زینب گرگین کرجی، محمد فتحی، رحیم میرنصوری،
جلد ۱۹، شماره ۹ - ( ۹-۱۳۹۹ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: آلزایمر (AD Alzheimer’s disease;) بیماری وابسته به انحطاط عصبی است که با اختلال در عملکرد کولینرژیک و کاهش در تراکم گیرندهی نیکوتینی استیلکولین (nicotinic acetylcholine receptor; nAChRs) شناخته میشود. nAChRs واسطه پیامرسانی کولینرژیک در تعدیل عملکرد حافظه و یادگیری است. در آلزایمر هیپوکمپ مستعد تحلیل عصبی و مرگ نورونی است که منجر به اختلالات شناختی میشود. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر شنا بر درصد مرگ سلولی و بیان ژن α۷nAChR در مغز موش مدل آلزایمری بود.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، ۳۲ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به ۴ گروه شم (sh)، کنترلبیمار (A)، تمرین-سالم (T) و تمرین-آلزایمر (AT) تقسیم شدند. مدل آلزایمر با تزریق Aβ۱-۴۲ به منطقه CA۳ هیپوکمپ ایجاد شد. تمرین برای حیوانات گروه تمرینی در شنا انجام شد (۳۰ دقیقه در روز به مدت ۳ هفته). ارزیابی مدل آلزایمر، میزان بیان ژن α۷nAChR و درصد مرگ سلولی در بافت هیپوکمپ به ترتیب با استفاده از روشهای ایمنوفلوروسنت، PCR Time Realو کریزیل ویوله استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون t مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی Tukey استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که آلزایمر بیان ژن α۷nAChR را در هیپوکمپ موش صحرایی به طور معنیداری کاهش میدهد (۰۵/۰P<)؛ درحالیکه تمرین بیان کاهش یافتهی α۷nAChR در آلزایمر و درصد مرگ سلولی ایجاد شده بهوسیلهی آلزایمر را بهبود میبخشد (۰۵/۰P<).
نتیجهگیری: فعالیتبدنی احتمالاً برای پیشگیری از کاهش α۷nAChR و همچنین مرگ سلولی که در آلزایمر اتفاق میافتد، مؤثر باشد.
واژههای کلیدی: شنا، درصد مرگ سلولی، گیرندهی نیکوتینی استیلکولین، آلزایمر، موش صحرایی
