جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای کاربرد

معصومه باقری نسامی، روانبخش اسمعیلی، مژده تجری،
جلد ۱۵، شماره ۲ - ( ۲-۱۳۹۵ )
چکیده

AWT IMAGEچکیده

زمینه و هدف: حوادث خطرناک ناشی از خطاهای دارویی یکی از بزرگترین چالش­‌ها در بخش مراقبت­های ویژه می‌باشند. بیماران در این بخش‌ها نسبت به خطاها بسیار حساس هستند و قادر به تحمل آسیب­های ناشی از این خطاها نیستند. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی انواع خطاهای دارویی غیرتزریقی پرستاران بخش­های مراقبت ویژه قلبی استان مازندران در سال ۱۳۹۳ انجام شده است.

مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع مقطعی می باشد که در بخش­های مراقبت­های ویژه (CCU وICU جراحی قلب) ۱۲ بیمارستان آموزشی و درمانی انجام شده است. از میان ۲۴۰ نفر پرستار شاغل در این بخش­ها ۱۹۲ نفر در این مطالعه شرکت کردند. ابزار گردآوری داده­ها در این مطالعه سه پرسش­نامه شامل «پرسش­نامه بررسی اطلاعات دموگرافیک پرستاران»، «پرسش­نامه بررسی اطلاعات طبی و دموگرافیک بیماران» و «پرسش­نامه خودگزارش­دهی فراوانی انواع خطاهای دارویی غیرتزریقی و عوامل مرتبط با آن توسط پرستاران» بود. داده­ها با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی مطلق، فراوانی نسبی، میانگین و انحراف معیار) گزارش گردید.

یافته­ها: ۱۴۵ مورد خطای دارویی غیرتزریقی در طی یک دوره ۲ ماهه از ابتدای آبان ماه تا ابتدای دی ماه سال ۱۳۹۳ توسط پرستاران گزارش شد. شایع­ترین خطای دارویی غیرتزریقی پرستاران شامل مقدار اشتباه با ۵۶ مورد (۶/۳۸%) بود. در رابطه با عوامل مرتبط با خطاهای دارویی غیرتزریقی، ۵/۴۳% در ارتباط با عوامل مربوط به رونویسی، ۵/۲۵% عوامل ارتباطی، ۲/۱۷% عوامل مربوط به شرایط کاری، ۱۱% عوامل مربوط به بسته­بندی و ۸/۲% عوامل مربوط به داروخانه بوده است. در ارتباط با پیامد خطاها ۳/۹۰% از خطاهای دارویی غیرتزریقی برای بیماران پیامدی نداشت.

نتیجه­گیری: با توجه به نتایج، بکارگیری راهبردهایی از جمله افزایش دانش داروشناسی پرستاران و دانشجویان پرستاری، فراهم نمودن شرایط استاندارد و بهبود ارتباط بین پرستاران و پزشکان، برای محدود کردن خطاهای دارویی توصیه می­شود.

واژه­های کلیدی: خطاهای دارویی، خطاهای کاربرد دارو، خطاهای کاربردی، عوامل مرتبط


عبدالله رحمانی، رضا وزیری نژاد، حسن احمدی نیا، محسن رضائیان،
جلد ۱۹، شماره ۵ - ( ۵-۱۳۹۹ )
چکیده

چکیده
پیدایش مسائل پیچیده و جدید که اطلاعات کافی در مورد آنها وجود ندارد، سبب شده است که روش­های اجماع یا اتفاق نظرگسترش پیدا کنند. از جمله روش­های اجماع ­نظر می­توان گروه اسمی و روش دلفی را نام برد. روش دلفی فرآیندی سیستماتیک می­باشد که برای پیش­بینی و کمک به تصمیم­گیری از طریق راندهای پیمایشی، جمع­آوری اطلاعات و در نهایت اجماع گروهی به کار می­رود. این روش به عنوان یک فرآیند ارتباطی گروه طراحی شده است که هدف آن انجام معاینات دقیق و بحث در مورد یک مسئله خاص به منظور تعیین اهداف، تحقیقات سیاسی و پیش بینی وقایع آینده بر اساس نظرات متخصصین است. بنابراین هدف از انجام این مطالعه آشنایی کلی با روش­شناختی و کاربرد­های روش دلفی در طراحی برنامه­های مختلف با توجه به اهمیت این روش در تحقیقات در زمینه­ی علوم پزشکی از جمله سلامت می­باشد. در ابتدای این مطالعه، به ساختار کلی روش مطالعه دلفی (تاریخچه، تعاریف، اهداف و کاربرد آن) پرداخته شده است. سپس انواع مختلف روش­ دلفی شامل کلاسیک، سیاست، تصمیم، عددی و تاریخی (همراه با مثال برای درک بهتر موضوع) مورد بحث قرار گرفته اند. در ادامه اجزای اصلی روش دلفی که شامل، بازگویی یا تکرار، متخصصین، صلاحیت متخصصین، تعداد متخصصین شرکت کننده در مطالعه، بازخورد کنترل شده، پرسشنامه، روش نمونهگیری، گمنامی شرکت کنندگان، زمان، آنالیز نتایج، اجماع نظر متخصصین شرح داده شده است. در انتها فرآیند انجام مطالعه دلفی که شامل دور اول، دور دوم، دور سوم، بررسی نقاط ضعف و قوت روش دلفی، روایی و پایایی روش دلفی می­باشد، مورد بررسی قرار گرفته‌اند.
واژه‌های کلیدی: روش­شناختی، کاربرد، روش دلفی، مرور روایی

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Rafsanjan University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb