fa
jalali
1383
3
1
gregorian
2004
6
1
3
3
online
1
fulltext
fa
مقایسه میزان فراخوان بر مبنای دو معیار مختلف تشخیصی در طرح غربالگری هیپوتیروییدی مادرزادی در اصفهان
Comparision of the Recall Rate Using Two Different Diagnostic Criteria at Isfahan Screening Program for Congenital Hypothyroidism
خلاصهسابقه و هدف : تشخیص بالینی هیپوتیروییدی مادرزادی بدون انجام غربالگری این بیماری در نوزادان میسر نمیباشد. از سوی دیگر فراخوان نوزادان در طی طرح غربالگری از دیدگاه صرف وقت و هزینه و تبعات روحی حاصله در والدین نوزادان حایز اهمیت میباشد. هدف از این مطالعه تعیین میزان فراخوان در طی طرح غربالگری کم کاری مادرزادی تیروئید در شهر اصفهان میباشد، در طی این مطالعه میزان فراخوان براساس دو معیار استفاده از T4 و TSH و یا استفاده از TSH تنها جهت فراخوان تعیین و نتایج حاصل با یکدیگر و نیز با سایر جوامع مقایسه گردیده است.مواد و روشها: از ابتدای خرداد 1381 تا اواخر مرداد 1382، نمونههای خون وریدی نوزادان 7ـ3 روزه ارجاع شده از 17 بیمارستان و زایشگاه شهر اصفهان جمعآوری و غلظت T4 و TSH آنها به ترتیب به روشهای RIA و IRMA اندازهگیری شد. در مرحله اول فراخوان براساس mIU/L 20TSH> و یا mg/dl 5/6T4< انجام و در مرحله دوم فراخوان براساس mIU/L 20TSH> انجام گرفت. نوزادان فراخوان شده در صورت دارا بودن 10TSH> و 5/6T4< در آزمایش دوم با تشخیص هیپوتیروییدی تحت درمان قرار گرفتند.یافتهها: 39601 نوزاد در این طرح شرکت کردند (29493 نفر در مرحله اول و 10108 نفر در مرحله دوم). 700 نوزاد فراخوان شدند (647 نفر آنها در طی مرحله اول و بقیه در مرحله دوم). میزان فراخوان در طی مرحله اول (2/2%) نسبت به مرحله دوم (5/0%) بیشتر بود (05/0p<) و اکثر موارد فراخوان شده در مرحله اول دارای T4 سرمی پایین بودند (05/0p<). شیوع هیپوتیروییدی مادرزادی برابر 1 در 338 تولد زنده بود.نتیجهگیری: با وجود اینکه میزان فراخوان در طی هر دو مرحله درحد قابل قبول بود اما استفاده از TSH تنها، جهت غربالگری و تعیین موارد فراخوان در مطالعه ما کاربردیتر و عملیتر از استفاده از T4 و TSH (هر دو) میباشد.واژههای کلیدی: هیپوتیروییدی مادرزادی، فراخوان، غربالگری، اصفهان
Congenital Hypothyroidism, Recall, Screening, Isfahan
،هیپوتیروییدی مادرزادی، فراخوان،غربالگری،اصفهان
134
140
http://journal.rums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-128-1&slc_lang=fa&sid=1
2005/12/4
1384/9/13
M.
Hashemipour
مهین
هاشمیپور
emrc@mui.ac.ir
0031947532846002913
0031947532846002913
Yes
R.
Iranpour
رامین
ایرانپور
0031947532846002914
0031947532846002914
No
M.
Amini
مسعود
امینی
0031947532846002915
0031947532846002915
No
S.
Hovsepian
سیلوا
هوسپیان
0031947532846002916
0031947532846002916
No
S.
Haghighi
ساسان
حقیقی
0031947532846002917
0031947532846002917
No
fa
اثر تجویز دهانی لسیتین بر یادگیری فضایی موشهای صحرایی
The Effect of Oral Lecithin on Spatial Learning of Adult Male Rats
خلاصهسابقه و هدف: لسیتین (فسفاتیدیلکولین) به عنوان پیشساز استیلکولین شناخته شده است. از طرفی شواهد حاصل از مطالعات بروی حیوانهای آزمایشگاهی نشان میدهد که سیستم کولینرژیک نقش مهمی در یادگیری و حافظه بر عهده دارد. در این مطالعه ما اثرات تجویز دهانی مقادیر مختلف لسیتین را بر بهبود یادگیری فضایی در دستگاه ماز T- شکل بررسی کردیم.مواد و روشها: در این پژوهش از موشهای صحرایی نر بالغ نژاد NMRI استفاده شد. حیوانها در 5 گروه تقسیمبندی شدند. در موشهای گروه آزمایش (گروههای 3-1) رژیم مکمل لسیتین در مقادیر (mg/Kg 120، 240و480) و در گروه حلال (گروه4) آب مقطر به عنوان حلال لسیتین، به مدت 9 روز متوالی، هر روز یک ساعت قبل از آزمایشات، به وسیله لوله دهانی- معدی تجویز شد و موشهای گروه کنترل (گروه 5) فقط با رژیم معمولی تغذیه شدند. همچنین برای ارزیابی یادگیری فضایی از دستگاه ماز T- شکل استفاده شد که مطابق روش استاندارد، تمامی موشها به مدت 9 روز متوالی، آموزش داده شدند. یافتهها: تحلیل و تجزیه آماری به روش آنالیز واریانس نشان داد که تجویز لسیتین در هر سه دوز مورد استفاده (mg/kg120،240 و 480) باعث کاهش میانگین تاخیرها تا رسیدن به معیار یادگیری در روزهای یادگیری و تست خاموشی میگردد (به ترتیب 001/0>p، 001/0>p و 05/0>p). همچنین لسیتین در هیچکدام از دوزهای مصرفی اثر معنیداری بر میانگین دفعات آموزش و خطا در یادگیری ساده و معکوس نداشت. نتیجهگیری: یافتههای فوق نشان میدهد تجویز لسیتین، زمان فراگیری را بهبود داده است که ممکن است این عمل از طریق افزایش سطح استیل کولین و در نتیجه بهبود عملکرد سیستم کولینرژیک انجام شده باشد. واژههای کلیدی: لسیتین، یادگیری فضایی، موش صحرایی، ماز T- شکل
Lecithin, Spatial Learning, Rat, T-maze- Figure
،لسیتین،یادگیری فضایی،موش صحرایی،ماز T- شکل
141
148
http://journal.rums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-71-1&slc_lang=fa&sid=1
2005/12/42005/12/4
1384/9/13
M.
Afarinesh
محمدرضا
آفرینش
0031947532846002918
0031947532846002918
No
AA.
Moazedi
احمدعلی
معاضدی
0031947532846002919
0031947532846002919
No
M.
Abbasnejad
مهدی
عباسنژاد
mabbas@mail.uk.ac.ir
0031947532846002920
0031947532846002920
Yes
fa
تأثیر تئوفیلین خوراکی بر علایم بالینی و تست ورزش بیماران با سندرم x قلبی
The Effects of Oral Theophylline in Patients with Cardiac Syndrome X
Cardiac Syndrome X, Theophylline, Chest pain, Exercise test
،سندرم X قلبی،تئوفیلین،درد قفسه سینه،تست ورزش
149
155
http://journal.rums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-129-1&slc_lang=fa&sid=1
2005/12/42005/12/42005/12/4
1384/9/13
V.
Mokhberi
وحید
مخبری
mokhberi27@yahoo.com
0031947532846002921
0031947532846002921
Yes
A.
Mohseni Kyasari
اسدالله
محسنی کیاسری
0031947532846002922
0031947532846002922
No
B.
Bagheri
بابک
باقری
0031947532846002923
0031947532846002923
No
fa
تأثیر ورزشهای ثبات دهنده در بیماران مبتلا به فتق دیسک کمری
The Effects of Stabilizing Exercises in the Patients with Lumbar Disc Hernia
خلاصهسابقه و هدف: یکی از وظایف مهم دیسک بین مهرهای ایجاد ثبات بین مهرههای مجاور است که در هنگام وجود ضایعات دیسک کمری این ثبات دچار اختلال میشود. امروزه نشان داده شده است که کاربرد ورزشهای ثباتدهنده در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن موجب بهبود فعالیتهای روزمره ایشان میگردد. اما تاکنون اثر کاربرد چنین ورزشهایی در بیماران مبتلا به فتق دیسک کمری بررسی نشده است. بنابراین با توجه به بیثباتی مهرههای کمری در بیماران مبتلا به فتق دیسک کمری، این مطالعه برای تعیین اثرات این نوع ورزش در این بیماران طراحی شد.مواد و روشها: 60 بیمار (22-55 ساله) مبتلا به فتق دیسک L4-L5 یا L5-S1 (بدون اختلال حسی یا حرکتی)، به طور تصادفی در دو گروه 30 نفره تجربی و کنترل قرار گرفتند. در ابتدا، درد توسط مقیاس اندازهگیری دیداری (VAS) میزان خم شدن تنه در وضعیت نشسته (پاهای کشیده) و رساندن انگشتان دست به انگشتان پا، زاویه صاف بالا آوردن ساق (SLR) و زمان انجام برخی فعالیتهای روزمره شامل بالا رفتن از 5 پله، 10 متر راهپیمایی سریع بدون درد، به شکم خوابیدن از وضعیت ایستاده و ایستادن از وضعیت به شکم خوابیده اندازهگیری شد. پروتکل ورزشی شامل 4 مرحله ساده به پیشرفته بود که هر هفته به گروه ورزشی آموزش داده میشد. هر حرکت باید دو بار در روز و هر دفعه 10 بار تکرار میشد. مقادیر هر هفته و بعد از 4 هفته از اتمام پروتکل اندازهگیری شد.یافتهها: نتایج نشانگر کاهش معنیدار درد (0001/0p<)، افزایش دامنه خم شدن تنه (0001/0p<)، افزایش زاویه SLR (005/0p<) و انجام سریعتر فعالیتهای روزمره (05/0p<) در گروه آزمایش بود، در حالی که مقایسه میانگین تغییرات در گروه کنترل تفاوت معنیداری نشان نداد. این نتایج بعد از دوره پیگیری نیز پایدار بودند.نتیجهگیری: انجام پروتکل ورزشهای ثباتدهنده موجب بهبود عملکرد فعالیتهای روزمره بیماران فتق دیسک کمری گردید. نتایج مطالعه بیانگر تأثیر این نوع ورزش در افزایش ثبات ستون فقرات کمری در بیماران فتق دیسک است.واژههای کلیدی: فتق دیسک کمری، ورزشهای ثباتدهنده، فعالیتهای روزمره زندگی
Lumbar Disc Hernia, Stabilizing Exercises, Activities of Daily Living.
فتق دیسک کمری، ورزشهای ثباتدهنده، فعالیتهای روزمره زندگی
156
164
http://journal.rums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-130-1&slc_lang=fa&sid=1
2005/12/42005/12/42005/12/42005/12/4
1384/9/13
AH.
Bakhtiari
امیرهوشنگ
بختیاری
amir822@yahoo.com
0031947532846002924
0031947532846002924
Yes
Z.
Safavi Farrokhi
ضیاءالدین
صفویفرخی
0031947532846002925
0031947532846002925
No
Z.
Ashtari
ذبیحا...
اشتری
0031947532846002926
0031947532846002926
No
fa
مطالعه عملکرد کبدی در کارگران در معرض بخارات استایرن در صنعت تزریق پلاستیک در سال 1382
Study of the Liver Function in a Plastic Processing Industry Workers Exposed to Styrene in 1382 (2003)
خلاصهسابقه و هدف: استایرن یکی از انواع حلالهای آلیآروماتیک است که در طی واکنشهای حرارتدهی پلیمرهای استایرن در صنعت پلاستیکسازی آزاد میگردد. این مطالعه جهت تعیین اثر تماس مزمن تنفسی با مقادیر خفیف تا متوسط استایرن بر عملکرد کبد در کارگرانی که در صنایع تولید قطعات پلاستیکی از پلیمرهای استایرن استفاده میکنند، طراحی گردیده است.مواد و روشها: برای بررسی این اثرات در یک مطالعه مقطعی سطح آنزیمهای کبدی شامل ترانس آمینازهای کبدی (ALT-AST)، تستهای کلستئاز کبدی (ALP-GGT) و تستهای ارزیابی کلیرنس کبدی (بیلیروبین وتال و کونژوگه) در 58 نفر کارگر گروه مورد با 52 نفر کارگر گروه شاهد مقایسه گردید. افراد گروه مورد شامل کلیه افرادی بود که به مدت بیشتر از یک سال در سالن تزریق سنگین پلاستیک مشغول به کار بودند. گروه شاهد از میان سایر کارگران همان کارخانه که در محلهایی همچون نگهبانی، انبار محصول و یا قسمت اداری مشغول به کار بودند انتخاب شدند. نمونهگیری از هوای سالن در یک زمان دو ساعته در وسط شیفت کاری و توسط پمپ نمونهگیری انجام گردید و سپس نمونهها به روش کروماتوگرافی گازی آنالیز شد. میانگین سطح استایرن موجود در هوای سالن تزریق، در محدوده تنفسی کارگران حدود ppm18 بود.یافتهها: پس از جمعآوری نمونهها و انجام آنالیز آماری یک اختلاف معنیدار آماری برای میانگین آلانین آمینو ترانسفراز (ALT) و بیلیروبینتوتال بین دو گروه مورد و شاهد دیده شد. در سایر موارد از جمله آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، آلکالن فسفاتاز (ALP)، گاما گلوتامیل ترانسفراز (GGT) و بیلیروبین کونژوگه نیز میانگین مقادیر در گروه مورد بالاتر از گروه شاهد بود ولی این مقادیر از لحاظ آماری معنیدار نبود. نتیجهگیری: نتایج این مطالعه معرف این میباشند که تماس مزمن با مقادیر پایین استایرن در صنایع تزریق پلاستیک میتواند موجب آسیب خفیف سلولی و اختلال در کلیرنس کبدی گردد. بنابراین ارزیابیهای دورههای عملکرد کبدی در کارگران صنایع تزریق پلاستیک پیشنهاد میشود.واژههای کلیدی: استایرن، آمینوترانسفرازها، بیلیروبین، عملکرد کبدی
Styrene, Aminotransferases, Bilirubin, liver function
،استایرن،آمینوترانسفرازها، بیلیروبین،عملکرد کبدی
165
171
http://journal.rums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-131-1&slc_lang=fa&sid=1
2005/12/42005/12/42005/12/42005/12/42005/12/5
1384/9/14
O.
Aminian
امید
امینیان
oaminian@Sina.Tums.ac.ir
0031947532846002927
0031947532846002927
Yes
E.
Rafeemanesh
احسان
رفیعیمنش
0031947532846002928
0031947532846002928
No
A.
Sharifian
اکبر
شریفیان
0031947532846002929
0031947532846002929
No
M.
Abbasi
محمد
عباسی
0031947532846002930
0031947532846002930
No
fa
رابطه هیپوتیروییدی مادری و کاهش خارهای دندریتی در یاختههای پیرامیدال مغز موش Balb/C
The Relation of Maternal Hypothyroidism and Dendritic Spines Reduction in Brain Pyramidal Cells of Balb/C Mice
خلاصهسابقه و هدف: امروزه نقش هورمونهای تیروییدی در تکامل طبیعی مغز انسان و سایر حیوانات موضوعی انکارناپذیر و شناخته شده است. در این رابطه ادعا شده است که ناکارآیی این هورمونها در دوران پیش از تولد باعث تغییرات تکاملی غیرقابل انکاری در روند شکلگیری مغز میشود. بنابراین در این پژوهش سعی گردیده است تا نقش احتمالی این هورمونها با استفاده از هیپوتیروییدی مادری بر تغییرات مورفومتریک نقاط سیناپسی یاختههای پیرامیدال قشر مغز نوزادان موش مورد مطالعه قرار گیرند.مواد و روشها: این پژوهش به صورت تجربی، بر روی 24 سر موش نژاد Balb/C در دو گروه تجربی و کنترل صورت گرفت. مادران گروه تجربی با بهره گیری از 05/0% پروپیل تیواوراسیل (PTU) که به آب آشامیدنی حیوانات اضافه گردید تیروییدکتومی شیمیایی شدند و گروه کنترل بصورت دست نخورده باقی ماندند. نمونههای هر دو گروه با موشهای نر هم نژاد آمیزش داده شدند. سپس مغز نوزادان 20 روزه متعلق به هر دو گروه مورد آمادهسازی بافتی و رنگ آمیزی اختصاصی گلژی قرار گرفت و روند سیناپسزایی و تکامل دندریتی نورونهای پیرامیدال در آنها با استفاده از آزمون t-test مقایسه گردید. یافتهها: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که میانگین کلی خارهای دندریتی نوزادان مربوط به گروه تجربی (45/0±08/31) در مقایسه با گروه کنترل (55/0±88/39) دارای کاهش معنیداری است (05/0p<). همچنین میانگین کلی فاصله خارهای شمارش شده در نمونه های تجربی (86/0±78/3) نسبت به کنترل (05/1±57/2) نیز به شکل معنیداری افزایش یافته است (005/0p<). نتیجهگیری: نتایج حاصل دلالت بر این موضوع مینمایند که هورمونهای تیروییدی در تکامل و بلوغ نورونهای مغزی دارای نقش کلیدی هستند تا آنجا که کاسته شدن از ترشح طبیعی این هورمونها در مادران باردار، تکامل و روند سیناپسزایی نورونی را در نسل بعد میتواند تحت تاثیر قرار دهد.واژههای کلیدی: هیپوتیروییدی مادری، سیناپسزایی، یاختههای پیرامیدال، خارهای دندریتی
Maternal hypothyroidism, Synaptogenesis, Pyramidal cells, Dendritic spines
،هیپوتیروییدی مادری،سیناپسزایی،یاختههای پیرامیدال،خارهای دندریتی
172
179
http://journal.rums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-132-1&slc_lang=fa&sid=1
2005/12/42005/12/42005/12/42005/12/42005/12/52005/12/5
1384/9/14
M.
Jalali
مهدی
جلالی
mejalaly@yahoo.co.in
0031947532846002931
0031947532846002931
Yes
MR.
Nikravesh
محمدرضا
نیکروش
0031947532846002932
0031947532846002932
No
fa
اثر کافئین بر روی یادگیری و حافظه در موش صحرایی
The Effects of Caffeine on the Learning and Memory in Rats
The Effects of Caffeine on the Learning and Memory in Rats AR. Vahidi PharmD1* , MH. Dasht i PhD2 1 - Academic Member, Dept. of Pharmacology, Shahid Sadoughi University of Medical sciences, Yazd, IRAN 2. Assistant Professor, Dept. of Physiology, Shahid Sadoughi University of Medical sciences , Yazd, IRAN Background: Caffeine as a methyl xanthine compound inhibits the breakdown of cyclic AMP, and causes an increase of the intracellular Ca+2 of different cells. It also may be involved in enhancement of learning and memory via this rout. In this study the effect of caffeine on learning and memory has been evaluated. Materials and Methods: In this study the effects of different concentrations of caffeine (10, 20, 40, 80 mg/kg), on the learning and memory in male rats weighting 250-300 gr, were evaluated. The rats (30) were divided into 5 groups (4 test groups and 1 control group). The effects were assessed by using the one way active avoidance method. The test groups recieved different doses of caffeine in 3ml/kg normal saline (N.S), and the animals in the control group recived only N.S (3ml/kg) intraperitoneally, 30 minutes before each test. Results: The data obtained from the test group was compared with the control group statistically. Our results indicated that caffeine affect on learning and memory dose depently. Using 10 mg/kg caffeine significantly increased the mean percentage of learning (p<0.05), and the doses of (10, 20, 40 mg/kg) significantly elevated the level of short term memory. Although in the case of the long term memory all doses of caffeine (10, 20, 40 and 80 mg/kg) showed a significant difference between the test and the control groups, the result for 80 mg/kg dose was reversed. Conclusion: Our results indicated that caffeine in low doses enhances the prosess of learning and memory but in higher doses it may suppress them. Key words: Caffeine, Learning, Memory, Rat *Corresponding author Tel: (0351)6224824, Fax: (0351)7249331, E-mail:arvahidi@yahoo.com Journal of Rafsanjan University of Medical Sciences and Health Services, 2004, 3(3): 180-187
Caffeine, Learning, Memory, Rat
،کافئین،یادگیری،حافظه،موش صحرایی
180
187
http://journal.rums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-133-1&slc_lang=fa&sid=1
2005/12/42005/12/42005/12/42005/12/42005/12/52005/12/52005/12/5
1384/9/14
AR.
Vahidi
علیرضا
وحیدی
arvahidi@yahoo.com
0031947532846002933
0031947532846002933
Yes
MH.
Dashti
محمدحسین
دشتی
0031947532846002934
0031947532846002934
No
fa
تغییرات شاخص توده بدن در مبتلایان به سندرم ترنر قبل و بعد از درمان با هورمون رشد
Changes of Body Mass Index in Turner Syndrome Before and after Growth Hormone Therapy
خلاصهسابقه و هدف: سندرم ترنر از شایعترین ناهنجاریهای کروموزومی در دختران محسوب میشود. دختران مبتلا به سندرم ترنر یا یک کروموزموم X ندارند و یا ساختمان آن غیرطبیعی است که این مسئله سبب بروز کوتاهی قد، نارسایی تخمدانها و ناهنجاریهای قلبی ـ عروقی و کلیوی میشود. همچنین مبتلایان به سندرم ترنر در معرض بروز چاقی هستند. هدف از انجام این مطالعه تعیین شاخص توده بدن (BMI) در مبتلایان به سندرم ترنر و همچنین تغییرات آن بدنبال مصرف هورمون رشد بوده است.مواد و روشها: در این مطالعه آیندهنگر، شاخص توده بدن بر حسب کیلوگرم بر متر مربع در ابتدای تشخیص سندرم ترنر در 43 دختر محاسبه گردید. 9 بیمار به علت سن بالا در هنگام تشخیص درمان نشدند، 13 بیمار دیگر دوره درمان را کامل نکردند و 21 بیمار تحت درمان با هورمون رشد انسانی به صورت تزریق زیر جلدی و به میزانIU /KG 11/0 در روز قرار گرفتند. درمان برای مدت 6 ماه ادامه پیدا کرد.یافتهها: متوسط سن تشخیص بیماران در این مطالعه 47 / 12 سال و قد و وزن مبتلایان نسبت به مقادیر استاندارد پایینتر بود. متوسط شاخص توده بدن در ابتدای تشخیص 69/3±78/18 و در گروهی که درمان شده بودند بعد از شش ماه 045/2±56/18 بود؛ در حالی که قد مبتلایان در ابتدای مطالعه پایینتر از مقادیر استاندارد بود که با درمان از متوسط 14±119 سانتیمتر به 15±123 سانتیمتر رسید.نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان میدهد که درمان با هورمون رشد برای کوتاهی قد مبتلایان به سندرم ترنر سبب تغییر در شاخص توده بدن نمیشود.واژههای کلیدی: سندرم ترنر، شاخص توده بدن، هورمون رشد
Turner syndrome, Body mass index, Growth hormone
،سندرم ترنر، شاخص توده بدن، هورمون رشد
188
192
http://journal.rums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-134-2&slc_lang=fa&sid=1
2005/12/42005/12/42005/12/42005/12/42005/12/52005/12/52005/12/52005/12/11
1384/9/20
R.
Vakili
رحیم
وکیلی
r-vakili@mums.ac.ir
0031947532846002935
0031947532846002935
Yes
M.
Horry
محسن
حری
0031947532846002936
0031947532846002936
No
H.
Motaghi Moghaddam
حسن
متقیمقدم
0031947532846002937
0031947532846002937
No
fa
میزان شیوع کم خونی در زنان 15 تا 45 ساله مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر بم در سال 1381
Prevalence of Anemia in 15-45 Year old Women Referring to the Health Centers of Bam, 2002
خلاصهسابقه و هدف: کمخونی یکی از مشکلات شایع و مخاطرهآمیز زنان در سنین باروری است که شیوع آن در جوامع مختلف تفاوتهای زیادی دارد. برای تدوین سیاستهای مناسب جهت پیشگیری و درمان کمخونی داشتن اطلاعات لازم در خصوص جوامع مختلف ضروری است.مواد و روشها: پژوهش حاضر مطالعهای توصیفی- تحلیلی است که در آن 250 خانم 45-15 ساله مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهری بم مورد بررسی قرار گرفتند و ضمن تکمیل پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، برخی عوامل خونی که به عنوان شاخص کم خونی مطرح میباشند در آزمایشگاه اندازهگیری شدند. از آزمونهای آنالیز واریانس، کای دو و فیشر جهت تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد. یافتهها: میانگین سنی شرکت کنندگان در پژوهش 5/28 سال، میانگین تعداد حاملگی آنان 99/2 و میانگین تعداد فرزندان آنان 84/2 بود. با در نظر گرفتن ملاک هموگلوبین کمتر از 12 گرم در دسیلیتر، این پژوهش نشان داد که میزان شیوع کم خونی در بین زنان مورد بررسی 10% میباشد، که این میزان با تعداد حاملگی و تعداد فرزندان همبستگی معنیدار آماری دارد. علاوه بر این میانگین هموگلوبین زنان باردار 68/12 گرم در دسیلیتر و این میزان در زنان غیرباردار 27/13 گرم در دسیلیتر میباشد.نتیجهگیری: با توجه به این نتایج توصیه میگردد، به مسئله کم خونی در زنانی که بارداریهای متعدد داشتهاند توجه ویژهای معطوف گردد.واژههای کلیدی: کم خونی، زنان سنین باروری، بم
Anemia, Childbearing age women, Bam
،کم خونی،زنان سنین باروری،بم
193
198
http://journal.rums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-135-1&slc_lang=fa&sid=1
2005/12/42005/12/42005/12/42005/12/42005/12/52005/12/52005/12/52005/12/112005/12/5
1384/9/14
M.
Arab
منصور
عرب
marab@kmn.ac.ir
0031947532846002942
0031947532846002942
Yes
A.
Abbasszadeh
عباس
عباسزاده
0031947532846002943
0031947532846002943
No
F.
Abazary
فرخ
اباذری
0031947532846002944
0031947532846002944
No
Y.
Nikian
یدالله
نیکیان
0031947532846002945
0031947532846002945
No
fa
تأثیر تمرینهای تقویتی بر تونیسیته تشدید شده عضلانی در بیماران همیپارزی مزمن ناشی از سکته مغزی
The Effects of Strengthening Exercises on Exaggerated Muscle Tonicity on the Chronic Hemiparesis Patients After Stroke
خلاصه سابقه و هدف: یکی از علل عمده مرگ و ناتوانی در تمام جوامع، سکته مغزی است و شایعترین عارضه ناشی از سکته مغزی همیپلژی یا همیپارزی است. هدف از این مطالعه، تعیین اختلالهای تونیسیته عضلات چهار سر و گاستروسولئوس بیماران همیپارزی و تأثیر پروتکل تمرینهای تقویتی در درمان این اختلالها با توجه به نظرات انتقادی در خصوص این تمرینها بود.مواد و روشها: 34 بیمار همیپارزی ثانویه به سکته مغزی با میانگین سنی 2/6±4/52 سال از طریق نمونهگیری در دسترس، مورد مطالعه قرار گرفتند. بیمارانی انتخاب شدند که حداقل 12 ماه از زمان شروع سکته مغزی آنها گذشته باشد. بیماران به صورت تصادفی در یکی از دوگروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. تونیسیته عضلانی با مقیاس تغییر یافته اشورث و قدرت عضلانی با دینامومتر قبل و بعد از 12 جلسه درمان اندازهگیری گردید. گروه مورد، پروتکل تمرینهای عملکردی، تعادلی و تقویتی را دریافت کرد. به گروه کنترل پروتکل تمرینهای عملکردی و تعادلی داده شد. از آزمونهای t مستقل، tزوج، من ویتنی و ویلکاکسون برای مقایسه نتایج قبل و بعد درمان استفاده گردید.یافتهها: کاهش تونیسیته عضله چهار سر فقط در گروه مورد (0001/0p<) وگاستروسولئوس در هر دو گروه مورد (0001/0p<) و کنترل (041/0=p) بعد از مداخله معنیدار بود. کاهش تونیسیته عضله چهار سر (034/0p=) و گاستروسولئوس (001/0=p) بعد از درمان در گروه مورد نسبت به گروه کنترل قابل توجه بود. آزمون منویتنی وجود اختلاف معنیدار در تفاضل میانگین تونیسیته عضله چهار سر (0001/0p<) و گاستروسولئوس (0001/0p<) را در گروه مورد نسبت به کنترل نشان داد.نتیجهگیری: نتایج این مطالعه، برخلاف دیدگاههای رایج، از مؤثر بودن تمرینهای تقویتی عضلات اندام تحتانی در کاهش اسپاستیسیتی علاوه بر افزایش قدرت آنها در مرحله مزمن توانبخشی بعد از سکته مغزی حمایت میکند.واژههای کلیدی: تونیسیته عضلانی، تمرینهای تقویتی، همی پارزی، سکته مغزی
Muscle Tonicity, Strengthening Exercises, Hemiparesis, Brain Stroke
،تونیسیته عضلانی، تمرینهای تقویتی، همی پارزی، سکته مغزی
199
206
http://journal.rums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-137-1&slc_lang=fa&sid=1
2005/12/42005/12/42005/12/42005/12/42005/12/52005/12/52005/12/52005/12/112005/12/52005/12/5
1384/9/14
A.
Akbari
اصغر
اکبری
akbari_as@yahoo.com
0031947532846002938
0031947532846002938
Yes
H.
Karimi
حسین
کریمی
0031947532846002939
0031947532846002939
No
A.
Kazemnegad
انوشیروان
کاظم نژاد
0031947532846002940
0031947532846002940
No
M.
Ghabaii
مژده
قبائی
0031947532846002941
0031947532846002941
No