جلد 21، شماره 10 - ( 10-1401 )
جلد 21 شماره 10 صفحات 1070-1055 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IAU.KERMAN.REC.1401.020
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rouhi M, Manzari Tavakoli A, Tajrobehkar M. The Effectiveness of Cognitive Behavioral Therapy on Coherent Self- Knowledge, Emotion Regulation, and Quality of Life of Hemodialysis Patients: A Quasi-Experimental Study. JRUMS 2023; 21 (10) :1055-1070
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-6715-fa.html
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-6715-fa.html
روحی مژگان، منظری توکلی علیرضا، تجربه کار مهشید. اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر خودشناسی انسجامی، تنظیم هیجان و کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی: یک مطالعه نیمه تجربی. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1401; 21 (10) :1055-1070
استادیار، گروه روانشناسی، واحد کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران
چکیده: (871 مشاهده)
زمینه و هدف: بیماران همودیالیزی در معرض خطرات روانشناختی مرتبط با سلامت هستند و درمان شناختی رفتاری می تواند نقش مؤثری در بهبود ویژگی های روانشناختی مرتبط با سلامت داشته باشد. لذا این پژوهش با هدف تعیین تأثیر درمان شناختی رفتاری بر خودشناسی انسجامی، تنظیم هیجان و کیفت زندگی بیماران همودیالیزی در شهر کرمان انجام شد.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش بیماران بیمارستان شفا و کلینیک جواد الائمه(ع) شهر کرمان در سال 1401 بودند. با روش نمونهگیری در دسترس 30 نفر بیمار همودیالیزی بر اساس ملاک های ورود به مطالعه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند (هر گروه 15 نفر). گروه آزمایش تحت آموزش 8 جلسه 75 دقیقهای با فراوانی دو بار در هفته قرار گرفتند و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش ماند. مشارکت کنندگان با پرسشنامههای خودشناسی انسجامی، تنظیم هیجان و کیفیت زندگی مورد ارزیابی قرار گرفتند و داده ها با آنالیز واریانس دوطرفه با اندازه گیری های مکرر تجزیه وتحلیل شدند.
یافته‌ها: میانگین نمرات خودشناسی انسجامی، تنظیم هیجان و کیفیت زندگی قبل از مداخله به ترتیب در گروه درمان شناختی رفتاری 68/26، 93/37، 27/60 و در گروه کنترل67/26، 95/37، 60/59 بود (05/0<P)، اما پس از مداخله، میانگین نمرات ویژگی های روانشناختی مورد بررسی در گروه درمان شناختی رفتاری افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل نشان داد (001/0>P).
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاکی از تأثیر مداخله درمان شناختی رفتاری بر بهبود ویژگی های روانشناختی مورد بررسی در گروه آزمایش بود. بنابراین میتوان از این مداخله به عنوان درمان مکمل در بیماران همودیالیزی استفاده نمود.
واژه‌های کلیدی: درمان شناختی رفتاری، خودشناسی انسجامی، تنظیم هیجان، کیفیت زندگی، بیماران همودیالیزی
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش بیماران بیمارستان شفا و کلینیک جواد الائمه(ع) شهر کرمان در سال 1401 بودند. با روش نمونهگیری در دسترس 30 نفر بیمار همودیالیزی بر اساس ملاک های ورود به مطالعه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند (هر گروه 15 نفر). گروه آزمایش تحت آموزش 8 جلسه 75 دقیقهای با فراوانی دو بار در هفته قرار گرفتند و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش ماند. مشارکت کنندگان با پرسشنامههای خودشناسی انسجامی، تنظیم هیجان و کیفیت زندگی مورد ارزیابی قرار گرفتند و داده ها با آنالیز واریانس دوطرفه با اندازه گیری های مکرر تجزیه وتحلیل شدند.
یافته‌ها: میانگین نمرات خودشناسی انسجامی، تنظیم هیجان و کیفیت زندگی قبل از مداخله به ترتیب در گروه درمان شناختی رفتاری 68/26، 93/37، 27/60 و در گروه کنترل67/26، 95/37، 60/59 بود (05/0<P)، اما پس از مداخله، میانگین نمرات ویژگی های روانشناختی مورد بررسی در گروه درمان شناختی رفتاری افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل نشان داد (001/0>P).
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاکی از تأثیر مداخله درمان شناختی رفتاری بر بهبود ویژگی های روانشناختی مورد بررسی در گروه آزمایش بود. بنابراین میتوان از این مداخله به عنوان درمان مکمل در بیماران همودیالیزی استفاده نمود.
واژه‌های کلیدی: درمان شناختی رفتاری، خودشناسی انسجامی، تنظیم هیجان، کیفیت زندگی، بیماران همودیالیزی
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانپزشكي
دریافت: 1401/7/6 | پذیرش: 1401/10/25 | انتشار: 1401/10/30
دریافت: 1401/7/6 | پذیرش: 1401/10/25 | انتشار: 1401/10/30
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
