مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

  چکیده

  زمینه و هدف: یکی از اختلالات رایج همراه با آلزایمر، افسردگی است. شناخت درمان‌های مناسب‌تر و کم عارضه‌تر، در این بیماران حائز اهمیت می‌باشد. این مطالعه به ارزیابی مقایسه‌ای دو داروی دزیپرامین و سرترالین در درمان افسردگی در بیماران مبتلا به آلزایمر پرداخته است.

  مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی یک سوکور، 63 بیمار با تشخیص آلزایمر (به طور تصادفی 29 نفر در گروه دزیپرامین و 34 نفر در گروه سرترالین) 12 هفته تحت درمان با 25 میلی‌گرم سرترالین و یا دزیپرامین قرار گرفتند که در صورت نیاز، به تدریج تا 150 میلی‌گرم افزایش داده شد. مقیاس
وابستگی روانی پیری، آزمون هامیلتون افسردگی و معاینه مختصر وضعیت روانی در هفته]های 2، 4، 8، 12 و مقیاس افسردگی در دمانس کرنل در هفته
4 انجام شد و عوارض جانبی داروها نیز بررسی گردید.

  یافته‌ها: در گروه سرترالین تغییرات خلقی در تمام هفته‌ها در مقایسه با ابتدای مطالعه معنی
دار بود (05/0 p< )اما در گروه دزیپرامین، تنها بین شروع و هفته
12 تفاوت معنی‌دار وجود داشت (05/0> p ).بهبود افسردگی در گروه سرترالین به طور معنی
داری بر اساس مقیاس کرنل بیشتر بود (02/0= p ). تغییرات عملکرد در فعالیت‌های روزمره در گروه دزیپرامین معنی
دار بود (05/0> p ) اما در گروه سرترالین تفاوت معنی‌دار بین دو گروه دیده شد. میزان تغییرات شناختی در هر دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت و تفاوت بین دو گروه نیز معنی‌دار نبود

  نتیجه‌گیری: سرترالین در کاهش افسردگی بیماران مبتلا به آلزایمر مؤثرتر از دزیپرامین می‌باشد. هیچکدام از این دو دارو علی
رغم اثرات ضد افسردگی، بر عملکرد شناختی بیماران تأثیری نداشتند.

  واژه‌های کلیدی: آلزایمر، دمانس، افسردگی، سرترالین، دزیپرامین