جلد 18، شماره 7 - ( 6-1398 )
جلد 18 شماره 7 صفحات 623-636 |
برگشت به فهرست نسخه ها
علوم پزشکی یزد
چکیده: (346 مشاهده)
زمینه و هدف: فاضلاب‌های صنایع غذایی دارای بار آلودگی بالایی میباشد که در نتیجه مصرف آب در مراحل مختلف، تولید میگردد. در صورت عدم مدیریت و نظارت کافی بر تصفیه فاضلاب صنایع غذایی، میتواند به عنوان یک منبع آلاینده محیط زیستی محسوب شود. هدف این مطالعه بهینه‌سازی فرآیند انعقاد و لخته سازی برای تصفیه فاضلاب صنایع غذایی بود.
مواد و روشها: مطالعه حاضر از نوع آزمایشگاهی بود. در این مطالعه از سولفات آلومینیوم و پلی‌آلومینیوم کلراید به عنوان منعقدکننده و از پلیالکترولیتهای کاتیونی C-270 و آنیونی A-300 به عنوان کمک منعقدکننده استفاده شد. سپس بهینه‌سازی پارامترهای pH (5/10- 5/4)، غلظت منعقدکننده (800-300 میلیگرم بر لیتر) و کمک منعقدکننده (8-3 میلیگرم بر لیتر) با محاسبه راندمان حذف کدورت، کل جامدات معلق و اکسیژن مورد نیاز شیمیایی مورد بررسی قرار گرفت و نتایج حاصله با استفاده از ضریب هم‌بستگی پیرسون آنالیز گردید.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که در pH بهینه برابر با 5/8، غلظت 600 میلیگرم بر لیتر پلی‌آلومینیوم کلراید در ترکیب با 5 میلیگرم بر لیتر از پلی‌الکترولیت کاتیونی C-270 راندمان حذف برای کدورت، TSS و COD به ترتیب 75/98، 5/98 و 4/82 درصد بود.
نتیجه‌گیری: میتوان نتیجه گرفت که فرآیند انعقاد و لخته‌سازی با استفاده از پلی‌کلرید آلومینیوم و پلیالکترولیتهای کاتیونی C-270 کارایی مناسبی در تصفیه پساب با این شرایط را دارد و با کاهش مواد آلی میتواند به عنوان یک مرحله پیش تصفیه قبل از تصفیه بیولوژیکی به کار رود.
واژههای کلیدی: بهینه‌سازی، انعقاد، صنایع غذایی، سولفات آلومینیوم، پلی‌آلومینیوم کلراید، پلی‌الکترولیت
مواد و روشها: مطالعه حاضر از نوع آزمایشگاهی بود. در این مطالعه از سولفات آلومینیوم و پلی‌آلومینیوم کلراید به عنوان منعقدکننده و از پلیالکترولیتهای کاتیونی C-270 و آنیونی A-300 به عنوان کمک منعقدکننده استفاده شد. سپس بهینه‌سازی پارامترهای pH (5/10- 5/4)، غلظت منعقدکننده (800-300 میلیگرم بر لیتر) و کمک منعقدکننده (8-3 میلیگرم بر لیتر) با محاسبه راندمان حذف کدورت، کل جامدات معلق و اکسیژن مورد نیاز شیمیایی مورد بررسی قرار گرفت و نتایج حاصله با استفاده از ضریب هم‌بستگی پیرسون آنالیز گردید.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که در pH بهینه برابر با 5/8، غلظت 600 میلیگرم بر لیتر پلی‌آلومینیوم کلراید در ترکیب با 5 میلیگرم بر لیتر از پلی‌الکترولیت کاتیونی C-270 راندمان حذف برای کدورت، TSS و COD به ترتیب 75/98، 5/98 و 4/82 درصد بود.
نتیجه‌گیری: میتوان نتیجه گرفت که فرآیند انعقاد و لخته‌سازی با استفاده از پلی‌کلرید آلومینیوم و پلیالکترولیتهای کاتیونی C-270 کارایی مناسبی در تصفیه پساب با این شرایط را دارد و با کاهش مواد آلی میتواند به عنوان یک مرحله پیش تصفیه قبل از تصفیه بیولوژیکی به کار رود.
واژههای کلیدی: بهینه‌سازی، انعقاد، صنایع غذایی، سولفات آلومینیوم، پلی‌آلومینیوم کلراید، پلی‌الکترولیت
واژههای کلیدی: بهینه‌سازی، انعقاد، صنایع غذایی، سولفات آلومینیوم، پلی‌آلومینیوم کلراید، پلی‌الکترولیت