فاطمه ترکاشوند، محسن رضاییان، محمود شیخ فتح اللهی، میلاد مهرابیان، رضا بیدکی، بهشید گروسی، محمد موحدی،
جلد ۱۲، شماره ۹ - ( ۹-۱۳۹۲ )
چکیده
زمینه و هدف: خشونت علیه زنان یک معضل بهداشت عمومی است و این مطالعه با هدف تعیین فراوانی انواع خشونت خانگی در زنان مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی، درمانی شهرستان رفسنجان در سال ۱۳۹۱ انجام گرفته است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی تعداد ۵۴۰ نفر از زنان مراجعه‌کننده به ۷ مرکز بهداشتی، درمانی با روش نمونه‌گیری چند مرحله‌ای انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسش‌نامه خود ایفا بود که شامل اطلاعات دموگرافیک و سؤالات مربوط به غربالگری انواع خشونت بوده است. داده‌ها با استفاده از آزمون دقیق فیشر و همچنین آزمون مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: محدوده سنی زنان ۶۰-۱۹ سال با میانگین و انحراف معیار ۸۳/۷ ± ۲۸/۳۱ سال بود. به طور کلی ۹/۵۰% از زنان مورد خشونت قرار گرفته بودند. در زمینه فراوانی انواع خشونت، ۱/۲۳% خشونت فیزیکی، ۱/۳۸% خشونت کلامی، ۳/۲۱% خشونت عاطفی و ۹/۱۸% خشونت جنسی را تجربه کرده بودند. خشونت با سن زن ( ۰۰۱/ ۰> p )، سن شوهر ( ۰۰۱/ ۰ = p ) ، تحصیلات زن ( ۰۰۵/ ۰ = p )، شغل شوهر ( ۰ ۱۰ /۰ = p )، سابقه بیماری روانی در زن ( ۰۰۱/۰ > p ) و شوهر ( ۰۰۱/ ۰ = p ) ، تعداد دفعات ازدواج شوهر ( ۰۰۱/۰ > p ) و وجود فرزند معلول در خانواده ( ۰۰۱/ ۰> p ) ارتباط آماری معنی‌داری داشت.
نتیجه گیری: یافته‌های مطالعه نشان می‌دهد که بیش از نیمی از زنان مورد مطالعه، انواع خشونت را تجربه کرده‌اند. خشونت جنسی کمترین و خشونت کلامی بیشترین فراوانی را دارا می‌باشند. با توجه به شیوع بالای همسرآزاری، تدوین برنامه‌های غربالگری جهت کاهش این مشکل ضروری به نظر می‌رسد.
واژه‌های کلیدی: خشونت خانگی، همسرآزاری، زنان
