زمینه و هدف: آموزش تخصصی دندانپزشکی یک تصمیم انتخابی و شخصی برای دستیابی به افزایش معلومات و مهارت‌ها است که دلایل گوناگونی دارد. از این رو، هدف مطالعه حاضر، به منظور ارزیابی میزان و علل اشتیاق به ادامه تحصیل در دانشجویان دندانپرشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان طراحی گردید.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی که در سال ۱۳۹۰ انجام گرفت، تمامی دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان شرکت داشتند. اطلاعات به صورت مصاحبه فردی و به وسیله پرسشنامه‌ای حاوی سؤالاتی در مورد خصوصیات فردی، علل علاقه‌مندی و عدم علاقه‌مندی به ادامه تحصیل و سه رشته تخصصی مورد علاقه دانشجویان جمع‌آوری گردید. سؤالات بر اساس مقیاس پنج درجه‌ای لیکرت طراحی شدند. داده‌ها به وسیله آمار توصیفی، آزمون t و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل گردیدند.
یافته‌ها: در این مطالعه تمامی ۱۳۷ دانشجوی دندانپزشکی با میانگین سنی ۴/۲±۲/۲۲ سال شرکت کردند که ۷/۵۷% آنان دختر بودند. اکثریت دانشجویان (۶/۸۷%) علاقه‌مند به ادامه تحصیل بودند. افزایش مهارت بالینی و معلومات، کسب موقعیت اجتماعی بهتر، دستیابی به کار بهتر و ارتقای منزلت شغلی مهم‌ترین علل ادامه تحصیل ذکر شدند. تمایل به شروع به کار بعد از تحصیل و خستگی از تحصیل از مهم‌ترین علل عدم علاقه‌مندی به ادامه تحصیل بود. سه رشته تخصصی مورد علاقه دانشجویان به ترتیب عبارت بودند از: ارتودنسی (۳/۵۳%)، جراحی فک و صورت (۶/۱۴%)، دندانپزشکی ترمیمی (۸%) .
نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که اکثریت دانشجویان دندانپزشکی برای افزایش مهارت بالینی و معلومات، کسب موقعیت اجتماعی بهتر، اشتیاق به ادامه تحصیل دارند و ارتودنسی انتخاب اول اغلب آنان است.
واژه‌های کلیدی: اشتیاق به ادامه تحصیل، دانشجوی دندانپزشکی، آموزش دندانپزشکی، رشته‌های تخصصی دندانپزشکی
