۳ نتیجه برای عسگرپور
علی یلفانی، آزاده عسگرپور،
جلد ۲۳، شماره ۶ - ( ۷-۱۴۰۳ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: کمر درد مزمن غیراختصاصی (Chronic non-specific low back pain; CNSLBP) یک مسئله بهداشت عمومی است که با تعامل پیچیده عوامل زیستی-روانی اجتماعی مرتبط است. تمرینات شناختی عملکردی (Cognitive functional therapy; CFT) یک رویکرد چند بعدی است که تعامل بین کنترل حرکتی و عوامل روانشناختی را به عنوان بخش مهمی از پروتکل توانبخشی در نظر میگیرد. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر تمرینات شناختی عملکردی بر پارامترهای راه رفتن و متغیرهای روانشناختی در زنان مبتلا به کمر درد مزمن غیراختصاصی بود.
مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی بالینی، در سال ۱۴۰۱ در دانشگاه بوعلی سینا همدان انجام شد. تعداد ۴۰ زن مبتلا به CNSLBP به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی به گروه تجربی و کنترل (هر گروه ۲۰ نفر) تخصیص یافتند. گروه تجربی به مدت ۸ هفته تمرینات CFT را انجام دادند و گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکردند. پیامد اولیه شامل درد، ناتوانی و کنزیوفوبیا (ترس از حرکت) و پیامد ثانویه پارامترهای راه رفتن بود. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شد.
یافتهها: تمرینات CFT در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل در کاهش درد، ناتوانی و کنزیوفوبیا تفاوت معناداری داشته است (۰۰۱/۰>P). همچنین، CFT در بهبود پارامترهای راه رفتن تفاوت معناداری داشته است (۰۰۱/۰>P).
نتیجهگیری: تمرینات شناختی عملکردی درد، ناتوانی و کنزیوفوبیا را کاهش داد. علاوه بر این، تغییر در پارامترهای راه رفتن در افراد مبتلا به کمر درد مزمن غیراختصاصی مشاهده شد. به نظر میرسد CTF یک درمان مناسب و کاربردی در محیط بالینی باشد.
واژههای کلیدی: کمر درد مزمن غیراختصاصی، تمرینات شناختی عملکردی، پارامترهای راه رفتن، کنزیوفوبیا
ارجاع: یلفانی ع، عسگرپور آ، تأثیر تمرینات شناختی عملکردی بر پارامترهای راه رفتن در زنان مبتلا به کمر درد مزمن غیراختصاصی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، سال ۱۴۰۳، دوره ۲۳ شماره ۶، صفحات: ۵۶۷-۵۵۲.
فاطمه احدی، علی یلفانی، محمدرضا احمدی، آزاده عسگرپور،
جلد ۲۳، شماره ۸ - ( ۱۰-۱۴۰۳ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: نیروی عکسالعمل عمودی زمین (Vertical ground reaction force; VGRF) یک متغیر کینتیکی است که در ایجاد و توسعه درد کشککیرانی (Patellofemoral pain; PFP) نقش مهمی دارد. هدف مطالعه بالینی حاضر تعیین تأثیر تمرینات تقویتی ران و زانو همراه با بازآموزی راه رفتن بر VGRF و نرخ بارگذاری در زنان مبتلا به PFP هنگام راه رفتن بود.
مواد و روشها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، تعداد ۴۰ زن مبتلا به PFP بهصورت تصادفی به گروه تجربی (۲۰ نفر) و کنترل (۲۰ نفر) تخصیص یافتند. در گروه تجربی، بیماران در بازه زمانی ۸ هفتهای مداخله مربوطه را دریافت کردند. گروه کنترل مداخلهای دریافت نکردند. شدت درد، ترس از حرکت، قدرت عضلات چهارسر رانی، آبداکتور ران، اکستنسور ران، مؤلفههای VGRF و نرخ بارگذاری متغیرهای تحقیق بودند که در پیشآزمون و پسآزمون ارزیابی شدند. دادهها با استفاده از آنالیز کوواریانس چندمتغیره تجزیهوتحلیل شد.
یافتهها: نتایج نشان داد در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معناداری در شدت درد، ترس از حرکت، قدرت عضلانی چهارسر رانی، قدرت عضلات آبداکتور ران، قدرت عضلات اکستنسور ران، اوج نیروی اول، دره، اوج نیروی دوم، و نرخ بارگذاری وجود دارد (۰۰۱/۰>P).
نتیجهگیری: به نظر میرسد ۸ هفته تمرینات تقویتی عضلات ران و زانو همراه با بازآموزی راه رفتن بتواند شدت درد و ترس از حرکت را کاهش دهد و قدرت عضلانی را افزایش دهد و متعاقب آن اوج نیروی اول و دوم افزایش یافته و نرخ بارگذاری و دره کاهش یابد. توصیه میشود برای کسب نتایج بالینی بهتر در توانبخشی زنان مبتلا به PFP تمرینات تقویتی با بازآموزی الگوی حرکتی ترکیب شود.
واژههای کلیدی: درد کشککیرانی، نیروی عکسالعمل عمودی زمین، نرخ بارگذاری، تمرینات تقویتی، بازآموزی راه رفتن
ارجاع: احدی ف، یلفانی ع، احمدی مر، عسگرپور آ، تأثیر تمرینات تقویتی ران و زانو همراه با بازآموزی راه رفتن بر نیروی عکسالعمل عمودی زمین و نرخ بارگذاری در زنان مبتلا به درد کشککیرانی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، سال ۱۴۰۳، دوره ۲۳ شماره ۸، صفحات: ۷۲۰-۷۰۵.
فاطمه سوری، علی یلفانی، محمدرضا احمدی، آزاده عسگرپور،
جلد ۲۳، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۴۰۳ )
چکیده
زمینه و هدف: اختلال کنترل حرکتی در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی (NSCLBP) میتواند توزیع فشار کفپایی را دستخوش تغییراتی سازد و بارگذاری ستون فقرات را افزایش و به توسعه NSCLBP منجر شود. هدف مطالعه حاضر تعیین تأثیر افزودن آموزش علوم اعصاب درد بر تمرینات کنترل حرکتی در محیط آب و خشکی بر تقارن توزیع فشار کفپایی در زنان مبتلا به NSCLBP بود.
مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی بالینی، در سال ۱۴۰۳ در دانشگاه بوعلی سینا همدان انجام شد. تعداد ۶۰ زن مبتلا به NSCLBP بهصورت در دسترس انتخاب و بهطور تصادفی به گروه تجربی و کنترل تخصیص یافتند (۳۰n=). گروه تجربی به مدت ۴ هفته تمرینات کنترل حرکتی در محیط آب و خشکی همراه با آموزش علوم اعصاب دریافت کردند و گروه کنترل مداخلهای دریافت نکردند. شدت درد، ترس از حرکت، و توزیع فشار کفپایی در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون ارزیابی شدند. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آنالیز کوواریانس چندمتغیره استفاده شد.
یافتهها: مقایسه نتایج بین گروهی نشان داد که تفاوت معناداری در کاهش درد (۰۰۱/۰>P) ، ترس از حرکت (۰۰۱/۰>P) بهبود تقارن توزیع فشار کفپایی در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد (۰۰۱/۰>P).
نتیجهگیری: ترکیب آموزش علوم اعصاب با تمرینات کنترل حرکتی در بازه زمانی ۴ هفتهای بهطور معناداری با اندازه اثر متوسط شدت درد و ترس از حرکت را کاهش داد و تقارن توزیع فشار کفپایی را بهبود بخشید. بنابراین، پیشنهاد میشود فیزیوتراپیستها برای توانبخشی بیماران مبتلا به NSCLBP تمرینات مذکور را در نظر بگیرند.
واژههای کلیدی: کمردرد مزمن غیراختصاصی، توزیع فشار کفپایی، کنترل حرکتی، آموزش علوم اعصاب درد، آبدرمانی