جلد 21، شماره 4 - ( 4-1401 )
جلد 21 شماره 4 صفحات 448-433 |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، اسلامشهر، ایران.
چکیده: (1018 مشاهده)
زمینه و هدف: شیمی‌درمانی عوارض زیادی بر بافت‌هایی مثل کبد دارد. هدف تحقیق حاضر تعیین تأثیر تمرین هوازی و کورکومین بر بیانژن شاخصهای آپوپتوزی بافت کبد موشهای سرطانی در فاز درمان با دوکسوروبیسین بود.
مواد و روشها: تحقیق حاضر از نوع تجربی میباشد. 36 سر موش ماده Balb/c با وزن ۲±۲۰ گرم به صورت تصادفی به شش گروه تقسیم شدند. کنترل سالم ۱G، گروه کنترل سرطانی ۲G، گروه بیمار+تیمار (مصرف داروی دکسوروبیسین) ۳G، بیمار+تیمار+تمرین هوازی ۴G٬ گروه بیمار+تیمار+مکمل ۵G و گروه بیمار+تیمار+مکمل+تمرین هوازی ۶G. جهت القاء سرطان پستان، رده سلولی 4T1 استفاده شد. دوکسوروبیسین به صورت داخل صفاقی در روزهای 21،14،7،1 و 28 تزریق شد و کورکومین، به حیوانات خورانده شد. تمرین هوازی شامل30 دقیقه دویدن با شدت60-40 درصد بیشینه سرعت، پنج روز در هفته به مدت 6 هفته بود. تمرینات در هفته اول با سرعت ۱۴ متر در دقیقه و در هفته دوم به16 متر و در نهایت به ۱۸ متر در دقیقه رسید. برای آنالیز داده‌ها از آنالیز واریانس یکطرفه استفاده شد.
یافتهها: اثر کورکومین و تمرین هوازی بر بیان ژن کاسپاز-3 (00۰۱/0=P)، (00۰۱/0=P) Bcl2 از نظر آماری معنی‌دار بود. در گروه 6 میزان بیان ژن Bcl2نسبت به گروههای دیگر افزایش داشت و کاسپاز-3 در گروه 5 و 6 نسبت به گروه 2 کاهش پیدا کرده بود.
نتیجهگیری: احتمالاً تمرین هوازی به همراه مصرف نانوکورکومین در فاز درمانی با دوکسوروبیسین سازگاری‌های لازم برای مهار یا توقف آپوپتوز را در بافت کبد موش های مبتلا به سرطان پستان فراهم می‌کند.
واژههای کلیدی: تمرین هوازی، کورکومین، آپوپتوز، سرطان پستان، کبد، دوکسوروبیسین
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تربيت بدني
دریافت: 1401/2/28 | پذیرش: 1401/4/21 | انتشار: 1401/4/28
دریافت: 1401/2/28 | پذیرش: 1401/4/21 | انتشار: 1401/4/28
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |