چکیده

  زمینه و هدف: ارتقاء مستمر کیفیت آموزش عالی هدف نهایی ارزیابی آموزشی است. در این راستا ارزیابی درونی، قضاوت در مورد کیفیت و دستیابی به اهداف نظام آموزشی را فراهم می‌سازد. این مطالعه با هدف ارزیابی درونی گروه پرستاری دانشکده پرستاری، مامایی و پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان انجام شد.

  مواد و روش‌ها: این پژوهش مقطعی بر روی 186 نمونه پژوهش شامل 16 نفر عضو هیأت علمی، 4 نفر غیر هیأت علمی ‌و 166 دانشجوی کارشناسی پرستاری در سال 1389 به صورت سرشماری در پژوهش شرکت داده شدند، انجام گرفت. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسش‌نامه و فرم وارسی پژوهشگر ساخته و روش گردآوری آن‌ها خودگزارشی بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز با استفاده از روش‌های آمار توصیفی صورت گرفت.

  یافته‌ها: بر اساس نتایج، گروه پرستاری از نظر اهداف و جایگاه سازمانی، هیأت علمی، فرآیند یاد دهی‌- یادگیری و آموزش بالینی در حد مطلوب و از نظر دانشجویان، دوره‌های آموزشی و برنامه‌های درسی و غیردرسی، تجهیزات آموزشی، پژوهشی، آزمایشگاهی و تشخیصی در حد نسبتاً مطلوب و از نظر طرح‌های پژوهشی در حد نامطلوب ارزیابی شد.

  نتیجه‌گیری: با اجرای ارزیابی درونی، وضعیت موجود و مطلوب گروه آموزشی به تصویر کشیده و نقاط قوت و ضعف گروه آشکار شد. لذا اجرای این رویکرد به صورت مستمر جهت افزایش کیفیت تمامی ‌رشته‌های تخصصی توصیه می‌شود.

  واژه‌های کلیدی: ارزیابی درونی، رشته پرستاری، دانشکده پرستاری مامایی