سعید احمدزاده، مریم دولت آبادی،
جلد ۲۰، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف: آنتی‌بیوتیک‌ها از جمله آلاینده‌هایی هستند که به طور کنترل نشده وارد محیط زیست شده و باعث ایجاد مشکلات عمده‌ای در اکوسیستم‌های آبی و سلامت انسان‌ها و سایر موجودات شده‌اند، لذا حذف آن‌ها از محیط امری ضروری است، در این مطالعه با استفاده از زئولیت اصلاح شده با سورفاکتانت کاتیونی (ستیل پیریدیوم بروماید) به حذف آنتی‌بیوتیک تتراسایکلین از محیط‌های آبی پرداخته شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، تأثیر عوامل مختلف در فرآیند جذب سطحی شامل غلظت اولیه آنتی‌بیوتیک، pH محلول، مقدار جاذب و زمان واکنش بر راندمان حذف آنتی‌بیوتیک تتراسایکلین مورد بررسی قرار گرفت. ویژگی‌های جاذب توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی، آنالیز تبدیل فوریه مادون قرمز و پتانسیل نقطه ایزو الکتریک تعیین شد و ایزوترم و سینتیک جذب مورد مطالعه قرار گرفت.
یافتهها: تحت شرایط بهینه شامل غلظت اولیه تتراسایکلین ۵/۱۱ میلیگرم در لیتر، pH برابر با ۰/۶، مقدار جاذب ۴ گرم در لیتر و زمان واکنش ۵۰ دقیقه، راندمان حذف ۹/۹۹% به دست آمد. حداکثر ظرفیت جاذب ۴۱/۶۵ میلیگرم بر گرم بود. حذف تتراسایکلین از ایزوترم لانگمویر (۹۹۹۶/۰=R۲) و از سینتیک درجه دوم (۹۹۵۷/۰=R۲) تبعیت می‌کند.
نتیجه‌گیری: فرآیند جذب سطحی با استفاده از زئولیت اصلاح شده با سورفاکتانت کاتیونی، روشی مناسب با راندمان بالا برای حذف تتراسایکلین از منابع آبی آلوده می‌باشد.
واژه‌های کلیدی: تتراسایکلین، جذب سطحی، زئولیت اصلاح شده، سورفاکتانت کاتیونی، محلول آبی
