چکیده: (1524 مشاهده)
زمینه و هدف: افسردگی یکی از اختلالات شایع جوامع انسانی است که آسیبهای مختلف فردی و اجتماعی را باعث
می شود. این پژوهش به منظور بررسی اثربخشی رویارویی با شاخصههای علمی شادی (بخشش، قدردانی و اعمال مهربانانه غیرمشروط) بر کاهش علایم افسردگی اساسی از جمله احساس غم، احساس بیلذتی، احساس بیارزشی و احساس درماندگی انجام گردید.
مواد و روشها: این پژوهش نیمهتجربی در سال 1389 بر روی 150 نفر از دانشجویان دانشگاه شهید باهنر کرمان، انجام شد. ابتدا پرسشنامه افسردگی Beck به عنوان پیشآزمون اجرا گردید و 60 نفر از دانشجویان که نمره بالایی در افسردگی کسب کرده بودند، به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. سپس پرسشنامههای شاخصههای علمی شادی در دو گروه تکمیل شد. طی یک جلسه محرکهای دیداری و شنیداری به صورت ناخودآگاه به گروه آزمایش ارائه، و پسآزمون افسردگی و پرسشنامههای بخشش، قدردانی و مهربانی اجرا شد. در مرحله بعد، گروه آزمایش آموزشهای مربوط به سه شاخصه علمی شادی را دریافت کرد. پس از اتمام جلسات آموزشی، پسآزمون افسردگی، و بخشش، قدردانی و مهربانی در هر دو گروه اجرا شد. از آزمون t برای تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد ارائه آموزشهای مرتبط با شاخصههای علمی شادی، تأثیر معنیداری بر کاهش افسردگی داشته است (000/0p=). همچنین نمرههای آزمودنیها در هر سه شاخصه افزایش نشان داد. اما ارائه محرکهای دیداری و شنیداری به صورت ناخودآگاه به آزمودنیها در کوتاه مدت تأثیر معنیداری بر کاهش افسردگی نداشت.
نتیجهگیری: تغییرات ایجاد شده در افسردگی دانشجویان، در اثر رویارویی با شاخصههای علمی شادی بوده است. با توجه به یافتههای پژوهش میتوان نتیجه گرفت رویارویی با شاخصههای علمی شادی نقش قابلتوجهی در کاهش افسردگی دارد.
واژههای کلیدی: افسردگی، بخشش، قدردانی، اعمال مهربانانه غیرمشروط، دانشجویان
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانپزشكي دریافت: 1399/2/21 | پذیرش: 1399/2/21 | انتشار: 1399/2/21