جلد 22، شماره 2 - ( 2-1402 )
جلد 22 شماره 2 صفحات 174-161 |
برگشت به فهرست نسخه ها
مژگان نوروزی 
، محمود نظری ، مهدی چهاردولی ، محمدرضا حاجی زاده ، محمد رضا میرزایی ، زهرا اسداللهی ، مهدی محمودی
، محمود نظری ، مهدی چهاردولی ، محمدرضا حاجی زاده ، محمد رضا میرزایی ، زهرا اسداللهی ، مهدی محمودی
مرکز تحقیقات پزشکی مولکولی، پژوهشکده علوم پایه پزشکی،
چکیده: (402 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به اینکه یافتن داروهای جدید با عوارض جانبی کمتر برای کاهش قند در افراد دیابتی ضروری به نظر میرسد، هدف مطالعه تعیین تأثیر عصاره میوه کور بر آنزیمهای کلیدی مسیرهای متابولیسم گلوکز در سلول‌های کبدی موشهای نر دیابتی بود.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، تعداد 60 سر موش صحرایی به طور تصادفی به 6 گروه تقسیم شدند. گروه‌های 1 تا 3 به ترتیب حیوانات نرمال که آب مقطر، غلظت 200 و 800 میلی‌گرم بر کیلوگرم عصاره، و گروه‌های 4 تا 6 موشهای صحرایی دیابتی که آب مقطر، غلظت200 و 800 میلی‌گرم بر کیلوگرم عصاره را به ترتیب دریافت کردند. القاء دیابت با تزریق درون صفاقی ماده استرپتوزوتوسین با دوز 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم صورت گرفت. اندازهگیری هورمون انسولین و گلوکز سرم با کیت مربوطه، فعالیت آنزیمهای گلوکوکیناز و هگزوکیناز به روش دستی و بیان ژن فسفوفروکتوکیناز و گلوکز 6 فسفاتاز به روش Real Time-PCR صورت گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون ناپارامتریک Kruskal-Wallis و آزمون تعقیبی Mann-Whitney تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: تجویز عصاره، سطح سرمی گلوکز را کاهش و سطح سرمی انسولین و گلوکیناز و میزان بیان ژن‌های فسفوفروکتوکیناز-1 را در تمام گروه‌های دریافت کننده عصاره نسبت به گروه‌های کنترل افزایش داد و میانگین فعالیت آنزیم هگزوکیناز و بیان ژن گلوکز 6 فسفاتاز در بین بیشتر گروهها اختلاف معنیداری نشان داد (001/0>P).
نتیجهگیری: تیمار حیوانات دیابتی با عصاره گیاه کور باعث کاهش معنیدار قند خون و افزایش میزان انسولین سرمی گردید و همچنین منجر به بهبود وضعیت فعالیت آنزیمهای دخیل در گلیکولیز شد. بنابراین، به نظر میرسد که مصرف این میوه اثرات مفیدی بر روی قند خون و ترشح انسولین و همچنین متابولیسم قند داشته باشد.
واژههای کلیدی: کور، موش صحرایی دیابتی، متابولیسم، گلوکوکیناز، هگزوکیناز
زمینه و هدف: با توجه به اینکه یافتن داروهای جدید با عوارض جانبی کمتر برای کاهش قند در افراد دیابتی ضروری به نظر میرسد، هدف مطالعه تعیین تأثیر عصاره میوه کور بر آنزیمهای کلیدی مسیرهای متابولیسم گلوکز در سلول‌های کبدی موشهای نر دیابتی بود.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، تعداد 60 سر موش صحرایی به طور تصادفی به 6 گروه تقسیم شدند. گروه‌های 1 تا 3 به ترتیب حیوانات نرمال که آب مقطر، غلظت 200 و 800 میلی‌گرم بر کیلوگرم عصاره، و گروه‌های 4 تا 6 موشهای صحرایی دیابتی که آب مقطر، غلظت200 و 800 میلی‌گرم بر کیلوگرم عصاره را به ترتیب دریافت کردند. القاء دیابت با تزریق درون صفاقی ماده استرپتوزوتوسین با دوز 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم صورت گرفت. اندازهگیری هورمون انسولین و گلوکز سرم با کیت مربوطه، فعالیت آنزیمهای گلوکوکیناز و هگزوکیناز به روش دستی و بیان ژن فسفوفروکتوکیناز و گلوکز 6 فسفاتاز به روش Real Time-PCR صورت گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون ناپارامتریک Kruskal-Wallis و آزمون تعقیبی Mann-Whitney تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: تجویز عصاره، سطح سرمی گلوکز را کاهش و سطح سرمی انسولین و گلوکیناز و میزان بیان ژن‌های فسفوفروکتوکیناز-1 را در تمام گروه‌های دریافت کننده عصاره نسبت به گروه‌های کنترل افزایش داد و میانگین فعالیت آنزیم هگزوکیناز و بیان ژن گلوکز 6 فسفاتاز در بین بیشتر گروهها اختلاف معنیداری نشان داد (001/0>P).
نتیجهگیری: تیمار حیوانات دیابتی با عصاره گیاه کور باعث کاهش معنیدار قند خون و افزایش میزان انسولین سرمی گردید و همچنین منجر به بهبود وضعیت فعالیت آنزیمهای دخیل در گلیکولیز شد. بنابراین، به نظر میرسد که مصرف این میوه اثرات مفیدی بر روی قند خون و ترشح انسولین و همچنین متابولیسم قند داشته باشد.
واژههای کلیدی: کور، موش صحرایی دیابتی، متابولیسم، گلوکوکیناز، هگزوکیناز
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |