۱ نتیجه برای بازی درمانی شناختی رفتاری
جلال فیض اللهی، مسعود صادقی، فاطمه رضایی،
جلد ۱۹، شماره ۲ - ( ۲-۱۳۹۹ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: اختلال نارسایی توجه-بیش‌فعالی یکی از شایعترین اختلالات روانپزشکی دوران کودکی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین و مقایسه تأثیر بازی درمانی شناختی رفتاری و تلفیق آن با آموزش مدیریت والدین بر علائم نارسایی توجه-بیش‌فعالی کودکان ۱۱-۷ سال انجام شد.
مواد و روشها: طرح مطالعه، نیمهآزمایشی به شکل پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه پژوهش، شامل کودکان دارای اختلال نارسایی توجه-بیش‌فعالی ۱۱-۷ سال شهر کرمانشاه در سال ۱۳۹۸ بودند که ۴۸ نفر از آنها به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب و در گروههای آزمایش ۱ و ۲ و گروه گواه به تعداد مساوی جایگزین شدند. در گروه آزمایش ۱ بازی درمانی شناختی رفتاری (۱۰ جلسه ۹۰ دقیقهای) و درگروه آزمایش ۲ بازی درمانی شناختی رفتاری و آموزش مدیریت والدین (۱۰ جلسه ۹۰ دقیقهای) اجرا شد. گروه گواه (گروه ۳) تحت مداخله قرار نگرفت. اطلاعات از طریق تکمیل پرسش‌نامه تشخیص علائم نارسایی توجه-بیش‌فعالی Swanson قبل از مداخله و بعد از آن جمعآوری شد. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: پس از مداخلهها، بین نمرات میانگین شدت علائم نارسایی توجه-بیش‌فعالی در گروه آزمایش ۱ (۸۶/۱±۲۴/۳۴) و گروه گواه (۲۳/۳±۸۰/۳۷) و هم‌چنین گروه آزمایش ۲ (۰۷/۲±۱۸/۳۱) و گروه گواه (۲۳/۳±۸۰/۳۷) تفاوت معنی‌دار مشاهده شد (۰۰۱/۰P<). هم‌چنین بین مقدار تأثیر دو مداخله بازی درمانی شناختی رفتاری و تلفیق بازی درمانی شناختی رفتاری و آموزش مدیریت والدین تفاوت معنی‌دار دیده شد (۰۵/۰P<). در مقایسه میانگین دو رویکرد، مداخله تلفیقی مؤثرتر بود.
نتیجه‌گیری: به نظر میرسد تلفیق بازی درمانی و آموزش مدیریت والدین در کاهش علائم نارسایی توجه-بیش‌فعالی مؤثر باشد.
واژههای کلیدی: بازی درمانی شناختی رفتاری، آموزش مدیریت والدین، اختلال نارسایی توجه-بیش‌فعالی
