جلد 21، شماره 1 - ( 1-1401 )
جلد 21 شماره 1 صفحات 16-3 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه سیستان و بلوچستان
چکیده: (1027 مشاهده)
زمینه و هدف: ناسازگاری رفتاری دانشآموزان، در حال حاضر یکی از دغدغههای نظام آموزشی میباشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر اهمالکاری تحصیلی و ناسازگاری رفتاری دانشآموزان دارای اضطراب امتحان انجام شد.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشآموزان پسر پایه هفتم ناحیه 2 کرمان در سال تحصیلی 99-1398 تشکیل دادند. 30 نفر از دانشآموزان بهعنوان نمونه پژوهش انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه کنترل جایگزین شدند (هر گروه 15 نفر). ابتدا پرسشنامه سازگاری رفتاری Sinha و Sing و پرسشنامه اهمالکاری تحصیلی Solomon و Rothblum به عنوان پیشآزمون در دو گروه اجرا شد. سپس درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به مدت 2 ماه در گروه آزمایش اجرا شد. گروه کنترل هیچگونه درمانی دریافت نکردند. دادهها با استفاده از مانکووا تحلیل شدند.
یافته‌ها: میانگین (انحراف معیار) اهمالکاری تحصیلی در گروه آزمایش 39/77 (74/5) و گروه کنترل 79/76 (66/5)، در مرحله پیشآزمون و در گروه آزمایش 82/54 (12/5) و گروه کنترل 25/74 (94/6)، در مرحله پسآزمون (001/0>P) به دست آمد. همچنین ناسازگاری رفتاری در گروه آزمایش 15/48 (04/7) و گروه کنترل 12/49 (37/6)، در مرحله پیشآزمون و در گروه آزمایش 87/35 (12/5) و گروه کنترل 29/48 (61/6)، در مرحله پسآزمون بهدست آمد (001/0>P).
نتیجه‌گیری: با توجه به اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش، پیشنهاد میشود در جهت بهبود و کاهش اهمالکاری تحصیلی و ناسازگاری رفتاری دانشآموزان دارای اضطراب امتحان استفاده گردد.
واژه‌های کلیدی: اضطراب امتحان، اهمالکاری تحصیلی، دانشآموزان، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، ناسازگاری رفتاری
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشآموزان پسر پایه هفتم ناحیه 2 کرمان در سال تحصیلی 99-1398 تشکیل دادند. 30 نفر از دانشآموزان بهعنوان نمونه پژوهش انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه کنترل جایگزین شدند (هر گروه 15 نفر). ابتدا پرسشنامه سازگاری رفتاری Sinha و Sing و پرسشنامه اهمالکاری تحصیلی Solomon و Rothblum به عنوان پیشآزمون در دو گروه اجرا شد. سپس درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به مدت 2 ماه در گروه آزمایش اجرا شد. گروه کنترل هیچگونه درمانی دریافت نکردند. دادهها با استفاده از مانکووا تحلیل شدند.
یافته‌ها: میانگین (انحراف معیار) اهمالکاری تحصیلی در گروه آزمایش 39/77 (74/5) و گروه کنترل 79/76 (66/5)، در مرحله پیشآزمون و در گروه آزمایش 82/54 (12/5) و گروه کنترل 25/74 (94/6)، در مرحله پسآزمون (001/0>P) به دست آمد. همچنین ناسازگاری رفتاری در گروه آزمایش 15/48 (04/7) و گروه کنترل 12/49 (37/6)، در مرحله پیشآزمون و در گروه آزمایش 87/35 (12/5) و گروه کنترل 29/48 (61/6)، در مرحله پسآزمون بهدست آمد (001/0>P).
نتیجه‌گیری: با توجه به اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش، پیشنهاد میشود در جهت بهبود و کاهش اهمالکاری تحصیلی و ناسازگاری رفتاری دانشآموزان دارای اضطراب امتحان استفاده گردد.
واژه‌های کلیدی: اضطراب امتحان، اهمالکاری تحصیلی، دانشآموزان، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، ناسازگاری رفتاری
واژه‌های کلیدی: اضطراب امتحان، اهمالکاری تحصیلی، دانشآموزان، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، ناسازگاری رفتاری
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |