فرزاد محمدی،
جلد ۲۰، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۴۰۰ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: تبحر حرکتی ادراک شده، ادراک فرد از تبحر حرکتی واقعی خود است و ویژگیهایی مانند سن و تفاوتهای جنسیتی ممکن است بر روی آن اثرگذار باشند. هدف این مطالعه، تعیین نقش سن و جنسیت در ادراک تبحر حرکتی کودکان ۱۰-۷ سال شهر اهواز بود.
مواد و روشها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی است. ۸۲۸ کودک ۱۰-۷ سال به صورت نمونهگیری تصادفی خوشهای از مناطق مختلف اهواز در سال ۱۴۰۰ انتخاب و ارزیابی شدند. ابزار تحقیق آزمون مقیاس تصویری تبحر ادراک شده مهارتهای حرکتی (Perceived Movement Skills Competence; PMSC) بود. دادهها با استفاده از آزمونهای t مستقل و ضریب همبستگی Pearson تحلیل شدند.
یافتهها: ارتباط بین سن کودکان با ادراک تبحر حرکتی خرده مقیاس جابهجایی (۰۰۱/۰=p، ۴۴/۰=r)، کنترل شیء (۰۰۱/۰=p، ۴۱/۰=r) و نمره کل آزمون (۰۴۵/۰=p، ۵۰/۰=r) مثبت و معنیدار بود. بین دختران و پسران در ادراک تبحر حرکتی خرده مقیاس کنترل شیء (۰۰۱/۰=p) و نمره کلی (۰۰۳/۰=p) تفاوت معنیدار بود. پسران در مهارتهای دویدن (۰۱۸/۰=p)، پرش (۰۱۸/۰=p)، سرخوردن (۰۱۰/۰=p)، دریافت (۰۴۳/۰=p)، ضربه با پا (۰۰۳/۰=p) و پرتاب زیر دست (۰۳۴/۰=p) ادراک تبحر حرکتی بالاتری داشتند.
نتیجهگیری: کودکان بزرگ‌تر، ادراک تبحر حرکتی بالاتری داشتند. دختران در مقایسه با پسران، ادراک تبحر حرکتی پایینتری در مهارتهای کنترل شیء و برخی از مهارتهای جابهجایی داشتند و بیانگر این است که آنها در خطر ادراک پایین تبحر حرکتی قرار دارند. بنابراین توصیه میشود که برنامههای مداخلهای جهت افزایش ادراک تبحر آنها برنامهریزی شود.
واژههای کلیدی: ادراک، مهارتهای حرکتی، گروه سنی، جنسیت
