چکیده
زمینه و هدف: آنتی‌بیوتیک‌ها یکی از منابع آلوده‌کننده محیط‌زیست در سال‌های اخیر هستند که برای سلامتی انسان و محیط زیست مضر می‌باشند. بنابراین، هدف از این مطالعه بررسی جذب پنی‌سیلین G با استفاده از کانولای اصلاح شده می‌باشد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه یک تحقیق تجربی- آزمایشگاهی بود که به صورت ناپیوسته انجام شد. تأثیر پارامترهای مختلف شامل زمان تماس، pH، غلظت اولیه پنی‌سیلین G و دوز جاذب بررسی و ایزوترم‌ها و سنتیک‌های جذب تعیین شد. غلظت باقیمانده پنی‌سیلین G با روش هیدروکسیل‌آمین توسط دستگاه اسپکتروفتومتر در طول موج ۵۱۵ نانومتر خوانده شد. نمونه‌ها با سه بار تکرار مورد آزمون و با استفاده از نرم‌افزارSPSS نسخه ۱۸ تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌های این تحقیق نشان داد که pH معادل ۳، غلظت اولیه پنی‌سیلین G ۱۰ میلی‌گرم بر لیتر، دوز جاذب ۵ گرم بر لیتر، زمان تماس ۷۵ دقیقه به عنوان شرایط بهینه تعیین شدند. در بهترین شرایط میزان حذف پنی‌سیلینG برابر با ۱/۹۹% بود. نتایج مطالعه جذب بیشترین همبستگی را با مدل Langmuir و سنتیک درجه دو نشان داد و حداکثر ظرفیت جذب براساس مدل Langmuir برابر با ۴/۱۱ میلی‌گرم بر گرم حاصل شد.
نتیجه‌گیری: براساس نتایج حاصله مشخص شد که جاذب کانولا می‌تواند به عنوان یک جاذب مؤثر و ارزان در حذف پنی‌سیلین G از محلول‌های آبی مورد استفاده قرار گیرد.
واژه‌های کلیدی: پنی‌سیلین G، کانولا، ایزوترم‌های جذب، سینتیک
