جلد 22، شماره 1 - ( 2-1402 )                   جلد 22 شماره 1 صفحات 102-79 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
چکیده:   (503 مشاهده)
زمینه و هدف: خودکشی با مفهوم پایان دادن به زندگی بشر یکی از بالاترین علت­های مرگ در جهان محسوب می‌شود. هدف از انجام مطالعه حاضر تعیین همبستگی میزان خودکشی با شاخص‌های آدم‌کشی، صلح، امید به زندگی، توسعه انسانی و نابرابری جنسیتی و مقایسه این شاخص­ها در سال 2016 و 2019 در کشورهای مختلف جهان بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه اکولوژیک، اطلاعات متغیرهای مطالعه از گزارش­ها و وب سایت­های معتبر جهانی برای 144 کشور جهان استخراج شد. همبستگی میان متغیرهای مطالعه با آزمون Spearman بررسی شد. سپس از رگرسیون خطی برای بررسی ارتباط هر شاخص با میزان خودکشی استفاده شد. هم­چنین، میانگین و میانه متغیرها در سال 2016 و 2019 با استفاده آزمون t زوجی و آزمون Wilcoxon مقایسه شد.     
یافته­ها: در کشورهای مورد مطالعه، میانه میزان خودکشی در سال 2019 (15/7) نسبت به سال 2016 (25/7) در هر 100,000 نفر کاهش داشت. نتایج آزمون همبستگی نشان داد که ارتباط خودکشی با نابرابری جنسیتی مستقیم بود (406/0=r، 001/0P<). هم­چنین، همبستگی میزان خودکشی با شاخص آدم‌کشی (260/0-=r، 05/0>P) و صلح (371/0-=r، 001/0P<) در این مطالعه معکوس بود. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد متغیرهای مستقل نابرابری جنسیتی، آدم‌کشی، صلح و امید به زندگی احتمالاً می­توانند پیش­بینی کننده تغییرات شاخص خودکشی در کشورهای مورد مطالعه باشند.
نتیجه­گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، خودکشی با شاخص­های نابرابری جنسیتی، آدم­کشی، صلح و امید ­به ­زندگی ارتباط دارد. به نظر می­رسد کاهش نابرابری­های اجتماعی می­تواند به پیش­گیری از خودکشی در سطح جهان بی­انجامد.
واژه­های کلیدی: خودکشی، آدم کشی، شاخص صلح، امید به زندگی، توسعه انسانی، نابرابری جنسیتی
متن کامل [PDF 1174 kb]   (330 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (439 مشاهده)  
نوع مطالعه: توصيفي | موضوع مقاله: آموزش پزشكي
دریافت: 1401/11/1 | پذیرش: 1402/2/30 | انتشار: 1402/2/30

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.