زمینه و هدف: مطالعات
متعدد، وزن‌گیری در سال اول دانشجویی را گزارش نموده‌اند. هدف این مطالعه بررسی تغییرات
شاخص تن‌سنجی و ترکیب بدن دانشجویان پزشکی ورودی ۱۳۹۱ دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
در پایان سال اول تحصیلی بود.
مواد و روشها: در این مطالعه
طولی، کلیه دانشجویان رشته پزشکی ورودی سال ۱۳۹۱ به تعداد نفر ۷۳به روش سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند.
برای هر دانشجو پرسش‌نامه فردی تکمیل گردید. سپس اندازه‌گیری‌های تن‌سنجی شامل قد
و دور کمر با استفاده از متر نواری و برای اندازه‌گیری وزن و
ترکیب بدن از دستگاه امپدانس بیوالکتریک Bioelectrical Impedance Analysis (BIA)
استفاده و اندازه گیریها در سه مرحله ورود، پایان ترم
اول و ترم دوم اانجام شد. آنالیز داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های
مکرر و آزمون دقیق فیشر انجام شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد
در پایان مطالعه به استثنای
درصد
چربی، سایر متغیرها دست‌خوش کاهش شدند. اختلاف بین اندازه‌گیری‌های
تن‌سنجی و ترکیب بدن در سه مقطع زمانی فقط در مورد دورکمر و درصد چربی
بدن معنیدار بود (به ترتیب ۰۴۴/۰=p و ۰۳۳/۰=p). مقایسه متغیرهای
دورکمر، نمایه توده بدن و همچنین درصد چربی بدن در دو جنس در زمان ورود و
پایان مطالعه اختلاف آماری معنی‌داری نشان نداد . در پایان مطالعه درصد چاقی بر
حسب درصد چربی نسبت به شاخص توده بدن و دورکمر کمتر بود (به ترتیب ۲/۱۰%، ۲۲% و ۳/۱۵%)،
همچنین کم وزنی نیز با معیار درصد چربی نسبت به شاخص توده بدن کمتر مشاهده شد (۲/۱۰%
در مقابل ۷/۲۳).
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد، در پایان مطالعه تغییرات در مورد درصد چربی و دور
کمر دارای اختلاف آماری معنیدار است. از ابتدای ورود تا پایان مطالعه اختلاف
آماری معنیدار در شیوع چاقی و کم وزنی بر حسب سه معیار درصد چربی، شاخص توده بدن
و دورکمر مشاهده نشد.
واژه‌های
کلیدی: شاخصهای تن‌سنجی، ترکیب بدن، دانشجویان پزشکی، آنالیز امپدانس
بیوالکتریک
