چکیده

زمینه و هدف: نگرش مادران نسبت به امکان وقوع حادثه و اقدامات پیشگیرانه ناشی از آن می‌تواند آسیب‌دیدگی کودکان را تحت تأثیر خود قرار دهد. نظریه‌ها و سازه‌های روان‌شناختی امکان توضیح چگونگی تأثیر نگرش افراد در تصمیم‌گیری برای اتخاذ رفتار بهداشتی را فراهم می‌آورد. مطالعه حاضر به بررسی نگرش زنان شهر جیرفت در مورد پیشگیری از حوادث خانگی در کودکان زیر 5 سال با استفاده از تئوری انگیزش محافظت در سال 1394 پرداخته است.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، 204 زن دارای کودک زیر 5 سال مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر جیرفت شرکت داشتند. نمونه‌گیری با روش خوشه‌ای تصادفی انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه محقق‌ساخته بر اساس تئوری انگیزش محافظت بود. داده‌ها با استفاده از روش‌های آماری توصیفی برای توزیع فراوانی پاسخگویی به سؤالات و آنالیز واریانس یک‌طرفه و t مستقل برای بررسی ارتباط متغیرهای دموگرافیک و انگیزش محافظت مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: دامنه سنی مادران شرکت‌کننده در مطالعه 16 تا 49 سال بود. سابقه حوادث خانگی در 5/22 درصد از کودکان مشارکت‌کنندگان گزارش شد. 6/70 درصد از مادران بیشتر از شش ماه بود که اقدامات ایمنی را در خانه انجام می‌دادند. در فرایندهای ارزیابی تهدید، مهم‌ترین نگرش مادران مرتبط با ترس از رخداد سوانح خانگی (6/46 درصد) و در فرایندهای ارزیابی کنار آمدن در زمینه سؤالات مرتبط با خودکارآمدی درک‌شده (9/51 درصد) عنوان شد.

نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می‌دهد افزایش احساس ترس و باور به خودکارآمدی در مادران نقش بیشتری در انگیزش محافظت از حوادث خانگی دارد و می‌تواند به ‌عنوان یک استراتژی مناسب در برنامه‌ریزی مداخلات ارتقاء سلامت مورد استفاده قرار گیرد.

واژه‌های کلیدی: نگرش، پیشگیری، حوادث خانگی، تئوری انگیزش محافظت، جیرفت