جستجو در مقالات منتشر شده


۱۱ نتیجه برای خودکارآمدی
ارتباط بین خودکارآمدی با آگاهی، حساسیت، شدت و منافع درک شده نسبت به رفتارهای پیشگیرانه ایدز در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال ۱۳۹۰
فاطمه بلالی میبدی، سید وحید احمدی طباطبایی، مهدی حسنی،
جلد ۱۳، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۳ )
چکیده

چکیده

زمینه و هدف: ایدز یکی از جدی‌ترین و کشنده‌ترین بیماری‌های عفونی است. خودکارآمدی افراد می‌تواند تأثیر بسزایی در اتخاذ رفتارهای پیشگیرانه ارتقا‌دهنده سلامت و کنترل این معضل جهانی داشته باشد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط خودکارآمدی با آگاهی، حساسیت، شدت و منافع درک شده دانشجویان نسبت به اتخاذ رفتارهای پیشگیرانه ایدز انجام گرفت.

مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی با مشارکت ۲۹۶ نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال۱۳۹۰ با روش نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش‌نامه‌‌ای شامل اطلاعات جمعیتی، سؤالات آگاهی و سازه‌های خودکارآمدی، حساسیت، شدت و منافع درک شده بود. برای رتبه‌بندی، پاسخ‌دهی کمتر از ۵۰% و بالای ۷۵% ملاک قضاوت قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تی مستقل، ANOVA، مجذورکای و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها: نمره خودکارآمدی ۷/۴۴%، آگاهی ۸/۵۸% و منافع درک شده ۳/۸۰% از دانشجویان در سطح خوب ارزیابی گردید. در‌حالی‌که فقط ۵/۳% افراد نمره حساسیت و کمتر از ۱% افراد نمره شدت درک شده در سطح خوب کسب نمودند. آنالیز آماری ارتباط معنی‌دار بین نمره خودکارآمدی با جنس (۰۰۴/۰=p)، آگاهی (۰۰۱/۰=p) و منافع درک شده (۰۰۱/۰p<) نشان داد. در‌حالی‌که نمره خودکارآمدی با سن (۶۹۵/۰=p)، رشته تحصیلی (۴۲۸/۰=p)، وضعیت تأهل (۴۹۳/۰=p)، شدت (۳۰۸/۰=p) و حساسیت درک شده (۹۳۰/۰=p) ارتباطی نداشت.

نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد توجه به نقش آگاهی و منافع درک شده در افزایش خودکارآمدی افراد نتایج سودمندی به دنبال داشته باشد. پیشنهاد می‌گردد که در مطالعات آینده ارتباط این سازه‌ها با رفتارهای پیشگیری از ایدز بررسی شود.

واژه‌های کلیدی: ایدز، دانشجویان، خودکارآمدی درک شده، حساسیت درک شده، شدت درک شده، منافع درک شده، آگاهی

 


بررسی رفتار ورزشی دانشجویان پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان بر اساس مدل مراحل تغییر و ارتباط آن با خودکارآمدی
محمد اسدپور، محمود شیخ ‌فتح‌الهی، رضا گوجانی، سعید راضی، فاطمه ترکاشوند، بابک حسنلوئی، سمانه بهادر،
جلد ۱۳، شماره ۴ - ( ۷-۱۳۹۳ )
چکیده

gte vml ۱]> AWT IMAGEچکیده

زمینه و هدف: علی‌رغم مزایای فراوان ورزش، بسیاری از دانشجویان فعالیت فیزیکی کافی ندارند. با توجه به این که الگوی مراحل تغییر، به عنوان یک مدل‌ جامع شناخته ‌شده در زمینه ورزش است و خودکارآمدی یکی از سازه‌های اصلی این الگو می‌باشد، این مطالعه با هدف بررسی رفتار ورزشی دانشجویان پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان بر اساس مدل مراحل تغییر و رابطه آن با خودکارآمدی انجام گرفت.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی ۲۸۴ نفر از دانشجویان پیراپزشکی شرکت کردند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسش‌نامه چهار قسمتی شامل اطلاعات فردی و دموگرافیک، سؤالات مربوط به سطح رفتار ورزشی، سؤالات رفتار ورزشی و فعالیت جسمانی و خودکارآمدی در ورزش بود. ارتباط بین متغیرها با استفاده از آزمون‌های آماری من ویتنی U، کروسکال والیس H و ضریب همبستگی اسپیرمن (rs) بررسی گردید.

یافته‌ها: از میان ۲۸۴ نفر شرکت‌کننده در مطالعه ۸۱ نفر (۵/۲۸%) پسر و ۲۰۳ نفر (۵/۷۱%) دختر بودند و میانگین سنی آن‌ها ۳۰/۲±۲۳/۲۰ سال بود. از کل این افراد، ۷۲ نفر (۳/۲۵%) در مرحله پیش تفکر، ۸۰ نفر (۲/۲۸%) در مرحله تفکر، ۵۱ نفر (۱۸%) در مرحله آمادگی، ۳۹ نفر (۷/۱۳%) در مرحله عمل، ۱۵ نفر (۳/۵%) در مرحله حفظ و نگهداری، ۲۰ نفر (۰/۷%) در مرحله انتهایی و ۷ نفر نامشخص (۵/۲%) بودند. نتایج مطالعه ارتباط معنی‌داری را بین خودکارآمدی و متغیرهای مراحل تغییر (۰۰۱/۰p<) و رفتار ورزشی (۰۰۱/۰p<) نشان داد.

نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، خودکارآمدی نقش مهمی در انجام ورزش دارد و از طرف دیگر رابطه خودکارآمدی دانشجویان با مراحل تغییر رفتار ورزشی حاکی از افزایش خودکارآمدی دانشجویان با پیشرفت مراحل تغییر رفتار می‌باشد که این نتایج حاکی از ارتباط دو سویه و مستقیم خودکارآمدی و فعالیت ورزشی می‌باشد.

واژه‌های کلیدی: دانشجو، الگوی مراحل تغییر، رفتار ورزشی، خودکارآمدی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان


بررسی خودکارآمدی پژوهشی در دانشجویان دوره کارورزی رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال ۱۳۹۲
محسن رضائیان، محمد زارع- بیدکی، مرضیه باختر، محبوبه هادی مقدم،
جلد ۱۴، شماره ۲ - ( ۲-۱۳۹۴ )
چکیده

چکیده

زمینه و هدف: هر کشوری برای توسعه و ترقی نیازمند فعالیت‌های پژوهشی سازمان یافته است. از آنجا که دانشجویان به عنوان نیروهای پویا و آینده‌ساز در هر جامعه شناخته می‌شوند، بنابراین باید موانع اجرای پژوهش در بین آنها شناسایی و اقدامات لازم جهت برطرف کردن آنها انجام گردد. این پژوهش با هدف شناخت موانع احتمالی و ارائه راهکارهای مناسب جهت رفع آنها طراحی گردیده است.

مواد و روش‌ها: مطالعه از نوع مقطعی و در آن از پرسشنامه خودکارآمدی پژوهشی استفاده گردید. پرسشنامه دو قسمتی و شامل یک بخش سؤالات دموگرافیک و درسی و بخش دیگر سؤالات مربوط به خودکارآمدی پژوهشی می‌شد. پرسشنامه به روش سرشماری در بین ۱۰۰ نفر از دانشجویان کارورز دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان توزیع گردید که ۶۸ نفر آن را تکمیل نمودند. داده‌ها توسط نسخه ۲۰ نرم‌افزار SPSS و با استفاده از آزمون‌های تی (t-test) و آنالیز واریانس یک‌طرفه (ANOVA) یا از آزمون‌های معادل غیر پارامتری آنها یعنی Mann- Whitney و Kruskal- Wallis مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار خودکارآمدی پژوهشی در دانشجویان کارورز ۲۹/۸۲±۱۲۷/۸۷ برآورد گردید. رابطه آماری میان خودکارآمدی پژوهشی و جنسیت معنی‌دار بود (۰/۰۲۸=p)، به نحوی که این میزان در دختران با میانگین ۱۳۲/۶۷ و در پسران با ۱۱۵/۴۷ بدست آمد. همچنین، بین خودکارآمدی پژوهشی با علاقه به رشته پزشکی (۰/۰۰۳‌=p)، شرکت در کارگاه‌های پژوهشی (۰/۰۰۷=p) و فعالیت‌های پژوهشی (۰/۰۰۱=p) نیز روابط معنی‌داری دیده شد. اما رابطه خودکارآمدی پژوهشی دانشجویان با وضعیت تأهل، ترم تحصیلی، میزان سواد پدر، میزان سواد مادر و شرکت در کمیته تحقیقات دانشجویی معنی‌دار نبود.

نتیجه‌گیری: با توجه به میزان نسبتاً ضعیف خودکارآمدی پژوهشی در دانشجویان کارورزِ دانشگاه، بر لزوم فعالیت دانشجویان در این مورد تأکید می‌شود. باید علاقه و انگیزه در دانشجویان بوجود آید و آنان در این راه تشویق شوند تا در آینده شاهد افزایش فعالیت‌های تحقیقاتی باشیم و این تحقیقات نباید تنها به پایان‌نامه‌های دانشجویی خلاصه شود.

واژه‌های کلیدی: خودکارآمدی پژوهشی، خرده مقیاس پژوهشی، دانشجویان پزشکی کارورز


بررسی ارتباط تنش اخلاقی با خودکارآمدی در پرستاران شاغل در بخش‌های ویژه و اورژانس مراکزآموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز سال ۱۳۹۳
عباس نبوره، معصومه ایمانی پور، تهمینه صالحی، حامد تابش،
جلد ۱۴، شماره ۶ - ( ۶-۱۳۹۴ )
چکیده

gte vml ۱]> AWT IMAGEچکیده

زمینه و هدف: تنش اخلاقی یکی از مشکلات عمده پرستاران است که ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهد. از پیامدهای تنش اخلاقی می‌توان به کاهش اعتماد به نفس، فرسودگی شغلی، نارضایتی شغلی و افسردگی اشاره کرد. از آنجا که پرستاران شاغل در بخش مراقبت‌های ویژه و اورژانس به سبب ماهیت کاری خود بیشتر با موارد تنش اخلاقی مواجهه دارند، این مطالعه با هدف بررسی ارتباط تنش اخلاقی با خودکارآمدی در پرستاران شاغل در بخش‌های ویژه و اورژانس انجام شد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه یک پژوهش مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی است که در سال ۱۳۹۳ بر روی ۱۸۵ نفر از پرستاران شاغل در بخش‌های ویژه و اورژانس بیمارستان­های آموزشی اهواز که به روش سرشماری انتخاب شدند، انجام شد. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه مشخصات جمعیت شناختی، پرسشنامه تنش اخلاقی کورلی و پرسشنامه خودکارآمدی شغلی ریگز بود. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: نتایج مطالعه نشان داد شدت و فراوانی تنش اخلاقی و سطح خودکارآمدی پرستاران بخشهای ویژه و اورژانس در سطح متوسط قرار دارد. بین شدت تنش اخلاقی (۱۴/۰-=r و ۰۴/۰=p) و فراوانی تنش اخلاقی (۱۹/۰ -=r و ۰۱/۰=p) با خودکارآمدی ادراک شده در پرستاران رابطه معناداری مشاهده شد.

نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه بین تنش اخلاقی با خودکارآمدی درک شده پرستاران رابطه معنی‌دار معکوس وجود دارد، به نظر می‌رسد بتوان با ارائه راهکارهایی در جهت کنترل تنش اخلاقی پرستاران، احساس خودکارآمدی و به تبع آن توانمندی‌های شغلی ایشان را ارتقاء داد.

واژه‌های کلیدی: تنش اخلاقی، خودکارآمدی، پرستار


بررسی ارتباط بین نیازهای عاطفی با سطح خودکارآمدی بیماران مبتلا به سرطان مراجعه‌کننده به بیمارستان امید شهر مشهد در سال ۱۳۹۳
زهره پارسا یکتا، هومن شهسواری، الهه رمضان‌زاده تبریز، میرسعید یکانی‌نژاد،
جلد ۱۵، شماره ۸ - ( ۹-۱۳۹۵ )
چکیده

چکیده

زمینه و هدف: تأمین نیازهای عاطفی، مؤلفه‌ای تأثیرگذار در میزان توانایی فرد برای مقابله مؤثر با بیماری و مدیریت آن است. لذا این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین نیازهای عاطفی با سطح خودکارآمدی بیماران مبتلا به سرطان مراجعه‌کننده به بیمارستان امید شهر مشهد در سال ۱۳۹۳ انجام شد.

مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر مطالعه‌ای توصیفی است که بر روی ۳۶۰ بیمار مبتلا به سرطان بستری در بیمارستان امید شهر مشهد با روش نمونه‌گیری آسان از اسفند ۱۳۹۲ تا تیر ۱۳۹۳ انجام شد و بیماران با استفاده از فرم اطلاعات فردی، پرسشنامه خودکارآمدی بیماری‌های مزمن (CDSES) و پرسشنامه نیازهای عاطفی مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌ها برحسب نوع متغیر، با آزمون‌های آنالیز واریانس، t مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها: نتایج این مطالعه حاکی از کسب نمره کلی خودکارآمدی ۹۱/۱±۵۶/۵ از ۱۰ می‌باشد که نشان‌دهنده خودکارآمدی متوسط بیماران است. بیشترین میزان میانگین و انحراف معیار خودکارآمدی بیماران به ترتیب در حیطه ارتباط با پزشک ۷۱/۲±۸۴/۶، مدیریت بیماری ۳۶/۲±۳۲/۶، کمک گرفتن از خانواده، دوستان و جامعه ۱۸/۲±۷۹/۵ بود. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین نمره کلی خودکارآمدی و نیازهای عاطفی، همبستگی منفی و معناداری وجود دارد (۲۶۱/۰-=r، ۰۰۱/۰p<)؛ یعنی هرچه بیشتر نیازهای عاطفی بیماران برآورده شود، سطح خودکارآمدی بیماران در جهت مدیریت بیماری نیز افزایش خواهد یافت.

نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که افزایش نیازهای عاطفی بیماران باعث کاهش سطح خودکارآمدی آنان می‌گردد و بالتبع آن، افزایش دفعات بستری و عود علائم بیماری را به همراه دارد. بنابراین، جهت کاهش نیازهای عاطفی و بهبود سطح خودکارآمدی، به برنامه‌ریزی‌های دقیق‌تر مداخلات آموزشی و حمایتی نیاز است.

واژه‌های کلیدی: خودکارآمدی، نیازهای عاطفی، سرطان، مشهد


بررسی خودکارآمدی شیردهی و عوامل مرتبط با آن در زنان زایمان کرده در بیمارستان کوثر شهر قزوین در سال ۹۶-۱۳۹۵: یک مطالعه توصیفی
فرنوش معافی، حمیده حاج نصیری، طاهره حسینی، زینب علی مرادی، زهرا باجلان،
جلد ۱۷، شماره ۱۱ - ( ۱۰-۱۳۹۷ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: خودکارآمدی شیردهی متغیری قابل تعدیل و مؤثر بر شروع و تداوم شیردهی است. لذا یکی از راهکارهای ارتقاء وضعیت شیردهی، تعدیل خودکارآمدی شیردهی به واسطه شناسایی عوامل مرتبط است. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان خودکارآمدی شیردهی و عوامل مرتبط با آن در زنان زایمان کرده در بیمارستان کوثر شهر قزوین در سال ۹۶-۱۳۹۵ انجام شد.
مواد و روش‌ها: مطالعه توصیفی حاضر، شامل ۳۵۰ زن بستری در بخش زنان بیمارستان آموزشی کوثر شهر قزوین بود که طی ۲۴ ساعت گذشته زایمان کرده بودند. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه دموگرافیک - مامایی و فرم کوتاه پرسش‌نامه خودکارآمدی شیردهی جمع‌آوری شد و با استفاده از آزمون t مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و رگرسیون خطی چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار نمره خودکارآمدی شیردهی در میان شرکت کنندگان، ۶۵/۷±۲۸/۵۷ بود. از بین عوامل مورد بررسی، تعداد بارداری (۰۱۲/۰=p)، تجربه قبلی شیردهی (۰۰۱/۰=p)، تصمیم نوع (۰۰۸/۰=p) و مدت زمان شیردهی (۰۲۵/۰=p) و رضایت مادر از کیفیت تغذیه نوزاد در بیمارستان (۰۰۱/۰ >p) با خودکارآمدی شیردهی ارتباط معنی‌داری داشتند.
نتیجه‌گیری: بر پایه نتایج مطالعه حاضر، عواملی هستند که با خودکارآمدی شیردهی مرتبط بوده و می‌توانند آن را پیش‌بینی کنند. لذا به نظر می‌رسد بتوان با آموزش پرسنل بهداشتی و انجام مداخلاتی در بیمارستان و مراکز سلامت عوامل مرتبط با خودکارآمدی شیردهی را اصلاح نموده و متعاقباً وضعیت شیردهی را بهبود بخشید.
واژه‌های کلیدی: خودکارآمدی، شیردهی، عوامل مرتبط، قزوین
 
رابطه بهزیستی معنوی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه با اجتناب تجربی: نقش میانجی خودکارآمدی: یک مطالعه توصیفی
نیلوفر میکائیلی، ساناز عینی،
جلد ۲۰، شماره ۶ - ( ۶-۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف: نشانگان اختلال استرس پس از سانحه در جانبازان، با سطح پایین بهزیستی معنوی همراه است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش میانجی خودکارآمدی در رابطه بین بهزیستی معنوی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه با اجتناب تجربی انجام شد.
مواد و روش‌ها: در این پژوهش توصیفی، تعداد ۲۰۰ نفر جانباز مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه که در سال ۱۳۹۹ در بیمارستان روان‌پزشکی ایثار اردبیل بستری و تحت درمان بودند، به‌عنوان نمونه هدفمند انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش­نامه بهزیستی معنوی Paloutzian و Ellison، پرسش­نامه پذیرش و عمل II Bond و همکاران و مقیاس خودکارآمدی Sherer و Maddux استفاده شد. داده‌ها با استفاده از مدل­یابی معادلات ساختاری مورد تجزیه ­و ­تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: برطبق نتایج، رابطه علّی بین اجتناب تجربی، خودکارآمدی و بهزیستی معنوی در جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه براساس شاخص­های مختلف برازش تأیید ­شد. اجتناب تجربی (۲۶/۰-=β، ۰۰۱/۰>P) و خودکارآمدی (۶۹/۰=β، ۰۰۱/۰>P) بر بهزیستی معنوی جانبازان مبتلا به اختلال استرس از سانحه اثر مستقیم دشت. هم­چنین اجتناب تجربی از طریق خودکارآمدی بر بهزیستی معنوی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه تأثیر غیرمستقیم داشت (۵۰۴/۰=β، ۰۰۱/۰>P).
نتیجه‌گیری: به­طور کلی نتایج نشان داد اجتناب تجربی به طور مستقیم و غیرمستقیم و با میانجی‌گری خودکارآمدی در میزان بهزیستی معنوی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه نقش دارند. برگزاری کارگاه‌های آموزشی جهت کاهش اجتناب تجربی و افزایش خودکارآمدی و آگاه‌سازی جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه از اثرات بهزیستی معنوی بر کیفیت زندگی آن‌ها پیشنهاد می‌گردد.
واژه‌های کلیدی: جانباز، معنویت، اجتناب تجربی، خودکارآمدی، اختلال استرس پس از سانحه
 

مقایسه مشکلات خواب و خودکارآمدی در افراد مبتلا به نشانه‌های افسردگی اساسی، اضطراب اجتماعی و بهنجار در سال ۱۴۰۱: یک مطالعه توصیفی
فاطمه حمزه‌پور معتوقی، آزاده طاولی، مریم سلمانیان،
جلد ۲۲، شماره ۷ - ( ۸-۱۴۰۲ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: اضطراب اجتماعی و افسردگی اساسی از جمله اختلالاتی هستند که با میزان بالای همبودی مشخص می‌شوند. مشکلات خواب و خودکارآمدی از جمله علائم فراتشخیصی بین این دو اختلال هستند. هدف از مطالعه حاضر مقایسه مشکلات خواب و خودکارآمدی در افراد مبتلا به نشانه‌های افسردگی اساسی، اضطراب اجتماعی و جمعیت بهنجار است.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر به روش توصیفی انجام شده است و جامعه آماری مطالعه حاضر شامل تمام مراجعین ۱۸ تا ۶۰ ساله مراکز درمانی شهر بروجرد و تهران در سال ۱۴۰۱ بودند که بر اساس نظر روان‌پزشک و روان‌شناس تشخیص اختلال افسردگی اساسی و اضطراب اجتماعی را دریافت کرده‌ بودند. از بین شرکت‌کنندگان ۱۵۹ نفر به صورت هدفمند انتخاب شدند و پرسش­نامه­های پژوهش را تکمیل نمودند. ابزار سنجش در این پژوهش مصاحبه تشخیصی ساختار یافته بر اساس DSM-۵ (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) و پرسش‌نامه­های اضطراب اجتماعی Connor، افسردگی Beck، پرسش‌نامه مشکلات خواب Pittsburgh و خودکارآمدی Sherer بود. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره انجام شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین افراد بهنجار با بیماران مبتلا به افسردگی و اضطراب اجتماعی از لحاظ مشکلات خواب و خودکارآمدی تفاوت معنی­داری وجود دارد (۰۰۱/۰>P). هم­چنین، بین افراد مبتلا به افسردگی و اضطراب اجتماعی از لحاظ خودکارآمدی تفاوت معنی­دار مشاهده شد (۰۰۱/۰>P).
نتیجه‌گیری: با توجه به مطالعه حاضر، مشکلات خواب جزء عوامل مشترک در اختلالات افسردگی و اضطراب اجتماعی بوده که به نظر می‌رسد در تداوم آن‌ها نقش دارد. این نتایج می­تواند به درمان هم­زمان این دو اختلال با توجه به پروتکل‌های فراتشخیصی کمک کند.
واژه‌های کلیدی: اضطراب اجتماعی، افسردگی اساسی، خودکارآمدی، مشکلات خواب
طراحی مدل اهمال‌کاری تحصیلی مبتنی بر خودکارآمدی و کمال‌گرایی با تأکید بر نقش میانجی باورهای فراشناختی در دانشجویان روان‌شناسی دانشگاه آزاد اسلامی کرمان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱: یک مطالعه توصیفی
میترا کامیابی، ملیحه نکوئی، نجمه حاجی پور عبایی، آناهیتا بحرینی زاده،
جلد ۲۲، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف: اهمال‌کاری پیامدهای منفی بسیاری هم بر سلامت جسمی و روحی و هم بر توانایی افراد در دست­یابی به اهداف دارد. لذا مطالعه برای شناخت عوامل همبسته با آن معقول است. مطالعه حاضر با هدف تحلیل مسیر پیش­بینی اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان روان­شناسی دانشگاه آزاد اسلامی کرمان بر اساس کمال­گرایی و خودکارآمدی آنان با توجه به نقش واسطه­ای باورهای فراشناختی انجام شد.
مواد و روش­ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی به روش تحلیل همبستگی می‌باشد. جامعه آماری شامل دانشجویان کارشناسی روان‌شناسی دانشگاه آزاد اسلامی کرمان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود که تعداد ۲۲۷ دانشجو به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و مقیاس‌های اهمال‌کاری تحصیلی Savari و همکاران، کمال‌گرایی Hill و همکاران، خودکارآمدی عمومی Sherer و Maddux و باورهای فراشناختی Wells و Cartwright را تکمیل کردند. داده­ها با استفاده از مدل­یابی معادلات ساختاری تجزیه­ و تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که خودکارآمدی اثر مستقیم، مثبت و معناداری بر باورهای فراشناختی مثبت (۳۹/۰=β، ۰۱/۰>P) و اثر معکوس، منفی و معناداری بر باورهای فراشناختی منفی (۴۲/۰-=β، ۰۱/۰>P) و اهمال‌کاری تحصیلی (۳۲/۰-=β، ۰۱/۰>P) دارد. نتایج هم­چنین نشان داد کمال­گرایی اثر مستقیم، مثبت و معناداری بر باورهای فراشناختی مثبت (۸۳/۰=β، ۰۱/۰>P) و باورهای فراشناختی منفی (۵۱/۰=β، ۰۱/۰>P) دارد.
نتیجه­گیری: یافته­های مطالعه حاضر نشان داد که باورهای فراشناختی می­تواند در رابطه بین خودکارآمدی و کمال­گرایی با اهمال‌کاری تحصیلی نقش مهمی داشته باشد. با توجه به پیامدهای منفی اهمال‌کاری بر سلامت تحصیلی دانشجویان پیشنهاد می­شود که برنامه­های مداخله برای تغییر مناسب متغیرهای مؤثر بر اهمال‌کاری تدوین شود.
واژه­ های کلیدی: اهمال‌کاری تحصیلی، خودکارآمدی، کمال­گرایی، باورهای فراشناختی

 

اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سیستم‌های مغزی رفتاری، خودکارآمدی و نشخوار ‌فکری دختران نوجوان با اختلال اضطراب اجتماعی: یک مطالعه نیمه‌تجربی
سمیه مرادی، فرنگیس دمهری، رضا آقازاده، محسن سعیدمنش،
جلد ۲۳، شماره ۱ - ( ۲-۱۴۰۳ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: اضطراب اجتماعی به­عنوان یکی از اختلال­های اضطرابی شایع در نوجوانان مطرح شده است. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سیستم­های مغزی، رفتاری، خودکارآمدی و نشخوار فکری دختران نوجوان با اختلال اضطراب اجتماعی بود.
مواد و روش‌ها: این پژوهش از نوع نیمه­تجربی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه آزمایش و کنترل است. جامعه تحقیق عبارت از کلیه نوجوانان دختر ۱۲ تا ۱۸ سال با اضطراب اجتماعی مراجعه‌ کننده به مراکز مشاوره شهر تهران در سال ۱۴۰۲ بود که ۳۰ نفر از بین آن­ها به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) قرار گرفتند. برای گروه آزمایش ۸ جلسه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، هفته­ای دوبار به مدت ۹۰ دقیقه اجرا شد. گروه کنترل هیچ‌گونه آموزشی را دریافت نکرد. ابزار پژوهش شامل پرسش‌نامه‌های نشخوار فکری Nolen و Hoeksma، خودکارآمدی Scherer و سیستم‌های مغزی رفتاری Carver و Whait بودند. جهت تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد.
یافته‌ها: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث کاهش نشخوار فکری (۴۹/۰₌Eta، ۹۱/۲۶=F، ۰۰۱/۰>P)، بهبود خودکارآمدی (۶۱/۰=Eta، ۵۶/۴۳=F، ۰۰۱/۰>P)، و سیستم­های فعال‌ساز رفتاری در شرکت‌کنندگان گروه آزمایش (۳۲/۰=Eta، ۷۱/۱۲=F، ۰۰۱/۰>P) شد.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش نشخوار فکری و افزایش سلامت روان نوجوانان دختر با اختلال اضطراب اجتماعی اثربخش است. پیشنهاد می­شود در مراکز مشاوره از روش درمان پذیرش و تعهد برای بهبود سلامت نوجوانان با اختلال اضطراب اجتماعی استفاده شود.
واژه‌های کلیدی: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، سیستم‌های مغزی رفتاری، نشخوار فکری، خودکارآمدی، اضطراب اجتماعی، دختران نوجوان
 
تأثیر تمرینات Egoscue و تمرینات آکادمی ملی طب آمریکا همراه با مانور تو کشیدن شکم بر درد و زاویه لوردوز در زنان مبتلا به کمردرد مزمن‌: پروتکل یک کارآزمایی بالینی تصادفی‌شده کنترل‌دار
زهرا رئیسی، سارا نجمی،
جلد ۲۳، شماره ۱ - ( ۲-۱۴۰۳ )
چکیده
زمینه و هدف: هایپرلوردوزیس افزایش بیش از حد طبیعی تعقر در مهره­های کمری است که به عنوان یکی از علل شیوع بیماری کمردرد مزمن شناخته شده است. به نظر می­رسد انجام تمرینات تخصصی با هدف کاهش این زاویه می­تواند در بهبود بیماران مبتلا به کمردرد مزمن کمک کننده باشد. هدف از این مطالعه تعیین تأثیر تمرینات Egoscue و تمرینات آکادمی ملی طب آمریکا همراه با مانور تو کشیدن شکم بر درد و زاویه لوردوز در زنان مبتلا به کمردرد مزمن می­باشد.
مواد و روش­ها: این کارآزمایی بالینی تصادفی­شده کنترل­دار در سال ۱۴۰۲ در شهر قم انجام خواهد شد. تعداد ۷۵ زن مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی و زاویه لومبارلوردوزیس افزایش یافته در مطالعه حاضر شرکت خواهند کرد. شرکت­کنندگان به­طور تصادفی به یک گروه کنترل و دو گروه تجربی Egoscue و تمرینات آکادمی ملی طب آمریکا همراه با مانور تو کشیدن شکم تقسیم خواهند شد (هر گروه ۲۵ نفر). تمرینات در گروه­های مداخله به مدت هشت هفته، سه جلسه در هر هفته انجام می­شود. در این مدت گروه کنترل روال عادی زندگی خود را خواهد داشت. زاویه لوردوز، درد، ناتوانی، کیفیت زندگی، ترس از حرکت، آگاهی بدنی و خودکارآمدی درد به ترتیب با استفاده از خط‌کش منعطف، پرسش‌‌‌نامه‌های مقیاس سنجش بصری درد، McGill، Roland-Morris، کیفیت زندگی ۳۶ سؤالی، Tampa، آگاهی بدنی و خودکارآمدی درد در پایان هفته­های چهارم و هشتم ارزیابی خواهند شد.
بحث: مقایسه اثربخشی­ شیوه­های مختلف تمرینی در زمان­های متفاوت، می­تواند با شناسایی مؤثرترین تمرینات در کمترین زمان، جهت بهبود زنان مبتلا به کمردرد مزمن و هایپرلوردوزیس کمک کننده باشد.
واژه­های کلیدی: کمردرد، لوردوزیس، کیفیت زندگی، کینزیوفوبیا، آگاهی بدنی، خودکارآمدی درد


صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Rafsanjan University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb