جلد 12، شماره 8 - ( 7-1392 )
جلد 12 شماره 8 صفحات 620-611 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه علوم پزشکی قزوین
چکیده: (3219 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: دگزامتازون یک گلوکوکورتیکوئید بسیار پر مصرف است که تجویز آن در سال‌های اخیر افزایش چشمگیری داشته است. در مطالعه کنونی اثرات دگزامتازون روی دستگاه تناسلی موش سوری نر بررسی شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 50 سر موش سوری نر بالغ به صورت تصادفی به 5 گروه 10 تایی تقسیم شدند. موش‌های گروه کنترل تحت تزریق هیچ ماده‌ای قرار نگرفتند، در حالی که موش‌های گروه شم تحت تزریق نرمال سالین و موش‌های گروه‌های تجربی تحت تزریق داخل صفاقی دگزامتازون با غلظت‌های 4، 7 و 10 میلی‌گرم بر کیلوگرم، روزانه به مدت یک هفته قرار گرفتند. یک روز پس از آخرین تزریقات، موش‌ها بیهوش شده و پس از تعیین وزن حیوانات و وزن بیضه‌ها، لام‌های میکروسکوپی تهیه شدند و ارتفاع سلول‌های پوششی اپیدیدیم و مجرای دفران تعیین و با آزمون ANOVA یک طرفه و آزمون تعقیبی شفه (Scheffe) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: ارتفاع سلول‌های پوششی اپیدیدیم و مجرای دفران در گروه‌های تجربی نسبت به گروه‌های کنترل و شم کاهش معنی‌داری داشت (001/0=p) و تزریق 7 میلی‌گرم بر کیلوگرم دگزامتازون، بیشترین کاهش را نشان داد. اگرچه میانگین وزن بیضه موش در گروه‌های مورد مطالعه تغییر معنی‌داری نشان نداد ولی میانگین وزن موش‌ها، کاهش معنی‌داری را فقط در گروه تحت تزریق دگزامتازون 7 میلی‌گرم بر کیلوگرم نسبت به گروه‌های کنترل و شم نشان داد (042/0=p).
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تزریق مکرر دگزامتازون با تغییرات متعدد در ساختار اپیدیدیم و مجرای دفران می‌تواند اثرات زیانباری بر دستگاه تناسلی موش سوری نر داشته باشد.
واژه‌های کلیدی: دگزامتازون، اپیدیدیم، مجرای دفران، موش سوری
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |