Ethics code: (IR.RUMS.REC.1400.090)
دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
متن کامل [PDF 306 kb]
(629 دریافت)
|
چکیده (HTML) (737 مشاهده)
متن کامل: (452 مشاهده)
مقاله پژوهشی
مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
دوره 21، اردیبهشت 1401، 260-255
استخوانی شدن کامل رباط عرضی فوقانی کتف: یک گزارش موردی
سامره دهقانی سلطانی[1]، محمد محسن تقوی[2]، عبدالرضا بابائی[3]
دریافت مقاله: 08/01/1401 ارسال مقاله به نویسنده جهت اصلاح: 14/02/1401 دریافت اصلاحیه از نویسنده: 26/02/1401 پذیرش مقاله: 28/02/1401
چکیده
زمینه و هدف: رسوب کلسیم و استخوانی شدن ممکن است در بافتهایی مانند عروق، گرههای لنفاوی، غدد و رباطها مشاهده شود که در برخی موارد باعث ایجاد التهاب و فشار بر روی بافتهای مجاور از جمله اعصاب میشود. با توجه به عبور عصب از زیر رباط عرضی فوقانی کتف(Superior transverse scapular ligament) ، استخوانی شدن این رباط میتواند منجر به اعمال فشار بر روی عصب مربوطه و در نتیجه ایجاد درد در ناحیه کتف شود که در موارد شدید، جراحی آرتروسکوپی و حذف فشار وارده بر عصب برای بیمار ضروری میباشد. هدف این مطالعه توصیف یک مورد استخوانی شدن رباط عرضی فوقانی کتف میباشد.
شرح مورد: به هنگام بررسی استخوانهای کتف موجود در موزه آناتومی، یک مورد غیر معمول شامل استخوانی شدن رباط عرضی فوقانی کتف راست مشاهده شد. این استخوانی شدن منجر به تشکیل یک سوراخ بیضی شکل با قطر بزرگ 9 و قطر کوچک 6 میلیمتر در کنار فوقانی استخوان کتف شده به طوریکه بریدگی فوق کتفی معمول، تبدیل به سوراخ فوق کتفی گردیده بود. محیط این رباطِ کاملاً استخوانی شده 14 و ضخامت آن در بخش میانی 4 میلیمتر بود.
نتیجهگیری: این مطالعه یک مورد استخوانی شدن رباط عرضی فوقانی کتف را شرح داده است. به منظور تعیین فراوانی این مورد در جمعیت ایرانی و مشخص شدن جنبههای مختلف اهمیت بالینی آن مطالعات جامعتری مورد نیار میباشد. همچنین از آنجایی که تا به حال استخوانی شدن این رباط در جمعیت ایرانی مستند نشده است، این گزارش حائز اهمیت میباشد.
واژههای کلیدی: رباط عرضی فوقانی، کلسیفیکاسیون، عروق و عصب فوقکتفی، استخوانی شدن، سندرم گیرافتادن عصب
مقدمه
رسوب کلسیم و استخوانی شدن بافت نرم بویژه در ناحیه سر و گردن از یافتههای شایعی است که برخی از آنها با استفاده از تصویربرداریهای رادیولوژی قابل تشخیص هستند [1]. برخی از موارد استخوانی شدن بافت نرم به مداخله و مراقبتهای طولانی مدت نیاز ندارند، در حالیکه تعداد دیگری از آنها ممکن است، تهدید کننده حیات باشند و عامل زمینهای موجود، نیاز به درمان داشته باشد. بافتهای نرم کلسیفه شده معمولاً علامت و نشانه خاصی ایجاد نمیکنند و در اغلب موارد بصورت یافتههای تصادفی و در حین رادیوگرافیهای روتین مشاهده و شناسایی میشوند [2]. کلسیفه و استخوانی شدن بافتها ممکن است در عروق، گرههای لنفاوی، بافتهای غدهای و رباطها بوجود بیایند که در برخی موارد نیز با التهاب و ایجاد اسکار بافتی همراه میشوند [3]. زمانی که کلسیفه شدن در مجاورت بافت استخوانی صورت میگیرد تعیین اینکه آیا استخوانی شدن در بافت نرم یا استخوان رخ داده، در برخی موارد دشوار است . مهمترین معیارهای تشخیصی در زمان مواجهه با کلسیفه شدن بافت نرم، موقعیت آناتومیک، توزیع، اندازه، شکل و تعداد موارد کلسیفه شده میباشد. ارزیابی محل مورد نظر نیاز به آگاهی کامل از موقعیت آناتومیکی بافت نرم و مجاورت آن با سایر موارد از جمله عروق و اعصاب آن ناحیه دارد [5-4].
در افراد زنده بر روی کنار فوقانی استخوان کتف یک بریدگی به نام بریدگی فوق کتفی (Suprascapular notch)، قرار دارد که بر روی این بریدگی رباطی به نام رباط عرضی فوقانی کتف (Superior transverse scapular ligament) قرار میگیرد و این بریدگی را تبدیل به سوراخ میکند. از درون این سوراخ عصب فوق کتفی و از بالای رباط شریان و وریدی به همین نام (Suprascapular artery and vein) عبور میکند [7-6]. استخوانی شدن این رباط و تنگ شدن سوراخ مذکور منجر به ایجاد فشار بر روی عصب مربوطه و در نتیجه ایجاد درد در ناحیه انتشار این عصب میشود که در موارد شدید، جراحی آرتروسکوپی و حذف کردن یا کم کردن فشار وارده بر عصب برای بیمار ضروری میباشد [9-8].
از آنجایی که کلسیفه شدن بافت نرم میتواند متأثر از سبک زندگی و یا حتی تفاوتهای قومی- نژادی افراد باشد و با توجه به مطالعات متعددی که در سایر کشورها در مورد کلسیفه شدن بافتهای نرم و اهمیت بالینی آن صورت گرفته است [11-10] و همچنین با در نظر گرفتن تعداد اندک مطالعات مشابه و نزدیک به این موضوع در کشور ایران، در این گزارش موردی، به شرح و توصیف جزئیات یک مورد استخوانی شدن رباط عرضی فوقانی کتف خواهیم پرداخت.
شرح مورد
در زمان بررسی استخوانهای کتف موجود در موزه آناتومی دانشکده پزشکی، یک مورد غیر معمول شامل استخوانی شدن رباط عرضی فوقانی کتف راست مشاهده شد. در ابتدا با استفاده از دوربین دیجیتالی به دقت از این مورد عکسبرداری صورت گرفت و پس از آن جزئیات آناتومیکی قابل مشاهده با استفاده از کولیس و متر نواری به دقت اندازهگیری شد و ثبت گردید. اندازهگیری بوسیله دو شخص و در دو زمان مختلف صورت گرفت و در نهایت میانگین اعداد بدست آمده از اندازهگیریها گزارش شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که با استخوانی شدن رباط عرضی فوقانی، در کنار فوقانی این استخوان کتف به جای بوجود آمدن بریدگی فوقکتفی، یک سوراخ بیضی شکل (با قطر بزرگ 9 میلیمتر و قطر کوچک 6 میلیمتر) تشکیل شده بود. همچنین بر اساس اندازهگیریهای انجام شده محیط این رباطِ کاملاً استخوانی شده 14 میلیمتر و ضخامت آن در بخش میانی 4 میلیمتر بود. علاوه بر این بیشترین طول بخش فوقانی این رباط 11 میلیمتر و بیشترین طول بخش تحتانی آن 7 میلیمتر بود. کنار فوقانی کتف نیز تقریباً افقی بود و در امتداد رباط استخوانی شده قرار داشت که این رباط پس از تشکیل سوراخ فوق کتفی، در انتهای خارجی خود به بخش داخلی زائده غرابی یا کوراکوئید متصل شده بود (شکل 1).