چکیده زمینه و هدف: بیماران دیابتی مستعد درگیریهای قلبی-عروقی هستند. از اینرو هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیر شش هفته تمرین استقامتی با شدت متوسط بر میزان سرمی کلوتو (Klotho) و بیان ژن فاکتور رشد فیبروبلاستی-23 ((Fibroblast-23 growth factor; FGF23 در قلب موشهای صحرایی دیابتی شده بود. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی،21 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار بالغ، بهطور تصادفی در سه گروه هفتتایی قرار گرفتند: گروه دیابت تمرین (DT)، گروه دیابت کنترل (DC) و گروه سالم کنترل (HC). حیوانات از طریق تزریق درون صفاقیاسترپتوزوتوسین ((Streptozotocin: STZ دیابتی شدند. موشها شش هفته تمرین استقامتی با شدت متوسط به صورت فزاینده انجام دادند. بررسی میزان سرمی Klotho بهروش روش الایزا بود و بیان ژن FGF23 در بافت قلب با استفاده از روش آزمایشگاهی Real-time PCRصورت پذیرفت. دادهها با آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی Scheffe آنالیز شدند. یافتهها: نتایج نشان داد که پس از شش هفته تمرین استقامتی، غلظت گلوکز خون (میلیگرم بر دسی لیتر) در گروه DT نسبت به گروه DC به صورت معنیداری پایینتر است (001/0p=) ومیزان سرمی Klotho (نانوگرم بر میلیلیتر) این گروه در مقایسه با گروه DC افزایش معنیدار یافته است (032/0p=)، اما میزان بیان ژن FGF23 بهطور نسبی در گروه DT در مقایسه با گروه DC تفاوت معنیداری نداشت (171/0p=). نتیجهگیری: نتایج نشان داد تمرینات استقامتی با شدت متوسط بر میزان سرمی Klotho و کنترل قند خون موشهای دیابتی تأثیر مثبتی دارد و بهنظر میرسد تا حدودی محافظ عملکرد قلبی باشد. واژههای کلیدی: Klotho، FGF23، تمرین استقامتی، دیابت، قلب، موش صحرایی