جلد 21، شماره 2 - ( 2-1401 )
جلد 21 شماره 2 صفحات 206-187 |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه روانشناسی، واحد نایین، دانشگاه آزاد اسلامی، نایین، ایران
چکیده: (1404 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: مراقبت از سالمند مبتلا به آلزایمر و ارتباط برقرار کردن با او فرآیندی استرسزا است که پیامدهای منفی بر بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی مراقبین دارد. لذا با توجه به اهمیت مسئله، این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی بر بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی مراقبین سالمندان مبتلا به آلزایمر شهر اصفهان انجام گردید.
مواد و روش ها: اﻳﻦ پژوهش از ﻧﻮع نیمه آزمایشی و با طرح پیشآزمون-ﭘﺲآزﻣﻮن و گروه کنترل بود. جامعه آماری مراقبین سالمندان مبتلا به آلزایمر شهر اصفهان در سال 1400 بودند. ابتدا به روش نمونهگیری در دسترس، 30 نفر انتخاب و سپس به شیوه تصادفی در دو گروه 15 نفره جایگزین شدند. گروه آزمایش تحت 8 جلسه 90 دقیقهای آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی قرار گرفت. در این مدت گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماندند. از مقیاس بهزیستی روانشناختی Ryff وپرسشنامه پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی در دو مرحله پیشآزمون و پسآزمون به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج بیان‌گر این بود که آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی توانسته است بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی مراقبین سالمندان مبتلا به آلزایمر را به‌طور معنی‌داری بهبود بخشد (05/0>P).
نتیجه گیری: از آنجایی که شناخت درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی بر بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی مؤثر بود، میتوان نتیجهگیری کرد که این مداخله میتواند برای ارتقاء بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی مراقبین سالمندان مبتلا به آلزایمر توسط مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی بهکار گرفته شود.
واژه های کلیدی: ذهن آگاهی، شناخت درمانی، بهزیستی، کیفیت زندگی، مراقبین، بیماری آلزایمر
زمینه و هدف: مراقبت از سالمند مبتلا به آلزایمر و ارتباط برقرار کردن با او فرآیندی استرسزا است که پیامدهای منفی بر بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی مراقبین دارد. لذا با توجه به اهمیت مسئله، این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی بر بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی مراقبین سالمندان مبتلا به آلزایمر شهر اصفهان انجام گردید.
مواد و روش ها: اﻳﻦ پژوهش از ﻧﻮع نیمه آزمایشی و با طرح پیشآزمون-ﭘﺲآزﻣﻮن و گروه کنترل بود. جامعه آماری مراقبین سالمندان مبتلا به آلزایمر شهر اصفهان در سال 1400 بودند. ابتدا به روش نمونهگیری در دسترس، 30 نفر انتخاب و سپس به شیوه تصادفی در دو گروه 15 نفره جایگزین شدند. گروه آزمایش تحت 8 جلسه 90 دقیقهای آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی قرار گرفت. در این مدت گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماندند. از مقیاس بهزیستی روانشناختی Ryff و
یافته ها: نتایج بیان‌گر این بود که آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی توانسته است بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی مراقبین سالمندان مبتلا به آلزایمر را به‌طور معنی‌داری بهبود بخشد (05/0>P).
نتیجه گیری: از آنجایی که شناخت درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی بر بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی مؤثر بود، میتوان نتیجهگیری کرد که این مداخله میتواند برای ارتقاء بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی مراقبین سالمندان مبتلا به آلزایمر توسط مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی بهکار گرفته شود.
واژه های کلیدی: ذهن آگاهی، شناخت درمانی، بهزیستی، کیفیت زندگی، مراقبین، بیماری آلزایمر
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانپزشكي
دریافت: 1400/7/15 | پذیرش: 1400/11/27 | انتشار: 1401/2/30
دریافت: 1400/7/15 | پذیرش: 1400/11/27 | انتشار: 1401/2/30
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |