جلد 19، شماره 10 - ( 10-1399 )
جلد 19 شماره 10 صفحات 1122-1105 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Pishbin S, Vaziri Nejad R, Khalili P, Ahmadinia H, Arabi M, Ahmadi A K et al . Epidemiology of Complete Suicide and Suicide Attempt in the Townships Covered by Mazandaran University of Medical Sciences during the Years 2012 to 2016: A Cross- Sectional Study. JRUMS 2021; 19 (10) :1105-1122
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-5392-fa.html
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-5392-fa.html
پیش بین سعید، وزیری نژاد رضا، خلیلی پروین، احمدنیا حسن، اعرابی محسن، احمدی عبدالکریم و همکاران.. اپیدمیولوژی خودکشی کامل و اقدام به خودکشی در شهرستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران در طی سالهای 1391 تا 1395: یک مطالعه مقطعی. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1399; 19 (10) :1105-1122
سعید پیش بین 
، رضا وزیری نژاد ، پروین خلیلی ، حسن احمدنیا ، محسن اعرابی ، عبدالکریم احمدی ، محسن رضائیان
، رضا وزیری نژاد ، پروین خلیلی ، حسن احمدنیا ، محسن اعرابی ، عبدالکریم احمدی ، محسن رضائیان
دانشگاه رفسنجان
متن کامل [PDF 389 kb]
(638 دریافت)
| چکیده (HTML) (1524 مشاهده)
جدول 2- توزیع زمانی انجام خودکشی در دانشگاه علوم پزشکی مازندران طی سالهای 1395-1391
* آزمون مجذورکای، 05/0 >p به عنوان سطح معنیدار
جدول 3- توزیع فراوانی متغیرهای سوابق انجام خودکشی در دانشگاه علوم پزشکی مازندران طی سال های 1395-1391
* آزمون مجذورکای، 05/0 > pبه عنوان سطح معنیدار
نمودار 1- توزیع فراوانی 5 ساله خودکشی (کامل و اقدام) بر اساس ماه در جمعیت دانشگاه علوم پزشکی مازندران
نمودار 2- توزیع فراوانی5 ساله خودکشی (کامل و اقدام) بر اساس جنس و سال در جمعیت دانشگاه علوم پزشکی مازندران
References
Epidemiology of Complete Suicide and Suicide Attempt in the Townships Covered by Mazandaran University of Medical Sciences during the Years 2012 to 2016: A Cross- Sectional Study
S. Pishbin[8], R. Vaziri Nejad[9], P. Khalili[10], H. Ahmadinia[11], M. Arabi[12], A. K. Ahmadi[13], M. Rezaian[14]
Received:15/06/2020 Sent for Revision: 18/07/2020 Received Revised Manuscript:21/10/2020 Accepted: 24/10/2020
Background and Objectives: Suicide is a conscious act or behavior that a person does to die. Suicide is one of the most important health issues in the world. The present study was designed to investigate the epidemiology of suicide (complete-attempt) in the townships covered by Mazandaran University of Medical Sciences during the years 2012 - 2016.
Materials and Methods: The present cross-sectional study was performed on 22465 people who suicided (complete-attempt) during the years 2012 to 2016. The information was extracted from the checklist of the monthly report of the Suicide Prevention Program of the hospitals of Mazandaran University of Medical Sciences. After summarizing, it was reported as the number and percentage and analyzed using Chi-square test.
Results: 376 people (1.67) had completed suicide and 22089 people (98.33%) had attempted suicide. The mean age and standard deviation of those who suicided was 27.07±10.30 years. The highest number of completed suicides occurred in the age group of 25 to 34 years (114 people (30.32%), married people 256 people (68%), and men 226 people (60%). The highest number of suicides was in the age group of 15 to 24 years (10163 people (46%), married people 12703 people (58%), women 14748 people (67%) and housewives 8614 people (39%).
Conclusion: In general, various demographic factors, family and economic problems can increase the risk of suicide. Also, the chance of suicide in married people, housewives and the age group of 15 to 34 years is high. More serious decisions need to be made to prevent suicide in vulnerable groups.
Key words: Completed Suicide, Attempt, Epidemiology, Mazandaran
Funding: This study was funded by Research Committee of Rafsanjan University of Medical Sciences.
Conflict of interest: None declared.
Ethical approval: The Ethics Committee of Rafsanjan University of Medical Sciences approved the study (IR.RUMS.REC.1397.064).
How to cite this article: Pishbin S, Vaziri Nejad R, Khalili P, Ahmadinia H, Arabi M, Ahmadi A K, Rezaian M. Epidemiology of Complete Suicide and Suicide Attempt in the Townships Covered by Mazandaran University of Medical Sciences During the Years 2012 to 2016: A Cross- Sectional Study. J Rafsanjan Univ Med Sci 2021; 19 (10): 1105-22.[Farsi]
[1]- دانشجوی کارشناسی ارشد اپیدمیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران
[8]- MSc Student of Epidemiology, Medical School, Rafsanjan University of Medical Sciences, Rafsanjan, Iran, ORCID: 0000-0003-4969-0690
متن کامل: (1250 مشاهده)
مقاله پژوهشی
مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
دوره 19، دی 1399، 1122-1105
اپیدمیولوژی خودکشی کامل و اقدام به خودکشی در شهرستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران در طی سالهای 1391 تا 1395: یک مطالعه مقطعی
سعید پیش‌بین[1]، رضا وزیری‌نژاد[2]، پروین خلیلی[3]، حسن احمدی‌نیا[4]، محسن اعرابی[5]، عبدالکریم احمدی[6]، محسن رضائیان[7]
دریافت مقاله:26/03/99 ارسال مقاله به نویسنده جهت اصلاح:28/04/99 دریافت اصلاحیه از نویسنده:30/07/99 پذیرش مقاله: 03/08/99
چکیده
زمینه و هدف: خودکشی عمل و رفتاری است آگاهانه که انسان برای مردن انجام میدهد. خودکشی یکی از مسائل مهم بهداشتی در جهان میباشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین اپیدمیولوژی خودکشی (کامل- اقدام) در شهرستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران در طی سالهای 95ـ 1391 طراحی گردید.
مواد و روشها: مطالعه مقطعی حاضر بر روی 22465 نفری که طی سالهای 95- 1391 خودکشی (کامل-اقدام) کرده بودند انجام شد. اطلاعات از چک لیست گزارش ماهانه برنامه پیشگیری از خودکشی بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی مازندران استخراج شد. پس از جمعبندی به صورت تعداد و درصد گزارش و با استفاده از آزمون آماری مجذورکای تجزیه و تحلیل گردید.
یافتهها: 376 نفر (67/1درصد) خودکشیکامل و 22089 نفر (33/98 درصد) اقدام به خودکشی کرده بودند. میانگین سنی و انحراف معیار افرادی که خودکشی کرده بودند30/10±07/27 سال بود. بیشترین خودکشیکامل در گروه سنی 25 تا 34 سال، 114 نفر (32/30 درصد)، متأهلها 256 نفر ( 68 درصد) و در جنس مرد 226 نفر (60 درصد) رخ داده بود. بیشترین موارد اقدام به خودکشی را گروه سنی 15 تا 24 سال 10163 نفر (46 درصد)، متأهلها 12703 نفر (58 درصد)، جنس زن 14748 نفر (67 درصد) و شغل خانهدار 8614 نفر (39 درصد) به خود اختصاص داده بودند.
نتیجهگیری: به طور کلی عوامل مختلف دموگرافیک، مشکلات خانوادگی و اقتصادی میتوانند خطر انجام خودکشی را بیشتر کنند، همچنین شانس خودکش در افراد متأهل و خانهدار و گروه سنی 15 تا 34 سال بالا است. لازم است برای پیشگیری از خودکشی درگروههای آسیبپذیر، تصمیمات جدیتری گرفته شود.
واژههای کلیدی: خودکشیکامل، اقدام، اپیدمیولوژی، مازندران
مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
دوره 19، دی 1399، 1122-1105
اپیدمیولوژی خودکشی کامل و اقدام به خودکشی در شهرستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران در طی سالهای 1391 تا 1395: یک مطالعه مقطعی
سعید پیش‌بین[1]، رضا وزیری‌نژاد[2]، پروین خلیلی[3]، حسن احمدی‌نیا[4]، محسن اعرابی[5]، عبدالکریم احمدی[6]، محسن رضائیان[7]
دریافت مقاله:26/03/99 ارسال مقاله به نویسنده جهت اصلاح:28/04/99 دریافت اصلاحیه از نویسنده:30/07/99 پذیرش مقاله: 03/08/99
چکیده
زمینه و هدف: خودکشی عمل و رفتاری است آگاهانه که انسان برای مردن انجام میدهد. خودکشی یکی از مسائل مهم بهداشتی در جهان میباشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین اپیدمیولوژی خودکشی (کامل- اقدام) در شهرستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران در طی سالهای 95ـ 1391 طراحی گردید.
مواد و روشها: مطالعه مقطعی حاضر بر روی 22465 نفری که طی سالهای 95- 1391 خودکشی (کامل-اقدام) کرده بودند انجام شد. اطلاعات از چک لیست گزارش ماهانه برنامه پیشگیری از خودکشی بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی مازندران استخراج شد. پس از جمعبندی به صورت تعداد و درصد گزارش و با استفاده از آزمون آماری مجذورکای تجزیه و تحلیل گردید.
یافتهها: 376 نفر (67/1درصد) خودکشیکامل و 22089 نفر (33/98 درصد) اقدام به خودکشی کرده بودند. میانگین سنی و انحراف معیار افرادی که خودکشی کرده بودند30/10±07/27 سال بود. بیشترین خودکشیکامل در گروه سنی 25 تا 34 سال، 114 نفر (32/30 درصد)، متأهلها 256 نفر ( 68 درصد) و در جنس مرد 226 نفر (60 درصد) رخ داده بود. بیشترین موارد اقدام به خودکشی را گروه سنی 15 تا 24 سال 10163 نفر (46 درصد)، متأهلها 12703 نفر (58 درصد)، جنس زن 14748 نفر (67 درصد) و شغل خانهدار 8614 نفر (39 درصد) به خود اختصاص داده بودند.
نتیجهگیری: به طور کلی عوامل مختلف دموگرافیک، مشکلات خانوادگی و اقتصادی میتوانند خطر انجام خودکشی را بیشتر کنند، همچنین شانس خودکش در افراد متأهل و خانهدار و گروه سنی 15 تا 34 سال بالا است. لازم است برای پیشگیری از خودکشی درگروههای آسیبپذیر، تصمیمات جدیتری گرفته شود.
واژههای کلیدی: خودکشیکامل، اقدام، اپیدمیولوژی، مازندران
مقدمه
خودکشی از ریشه لاتین SUI به معنی خود و CADER به معنی کشتن، قتل نفس گرفته شده است [2-1]. خودکشی اقدامی آگاهانه و ارادی که در طی آن فرد با انجـام اقـداماتی مرگبـار بـه دسـت خویش زندگیش را پایان میبخشد [4-3]. خودکشی یک مشکل جدی بهداشت عمومی در سراسر جهان به شمار میآید [8-5].
اقدام به خودکشی عبارت است از عملی که در آن شخص عمدی و بدون مداخله دیگران رفتاری غیر عادی مثل خود آسیبزنی یا خوردن یک ماده به میزان بیشتر از مقدار تجویز شده برای درمان را انجام میدهد و هدف وی تحقق تغییرات مورد انتظار خود است [7-4 ،3]. در اقدام به خودکشی فرد خواهان مرگ نبوده بلکه میخواهد احساسات خود را بیان داشته و رفتار دیگران را نسبت به خود تغییر دهد [9 ،4].
براساس گزارش سازمان بهداشت جهانی خودکشی دومین عامل مرگ و میر در گروه سنی 15 تا 29 ساله محسوب میشود و سالانه در سراسر جهان از بین افرادی که اقدام به خودکشی کردند حدود 800000 نفر از آنها منجر به مرگ میشود [12-10]. در سال 2015 میلادی 78 درصد خودکشی جهان، در کشورهایی با درآمد کم و متوسط گزارش شده بود [10]. تخمین زده شده است که در سال 2020 میلادی در هر یک تا دو ثانیه یک مورد اقدام به خودکشی و در هر بیست ثانیه یک مرگ ناشی از خودکشی در دنیا رخ خواهد داد [13]. برآورد میشود در آمریکا هر 24 ثانیه یک اقدام به خودکشی اتفاق میافتد [14]. خودکشی یکی از دلیل اصلی مرگ جوانان در سراسر جهان میباشد و در همه کشورهای جهان همانند استرالیا و آمریکا رو به افزایش میباشد [15].
یافتههای حاصل از پژوهشها نشان داده است که بیشترین گزارش آمار خودکشی در جهان مربوط به کشورهای آسیایی همچون چین، هند و ژاپن میباشد [18 ،16 ،8]. فراوانی خودکشی در کشورهای مختلف، متفاوت میباشد به طوری که بیشترین گزارش از کشورهای اسکاندیناوی، آلمان، اروپای شرقی تا استرالیا میباشد و کمترین گزارش از اسپانیا، ایتالیا، ایرلند، هلند، مصر، فنلاند، مجارستان و کـشورهای اسـلامی که درصد پایینی را به خود اختصاص دادهاند [20-19].
در ایران هر ساله درحدود 4 هزارخودکشی منجر به مرگ اتفاق میافتد ، بیشترین خودکشی منجر به مرگ در استانهای ایلام، تهران، فارس و کرمانشاه و کمترین موارد مرگ ناشی از خودکشی در استانهای خراسان جنوبی، کهکیلویه و بویراحمد، یزد و کرمان گزارش گردید [21 ،17]. میزان مرگ ناشی از خودکشی در ایران 7/4 در صد هزار در سال 2015 گزارش شده بود [22].
مطالعات نشان دادهاند که عوامل دموگرافیک همچون سن، جنس، عوامل فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی [26-23] و وضعیت تأهل، سلامت جسمی، اعتیاد به الکل، مواد مخدر [28-27] بیماریهای روانی و افسردگی، مشکلات مالی و قانونی و از دست دادن یکی از نزدیکان [30-29] حتی شرایط اقلیمی، جغرافیایی، سابقه خانوادگی خودکشی، دین و مذهب [31-32] هرکدام به نحوی در بروز خودکشی موثر هستند. تفاوت جنسیتی در روشهای خودکشی و گوناگونی الگوهای خودکشی در مناطق جغرافیایی دنیا تفاوت دارد [33]. سالهای از دست رفته زندگی به علت مرگ و ناتوانی (Disability Adjusted Life Years; DALY) در رفتارهایی همچون خودکشی و آزار به خود زیاد میباشد [34].
با توجه به افزایش خودکشی در ایران و از آنجایی که خودکشی متأثر از عوامل فرهنگی و منطقهای است، همچنین در استان مازندران مطالعه اپیدمیولوژی خودکشی مستند منتشر شدهای صورت نگرفته است؛ ضروری است تحقیقات لازم در این زمینه انجام گیرد. لذا هدف از این مطالعه تعیین اپیدمیولوژی خودکشیکامل و اقدام به خودکشی در شهرستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران در طی سالهای 1391 تا 1395 میباشد، تا بتوان تصویری بهتری از وضعیت موجود جهت ارائه دهند‌گان خدمات پیشگیری از خودکشی ترسیم نماید.
مواد و روشها
استان مازندران شامل 21 شهرستان با جمعیت 3283582 نفر در پایان سال 1395 بوده است که در نیمه شمالی کشور واقع شده است، 20 شهرستان استان مازندران با جمعیت 2728754 تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران بود [36-35]. مطالعه مقطعی حاضر بر روی افرادی که در بازه زمانی ابتدای سال 1391تا پایان سال 1395 خودکشی (کامل و اقدام) کرده و به واحدهای بهداشتی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی مازندران (مراکز بهداشتی و درمانی و اورژانس بیمارستان) در شهرستانهای تحت پوشش دانشگاه مراجعه کرده بودند انجام شد.
دادههای جمعیت شناختی در چکلیست گزارش ماهانه برنامه پیشگیری از خودکشی که شامل سوالاتی نظیر سن، جنس، محل سکونت، وضعیت تأهل، شغل، تحصیلات، سابقه بیماری جسمی، سابقه بیماری روانی، سابقه اقدام ، سابقه اعتیاد، زمان خودکشی، دلیل و روش خودکشی میباشد، مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. اطلاعات کلیه افرادی که خودکشی کرده و ساکن سایر استانها و یا ساکن شهرستان بابل که تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران نبودند از مطالعه خارج شدند.
روش جمعآوری چکلیست گزارش ماهانه به صورت مراجعه حضوری به اتاق کارشناس بهداشت روان یا کارشناس حراست تمام شهرستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران به عمل آمد. نام، مشخصات و آدرس افراد کاملاً محرمانه میباشد. این پژوهش در کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان تصویب شد و دارای کد اخلاق به شماره ثبتی IR. Rums. Rec. 1397. 064 میباشد. پس از کنترل اولیه از نظر صحت و کامل بودن اطلاعات، دادهها کد گذاری و سپس وارد نرم افزار آماری SPSS نسخه 25 شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. از آمار توصیفی (جداول، فراوانی و درصد) و آمار تحلیلی (آزمون مجذور کای) در تجزیه و تحلیل استفاده شد. سطح معنیداری درآزمونها 05/0 درنظر گرفته شد.
نتایج: در طی سالهای 1391 تا 1395 با توجه به معیار ورود به مطالعه تعداد 22465 نفر دست به خودکشی (کامل و اقدام به خودکشی) زده بودند که جهت درمان به واحدهای بهداشتی و درمانی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران آورده شده بودند که از بین این تعداد افراد 22089 نفر (3/98درصد) اقدام به خودکشی و (67/1درصد) خودکشی کامل کرده بودند.
میانگین و انحراف معیار سنی مجموع خودکشی (کامل و اقدام) برابر30/10±07/27 سال بود. دامنه تغییرات سنی خودکشی بین10 و 97 سال سن بود. نسبت مرد به زن در خودکشیکامل برابر 51/1و در اقدام به خودکشی برابر 49/0 و در مجموع افرادی که خودکشی کردند برابر 51/0 گزارش شده بود.
میزان خودکشی کامل در بازه زمانی 5 ساله برابر 78/13در صد هزار نفر و میزان اقدام به خودکشی 49/809 در صد هزار نفر گزارش گردید. در بازه زمانی 5 ساله میزان خودکشی کامل در زنان 18/11 در صد هزار نفر و در مردان برابر 29/16 در صد هزار نفر گزارش شده بود. میزان 5 ساله اقدام به خودکشی در جمعیت زنان برابر 84/1098 در صد هزار نفر و در جمعیت مردان برابر 42/529 در صد هزار نفر گزارش گردید.
همانطور که در جدول 1 مشاهده میگردد اکثریت افراد در خودکشی کامل مردان با فراوانی226 نفر (1/60 درصد) و در اقدام به خودکشی زنان با فراوانی 14748 نفر (8/66 درصد) گزارش شده بود.
بیشترین موارد خودکشی کامل در گروه سنی 25 تا 34 سال 114 نفر (33/30 درصد) و کمترین موارد در گروه سنی 10 تا 14سال 9/1 درصد (7 نفر) گزارش شده بود و همچنین بیشترین موارد اقدام به خودکشی در گروه سنی 15تا24 سال46 درصد (10163 نفر) و کمترین گزارش اقدام به خودکشی در گروه سنی بیشتر از74 سال 77 نفر (3/0 درصد) رخ داده بود.
در بازه زمانی 5 ساله از مجموع کل افراد، در گروه سنی 15 تا 54 سال 94/94 درصد (21329 نفر) خودکشی گزارش شده بود که این اختلاف در گروههای سنی مختلف از نظر آماری معنیدار بوده است (001/0> p).
بیشترین آمار خودکشیکامل با فراوانی 1/68 درصد (256 نفر) و همچنین در اقدام به خودکشی با فراوانی 5/57 درصد (12703 نفر) در افراد متأهل گزارش شده بود و با توجه به آزمون مجذورکای توزیع فراوانی وضعیت تأهل در دو گروهی که خودکشیکامل و اقدام به خودکشی انجام شده بود دارای اختلاف معنیداری بود (001/0> p).
در افرادی که خودکشیکامل کرده بودند 221 نفر (77/58 درصد) شهری و 155 نفر (22/41 درصد) روستایی بودند و همچنین در افرادی که اقدام به خودکشی کرده بودند 15168 نفر (66/68 درصد) شهری و 6921 نفر (33/31 درصد) روستایی بودند که این اختلاف از نظر آماری معنیدار میباشد (001/0>p).
اکثر افرادی که خودکشیکامل کرده بودند 109 نفر (29 درصد) خانهدار و 104 نفر (7/27 درصد) شغل آزاد داشتند و همچنین اکثریت افرادی که اقدام به خودکشی کرده بودند خانهدار8614 نفر (39 درصد) و شغل آزاد4030 نفر (2/18 درصد) داشتند و با توجه به آزمون مجذورکای توزیع فراوانی شغلهای مختلف در دو گروهی که خودکشیکامل و اقدام به خودکشی کرده بودند، دارای اختلاف معنیداری بوده است (001/0>p).
13838نفر (6/61 درصد) از تعداد افرادی که خودکشی کامل و اقدام به خودکشی کرده بودند دارای سطح تحصیلات دبیرستان بودند. با توجه به آزمون مجذورکای اختلاف معنیداری از لحاظ سطح تحصیلات در بین دو گروه مشاهده شد (001/0>p)
خودکشی از ریشه لاتین SUI به معنی خود و CADER به معنی کشتن، قتل نفس گرفته شده است [2-1]. خودکشی اقدامی آگاهانه و ارادی که در طی آن فرد با انجـام اقـداماتی مرگبـار بـه دسـت خویش زندگیش را پایان میبخشد [4-3]. خودکشی یک مشکل جدی بهداشت عمومی در سراسر جهان به شمار میآید [8-5].
اقدام به خودکشی عبارت است از عملی که در آن شخص عمدی و بدون مداخله دیگران رفتاری غیر عادی مثل خود آسیبزنی یا خوردن یک ماده به میزان بیشتر از مقدار تجویز شده برای درمان را انجام میدهد و هدف وی تحقق تغییرات مورد انتظار خود است [7-4 ،3]. در اقدام به خودکشی فرد خواهان مرگ نبوده بلکه میخواهد احساسات خود را بیان داشته و رفتار دیگران را نسبت به خود تغییر دهد [9 ،4].
براساس گزارش سازمان بهداشت جهانی خودکشی دومین عامل مرگ و میر در گروه سنی 15 تا 29 ساله محسوب میشود و سالانه در سراسر جهان از بین افرادی که اقدام به خودکشی کردند حدود 800000 نفر از آنها منجر به مرگ میشود [12-10]. در سال 2015 میلادی 78 درصد خودکشی جهان، در کشورهایی با درآمد کم و متوسط گزارش شده بود [10]. تخمین زده شده است که در سال 2020 میلادی در هر یک تا دو ثانیه یک مورد اقدام به خودکشی و در هر بیست ثانیه یک مرگ ناشی از خودکشی در دنیا رخ خواهد داد [13]. برآورد میشود در آمریکا هر 24 ثانیه یک اقدام به خودکشی اتفاق میافتد [14]. خودکشی یکی از دلیل اصلی مرگ جوانان در سراسر جهان میباشد و در همه کشورهای جهان همانند استرالیا و آمریکا رو به افزایش میباشد [15].
یافتههای حاصل از پژوهشها نشان داده است که بیشترین گزارش آمار خودکشی در جهان مربوط به کشورهای آسیایی همچون چین، هند و ژاپن میباشد [18 ،16 ،8]. فراوانی خودکشی در کشورهای مختلف، متفاوت میباشد به طوری که بیشترین گزارش از کشورهای اسکاندیناوی، آلمان، اروپای شرقی تا استرالیا میباشد و کمترین گزارش از اسپانیا، ایتالیا، ایرلند، هلند، مصر، فنلاند، مجارستان و کـشورهای اسـلامی که درصد پایینی را به خود اختصاص دادهاند [20-19].
در ایران هر ساله درحدود 4 هزارخودکشی منجر به مرگ اتفاق میافتد ، بیشترین خودکشی منجر به مرگ در استانهای ایلام، تهران، فارس و کرمانشاه و کمترین موارد مرگ ناشی از خودکشی در استانهای خراسان جنوبی، کهکیلویه و بویراحمد، یزد و کرمان گزارش گردید [21 ،17]. میزان مرگ ناشی از خودکشی در ایران 7/4 در صد هزار در سال 2015 گزارش شده بود [22].
مطالعات نشان دادهاند که عوامل دموگرافیک همچون سن، جنس، عوامل فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی [26-23] و وضعیت تأهل، سلامت جسمی، اعتیاد به الکل، مواد مخدر [28-27] بیماریهای روانی و افسردگی، مشکلات مالی و قانونی و از دست دادن یکی از نزدیکان [30-29] حتی شرایط اقلیمی، جغرافیایی، سابقه خانوادگی خودکشی، دین و مذهب [31-32] هرکدام به نحوی در بروز خودکشی موثر هستند. تفاوت جنسیتی در روشهای خودکشی و گوناگونی الگوهای خودکشی در مناطق جغرافیایی دنیا تفاوت دارد [33]. سالهای از دست رفته زندگی به علت مرگ و ناتوانی (Disability Adjusted Life Years; DALY) در رفتارهایی همچون خودکشی و آزار به خود زیاد میباشد [34].
با توجه به افزایش خودکشی در ایران و از آنجایی که خودکشی متأثر از عوامل فرهنگی و منطقهای است، همچنین در استان مازندران مطالعه اپیدمیولوژی خودکشی مستند منتشر شدهای صورت نگرفته است؛ ضروری است تحقیقات لازم در این زمینه انجام گیرد. لذا هدف از این مطالعه تعیین اپیدمیولوژی خودکشیکامل و اقدام به خودکشی در شهرستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران در طی سالهای 1391 تا 1395 میباشد، تا بتوان تصویری بهتری از وضعیت موجود جهت ارائه دهند‌گان خدمات پیشگیری از خودکشی ترسیم نماید.
مواد و روشها
استان مازندران شامل 21 شهرستان با جمعیت 3283582 نفر در پایان سال 1395 بوده است که در نیمه شمالی کشور واقع شده است، 20 شهرستان استان مازندران با جمعیت 2728754 تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران بود [36-35]. مطالعه مقطعی حاضر بر روی افرادی که در بازه زمانی ابتدای سال 1391تا پایان سال 1395 خودکشی (کامل و اقدام) کرده و به واحدهای بهداشتی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی مازندران (مراکز بهداشتی و درمانی و اورژانس بیمارستان) در شهرستانهای تحت پوشش دانشگاه مراجعه کرده بودند انجام شد.
دادههای جمعیت شناختی در چکلیست گزارش ماهانه برنامه پیشگیری از خودکشی که شامل سوالاتی نظیر سن، جنس، محل سکونت، وضعیت تأهل، شغل، تحصیلات، سابقه بیماری جسمی، سابقه بیماری روانی، سابقه اقدام ، سابقه اعتیاد، زمان خودکشی، دلیل و روش خودکشی میباشد، مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. اطلاعات کلیه افرادی که خودکشی کرده و ساکن سایر استانها و یا ساکن شهرستان بابل که تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران نبودند از مطالعه خارج شدند.
روش جمعآوری چکلیست گزارش ماهانه به صورت مراجعه حضوری به اتاق کارشناس بهداشت روان یا کارشناس حراست تمام شهرستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران به عمل آمد. نام، مشخصات و آدرس افراد کاملاً محرمانه میباشد. این پژوهش در کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان تصویب شد و دارای کد اخلاق به شماره ثبتی IR. Rums. Rec. 1397. 064 میباشد. پس از کنترل اولیه از نظر صحت و کامل بودن اطلاعات، دادهها کد گذاری و سپس وارد نرم افزار آماری SPSS نسخه 25 شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. از آمار توصیفی (جداول، فراوانی و درصد) و آمار تحلیلی (آزمون مجذور کای) در تجزیه و تحلیل استفاده شد. سطح معنیداری درآزمونها 05/0 درنظر گرفته شد.
نتایج: در طی سالهای 1391 تا 1395 با توجه به معیار ورود به مطالعه تعداد 22465 نفر دست به خودکشی (کامل و اقدام به خودکشی) زده بودند که جهت درمان به واحدهای بهداشتی و درمانی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران آورده شده بودند که از بین این تعداد افراد 22089 نفر (3/98درصد) اقدام به خودکشی و (67/1درصد) خودکشی کامل کرده بودند.
میانگین و انحراف معیار سنی مجموع خودکشی (کامل و اقدام) برابر30/10±07/27 سال بود. دامنه تغییرات سنی خودکشی بین10 و 97 سال سن بود. نسبت مرد به زن در خودکشیکامل برابر 51/1و در اقدام به خودکشی برابر 49/0 و در مجموع افرادی که خودکشی کردند برابر 51/0 گزارش شده بود.
میزان خودکشی کامل در بازه زمانی 5 ساله برابر 78/13در صد هزار نفر و میزان اقدام به خودکشی 49/809 در صد هزار نفر گزارش گردید. در بازه زمانی 5 ساله میزان خودکشی کامل در زنان 18/11 در صد هزار نفر و در مردان برابر 29/16 در صد هزار نفر گزارش شده بود. میزان 5 ساله اقدام به خودکشی در جمعیت زنان برابر 84/1098 در صد هزار نفر و در جمعیت مردان برابر 42/529 در صد هزار نفر گزارش گردید.
همانطور که در جدول 1 مشاهده میگردد اکثریت افراد در خودکشی کامل مردان با فراوانی226 نفر (1/60 درصد) و در اقدام به خودکشی زنان با فراوانی 14748 نفر (8/66 درصد) گزارش شده بود.
بیشترین موارد خودکشی کامل در گروه سنی 25 تا 34 سال 114 نفر (33/30 درصد) و کمترین موارد در گروه سنی 10 تا 14سال 9/1 درصد (7 نفر) گزارش شده بود و همچنین بیشترین موارد اقدام به خودکشی در گروه سنی 15تا24 سال46 درصد (10163 نفر) و کمترین گزارش اقدام به خودکشی در گروه سنی بیشتر از74 سال 77 نفر (3/0 درصد) رخ داده بود.
در بازه زمانی 5 ساله از مجموع کل افراد، در گروه سنی 15 تا 54 سال 94/94 درصد (21329 نفر) خودکشی گزارش شده بود که این اختلاف در گروههای سنی مختلف از نظر آماری معنیدار بوده است (001/0> p).
بیشترین آمار خودکشیکامل با فراوانی 1/68 درصد (256 نفر) و همچنین در اقدام به خودکشی با فراوانی 5/57 درصد (12703 نفر) در افراد متأهل گزارش شده بود و با توجه به آزمون مجذورکای توزیع فراوانی وضعیت تأهل در دو گروهی که خودکشیکامل و اقدام به خودکشی انجام شده بود دارای اختلاف معنیداری بود (001/0> p).
در افرادی که خودکشیکامل کرده بودند 221 نفر (77/58 درصد) شهری و 155 نفر (22/41 درصد) روستایی بودند و همچنین در افرادی که اقدام به خودکشی کرده بودند 15168 نفر (66/68 درصد) شهری و 6921 نفر (33/31 درصد) روستایی بودند که این اختلاف از نظر آماری معنیدار میباشد (001/0>p).
اکثر افرادی که خودکشیکامل کرده بودند 109 نفر (29 درصد) خانهدار و 104 نفر (7/27 درصد) شغل آزاد داشتند و همچنین اکثریت افرادی که اقدام به خودکشی کرده بودند خانهدار8614 نفر (39 درصد) و شغل آزاد4030 نفر (2/18 درصد) داشتند و با توجه به آزمون مجذورکای توزیع فراوانی شغلهای مختلف در دو گروهی که خودکشیکامل و اقدام به خودکشی کرده بودند، دارای اختلاف معنیداری بوده است (001/0>p).
13838نفر (6/61 درصد) از تعداد افرادی که خودکشی کامل و اقدام به خودکشی کرده بودند دارای سطح تحصیلات دبیرستان بودند. با توجه به آزمون مجذورکای اختلاف معنیداری از لحاظ سطح تحصیلات در بین دو گروه مشاهده شد (001/0>p)
جدول 1- توزیع فراوانی متغیرهای دموگرافیک در خودکشی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران طی سالهای 1395-1391
* آزمون مجذورکای، 05/0>p به عنوان سطح معنیدار
| متغیر | خودکشیکامل (376n=) (درصد) تعداد |
اقدام به خودکشی (22089n=) (درصد) تعداد |
مجموع (22465n=) (درصد) تعداد | مقدار p* | |
| جنسیت | زن | (9/39) 150 | (8/66) 14748 | (3/66) 14898 | 001/0> |
| مرد | (1/60 ) 226 | (2/33 ) 7341 | (7/33 ) 7567 | ||
| گروههای سنی (سال) | 14-10 | (9/1) 7 | (5/2) 562 | (5/2) 569 | 001/0> |
| 24-15 | (3/22) 84 | (0/46) 10163 | (6/45) 10247 | ||
| 34-25 | (3/30) 114 | (4/34) 7593 | (3/34) 7707 | ||
| 44-35 | (6/17) 66 | (6/10) 2350 | (8/10) 2416 | ||
| 54-45 | (8/13) 52 | (1/4) 907 | (3/4) 959 | ||
| 64-55 | (9/6) 26 | (5/1) 324 | (6/1) 350 | ||
| 74-65 | (7/3) 14 | (5/0) 113 | (6/0) 127 | ||
| 74< | (5/3) 13 | (3/0) 77 | (4/0) 90 |
| وضعیت تأهل | مجرد | (0/29) 109 | (2/41) 9096 | (0/41) 9205 | 001/0> |
| متأهل | (1/68) 256 | (5/57) 12703 | (7/57) 12959 | ||
| مطلقه | (1/2) 8 | (1/1) 247 | (1/1) 255 | ||
| همسر مرده | (8/0) 3 | (2/0) 43 | (2/0) 46 |
| شغل | بیکار | (8/17) 67 | (2/13) 2917 | (3/13) 2984 | 001/0> |
| کارگر | (2/8) 31 | (4/2) 533 | (5/2) 564 | ||
| آزاد | (7/27) 104 | (2/18) 4030 | (4/18) 4134 | ||
| کارمند | (3/1) 5 | (1/1) 243 | (1/1) 248 | ||
| دانشجو | (9/2) 11 | (7/7) 1693 | (6/7) 1704 | ||
| دانشآموز | (4/6) 24 | (6/14) 3214 | (4/14) 3238 | ||
| خانهدار | (0/29) 109 | (0/39) 8614 | (8/38) 8723 | ||
| نظامی | (0/0) 0 | (6/0) 122 | (5/0) 122 | ||
| سایر | (6/6) 25 | (3/3) 723 | (3/3) 748 |
| تحصیلات | بیسواد | (8/8) 33 | (9/1) 420 | (0/2) 453 | 001/0> |
| ابتدایی | (9/10) 41 | (3/4) 943 | (4/4) 984 | ||
| راهنمایی | (5/24) 92 | (3/18) 4038 | (4/18) 4130 | ||
| دبیرستان | (9/47) 180 | (8/61) 13658 | (6/61) 13838 | ||
| دانشگاهی | (9/5) 22 | (1/12) 2681 | (0/12) 2703 | ||
| نامعلوم | (1/2) 8 | (6/1) 349 | (6/1) 357 |
* آزمون مجذورکای، 05/0>p به عنوان سطح معنیدار
با توجه به جدول 2، در بررسی توزیع فصلی خودکشی (کامل و اقدام) بیشترین تعداد خودکشیکامل در فصل بهار 114 نفر (32/30 درصد) و فصل تابستان 103 نفر (4/27 درصد) رخ داده بود و همچنین بیشترین فراوانی اقدام به خودکشی در فصل بهار 6032 نفر (3/27 درصد) و تابستان 6053 نفر (4/27 درصد) گزارش شده بود ولی در مجموع اختلاف معنیداری بین دو گروه از لحاظ فصل انجام خودکشی مشاهده نشده بود (422/ 0 p=).
جدول 2- توزیع زمانی انجام خودکشی در دانشگاه علوم پزشکی مازندران طی سالهای 1395-1391
| متغیر | خودکشیکامل (376n=) (درصد)تعداد | اقدام به خودکشی (22089n=) (درصد)تعداد | مجموع (22465n=) (درصد)تعداد | مقدار p* | |
| ماه | فروردین | (6/10 ) 40 | (4/8) 1860 | (5/8 ) 1900 | 067/0 |
| اردیبهشت | (0/12 ) 45 | (0/9 ) 1997 | (1/9 ) 2042 | ||
| خرداد | (7/7) 29 | (8/9 ) 2175 | (8/9 ) 2204 | ||
| تیر | (5/8 ) 32 | (9/8 ) 1973 | (9/8 ) 2005 | ||
| مرداد | (4/7 ) 28 | (2/9 ) 2042 | (2/9 ) 2070 | ||
| شهریور | (4/11 ) 43 | (2/9 ) 2038 | (3/9 ) 2081 | ||
| مهر | (1/5) 19 | (6/7) 1686 | (6/7) 1705 | ||
| آبان | (2/8) 31 | (6/7) 1686 | (6/7) 1717 | ||
| آذر | (1/6) 23 | (2/7) 1601 | (2/7) 1624 | ||
| دی | (3/5) 20 | (6/7) 1679 | (6/7) 1699 | ||
| بهمن | (6/9) 36 | (1/8) 1794 | (1/8) 1830 | ||
| اسفند | (0/8) 30 | (1/7) 1558 | (1/7) 1588 | ||
| فصل | بهار | (32/30) 114 | (3/27) 6032 | (4/27) 6146 | 422/0 |
| تابستان | (4/27) 103 | (4/27) 6053 | (4/27) 6156 | ||
| پاییز | (4/19) 73 | (5/22) 4973 | (5/22) 5046 | ||
| زمستان | (9/22) 86 | (8/22) 5031 | (8/22) 5117 |
| سال | 1391 | (8/12) 48 | (0/20) 4422 | (9/19) 4470 | 001/0> |
| 1392 | (4/15) 58 | (8/20) 4593 | (7/20) 4651 | ||
| 1393 | (1/27) 102 | (1/22) 4872 | (1/22) 4974 | ||
| 1394 | (4/19) 73 | (8/18) 4156 | (8/18) 4229 | ||
| 1395 | (3/25) 95 | (3/18) 4046 | (4/18) 4141 |
* آزمون مجذورکای، 05/0 >p به عنوان سطح معنیدار
در بررسی توزیع ماهیانه خودکشی (کامل و اقدام) بیشترین تعداد خودکشیکامل مربوط به ماههای اردیبهشت 45 نفر (12 درصد) و شهریور43 نفر (4/11 درصد) گزارش شده بود
و همچنین بیشترین فراوانی اقدام به خودکشی در ماههای خرداد 2175 نفر (8/9 درصد) و مرداد 2042 نفر (2/9 درصد) گزارش شده بود ولی در مجموع اختلاف معنیداری بین دو گروه از لحاظ ماه انجام خودکشی مشاهده نشده بود (067/0p=).
در بررسی توزیع سالیانه خودکشی (کامل و اقدام) بیشترین فراوانی خودکشی (کامل و اقدام) مربوط به سال 1393 به تعداد4974 نفر (1/22 درصد) میباشد و کمترین تعداد خودکشی (کامل و اقدام) در سال1395، 4141 نفر (4/18 درصد) گزارش شده بود ولی در مجموع اختلاف معنیداری بین دو گروه از لحاظ سال انجام خودکشی مشاهده شده بود (001/0 > p)
و همچنین بیشترین فراوانی اقدام به خودکشی در ماههای خرداد 2175 نفر (8/9 درصد) و مرداد 2042 نفر (2/9 درصد) گزارش شده بود ولی در مجموع اختلاف معنیداری بین دو گروه از لحاظ ماه انجام خودکشی مشاهده نشده بود (067/0p=).
در بررسی توزیع سالیانه خودکشی (کامل و اقدام) بیشترین فراوانی خودکشی (کامل و اقدام) مربوط به سال 1393 به تعداد4974 نفر (1/22 درصد) میباشد و کمترین تعداد خودکشی (کامل و اقدام) در سال1395، 4141 نفر (4/18 درصد) گزارش شده بود ولی در مجموع اختلاف معنیداری بین دو گروه از لحاظ سال انجام خودکشی مشاهده شده بود (001/0 > p)
جدول 3- توزیع فراوانی متغیرهای سوابق انجام خودکشی در دانشگاه علوم پزشکی مازندران طی سال های 1395-1391
| سوابق | خودکشیکامل (376n=) (درصد) تعداد | اقدام به خودکشی (22089n=) (درصد) تعداد | مجموع (22465n=) (درصد) تعداد | مقدار p* | |
| سابقه اعتیاد | دارد | (1/10) 38 | (1/5) 1120 | (2/5) 1158 | 001/0> |
| ندارد | (9/89) 338 | (9/94) 20969 | (8/94) 21307 | ||
| مشکلات اقتصادی | دارد | (8/25) 97 | (8/7) 1716 | (1/8) 1813 | 001/0> |
| ندارد | (2/74) 279 | (2/92) 20373 | (9/91) 20652 |
| مشکلات عاطفی و عشقی | دارد | (2/3) 12 | (5/3) 784 | (5/3) 796 | 710/0 |
| ندارد | (8/96) 364 | (5/96) 21305 | (5/96) 21669 |
| مشکلات خانوادگی | دارد | (1/72) 271 | (2/59) 13074 | (4/59) 13345 | 001/0> |
| ندارد | (9/27) 105 | (8/40) 9015 | (6/40) 9120 |
| سابقه اقدام به خودکشی | دارد | (9/5) 22 | (0/5) 1097 | (0/5) 1119 | 434/0 |
| ندارد | (1/94) 354 | (0/95) 20992 | (0/95) 21346 |
| سابقه بیماری جسمی | دارد | (1/5 ) 19 | (7/2) 603 | (8/2) 622 | 006/0 |
| ندارد | (9/94) 357 | (3/97) 21486 | (2/97) 21843 |
| سابقه بیماری روانی | دارد | (3/13) 50 | (4/6) 1414 | (5/6) 1464 | 001/0> |
| ندارد | (7/86) 326 | (6/93) 20675 | (5/93) 21001 |
* آزمون مجذورکای، 05/0 > pبه عنوان سطح معنیدار
همانطور که در جدول 3 مشاهده میشود بیشترین علتی که باعث انجام خودکشیکامل گردید، داشتن سابقه مشکلات خانوادگی271 نفر (1/72 درصد)، سابقه مشکلات اقتصادی 97 نفر (8/25 درصد) و سابقه داشتن بیماری اعصاب و روان50 نفر (3/13 درصد) بوده است و همچنین بیشترین علتی که افراد دست به اقدام به خودکشی زدهاند داشتن سابقه مشکلات خانوادگی13074نفر (2/59 درصد)، سابقه مشکلات اقتصادی 1716 نفر (8/7 درصد) و سابقه بیماری روانی 1414 نفر (4/6 درصد) گزارش شده بود. نسبت افرادی که سابقه اعتیاد، مشکلات اقتصادی، مشکلات خانوادگی، سابقه بیماری جسمی و روانی داشتند در دو گروه اقدام به خودکشی و خودکشی کامل یکسان نبود و از لحاظ آماری اختلاف معنیداری داشت (05/0> p)، ولی نسبت افرادی که مشکلات عاطفی و عشقی و سابقه اقدام به خودکشی داشتند در دو گروه یکسان بود (05/0< p). در مجموع سابقه مشکلات خانوادگی عامل اصلی و تأثیرگذار انجام خودکشی در این پژوهش شناخته شد.
جدول 4- توزیع فراوانی متغیرهای خودکشی در دانشگاه علوم پزشکی مازندران طی سال های 1395-1391
* آزمون مجذورکای، 05/0 >p به عنوان سطح معنیدار
| روش خودکشی | خودکشیکامل (376n=) (درصد) تعداد | اقدام به خودکشی (22089n=) (درصد) تعداد | مجموع (22465n=) (درصد) تعداد | مقدار p* | |
| روش | خودزنی | (5/0) 2 | (1/1) 240 | (1/1) 242 | 001/0> |
| خودسوزی | (4/6) 24 | (1/0) 18 | (2/0) 42 | ||
| حلق آویز | (1/18) 68 | (2/0) 36 | (5/0) 104 | ||
| غرق شدگی | (5/0) 2 | (0004/0) 8 | (0004/0) 10 | ||
| پرش | (1/1) 4 | (0004/0) 8 | (1/0) 12 | ||
| مصرف قرص برنج | (2/61) 230 | (6/3) 797 | (6/4) 1027 | ||
| مسمومیت | (6/6) 25 | (5/5) 1225 | (6/5) 1250 | ||
| مصرف مواد مخدر | (1/2) 8 | (2/2) 477 | (2/2) 485 | ||
| مصرف مواد شیمیایی | 0/0 | (7/0) 153 | (7/0) 153 | ||
| NSAIN | (5/0) 2 | (4/10) 2294 | (2/10) 2296 | ||
| ترامادول | (8/0) 3 | (9/4) 1084 | (8/4) 1087 | ||
| متادون | (1/1) 4 | (0/2) 439 | (0/2) 443 | ||
| اعصاب و روان | (8/0) 3 | (0/36) 7945 | (4/35) 7948 | ||
| سایر | (3/0) 1 | (1/4) 906 | (0/4) 907 | ||
| دارو نامشخص | 0/0 | (2/29) 6459 | (2/29) 6459 | ||
* آزمون مجذورکای، 05/0 >p به عنوان سطح معنیدار
همانطور که در جدول 4 نشان داده شده است، بیشترین فراوانی خودکشیکامل مربوط به استفاده از روش قرص برنج 230 نفر (2/61 درصد) و حلقآویز 68 نفر (1/18 درصد) بود و همچنین بیشترین فراوانی اقدام به خودکشی روش مصرف داروهای اعصاب و روان 7945 نفر (36 درصد) گزارش شده بود. ولی در مجموع اختلاف معنیداری بین دو گروه از لحاظ روش انجام خودکشی مشاهده شده بود (001/0> p). در مجموع مصرف داروهای اعصاب و روان در این بازه زمانی جهت خودکشی بیشتر استفاده شده بود.
با توجه به نمودار 1 در طی سالهای 95 - 1391 بیشترین گزارش خودکشی در مردان در ماههای مهر و آبان و در زنان در ماههای خرداد و شهریور بوده است و همچنین در تمام ماههای گزارش خودکشی در زنان بیشتر از مردان بوده است.
با توجه به نمودار 1 در طی سالهای 95 - 1391 بیشترین گزارش خودکشی در مردان در ماههای مهر و آبان و در زنان در ماههای خرداد و شهریور بوده است و همچنین در تمام ماههای گزارش خودکشی در زنان بیشتر از مردان بوده است.
نمودار 1- توزیع فراوانی 5 ساله خودکشی (کامل و اقدام) بر اساس ماه در جمعیت دانشگاه علوم پزشکی مازندران
با توجه به نمودار 2، تحلیل نتایج بر اساس جنسیت و سال گزارش خودکشی (اقدام، کامل) نشان دهنده آن بود که در طی سالهای1391 تا 1395 در تمام سالهای گزارش شده، خودکشی در زنان از مردان بیشتر بوده است. در سال 1393 مردان و زنان بیشتر از سالهای دیگر خودکشی کرده بودند.
نمودار 2- توزیع فراوانی5 ساله خودکشی (کامل و اقدام) بر اساس جنس و سال در جمعیت دانشگاه علوم پزشکی مازندران
بحث
در طی سالهای مورد بررسی، 22465 نفر در جمعیت 20 شهرستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران خودکشی کرده بودند که از این تعداد 376 نفر (67/1 درصد) خودکشی آنها به مرگ منجر شده بود. در مطالعاتی که توسط Dantas درکشور برزیل، Gorgi در استان فارس و Han درکشور آمریکا، Haghparast در مطالعهای که در 28 استان ایران انجام داده بودند، خودکشی منجر به مرگ را بیشتر از 2 درصد گزارش کرده بودند که این مقدار بیشتر از میزان خودکشی در مطالعه حاضر بیان شده بود و مطابقت نداشت [38-37 ،32 ،5].
نتایج این مطالعه نشان داد که نزدیک به نیمی از افرادی که خودکشی (اقدام-کامل) کرده بودند در گروه سنی 15 تا 24 سال و در رتبه بعدی گروه سنی 34-25 قرار داشتند که در مطالعه صورت گرفته Khadem Rezaiyan در استان خراسان رضوی و Moradi از شهرستان بهار همدان، نیمی از افرادی که خودکشی (اقدام -کامل) کردند در گروه سنی 24- 15 سال گزارش شده بود [39-40] و همچنین در مطالعه Mobaraki دراستان همدان و Rafiei در استان مرکزی و Zarenezhad و همکاران در استان فارس، و مطالعه Boas از ریو برانکوی کشور برزیل بیشترین خودکشی در گروه سنی 29-20 سال گزارش شده بود [41 ،31 ،20 ،6]. نتایج مطالعهای توسط Andriessen در جنوب ولز منتشر شده بود که 6/4 درصد از نوجوانان هر ساله در معرض مرگ ناشی از خودکشی هستند که نیاز به محافظت دارند [42]. در سن زیر 30 سال افراد درمعرض هیجانات کنترل نشدهای هستند و همچنین در این مقطع سنی بیشتر تغییر وضعیت در زندگی افراد از قبیل تحصیلات، شغل، ازدواج و غیره رخ میدهند و همچنین افراد تجربه کافی در مدیریت خود در برخورد با شرایط بحرانی را ندارند، بنابراین این گروه همواره در معرض ریسک اقدام به خودکشی قرار دارند [43].
در مطالعه حاضر60 درصد از افرادی که خودکشی کامل کرده بودند مرد بودند که نتایج این مطالعه همانند اکثر پژوهشهای انجام شده در داخل و خارج کشور همانند Mobaraki در استان همدان، Gorgi در استان فارس، Hajebi در ایران، مطالعه Santos در برزیل و Saman DM در سطح ایالت کنتاکی آمریکا و همچنین مطالعه Ngui درکشور کانادا همسو بوده است که میزان مرگ ناشی از خودکشی، در جنس مردان بیشتر از جنس زنان گزارش شده
بود [47-44 ،32 ،6]. مردان در تصمیمگیری جهت از بین بردن خود از قاطعیت و جدیت بسیار بالایی برخوردار بوده و برای پایان دادن به زندگی خود از روشهایی با میزان کشندگی بالا استفاده می‌کنند و همچنین مردان بیشتر با مشکلات اقتصادی و اجتماعی که منجر به خودکشی میشود مواجه میگردند [44 ،32 ،6].
با توجه به مطالعه حاضر 8/66 درصد از افراد اقدام کننده به خودکشی در زنان رخ داده بود، همچنین میزان خودکشی در زنان بیشتر از مردان بود. در نتایج مطالعه Gorgi در استان فارس، مطالعه Boasاز ریو برانکوی کشور برزیل و مطالعه Khorshidi در استان ایلام فراوانی اقدام به خودکشی در بین زنان بیش از مردان بیان شده بود، نتایج مطالعات ذکر شده نشان دهنده این است که زنان به دلایل عدیدهای نظیر مسائل فرهنگی، عاطفی و جسمی، آسیبپذیری بیشتری در مواجهه با سختیها و مشکلات، جلب توجه دیگران به خود، استرس و بحرانهای بعداز ازدواج، خانهدار بودن و در نتیجه فقدان استقلال مالی و اجتماعی بیش از مردان در معرض خطر اقدام به خودکشی قرار دارند [48 ،41 ،17].
با توجه به نتایج پژوهش حاضر براساس محل سکونت، فراوانی موارد اقدام به خودکشی در ساکنین مناطق شهری بیشتر از مناطق روستایی بوده که برخلاف پژوهش حاضر نتایج مطالعه Ngui در کانادا، نتایج مطالعه Rossen در سطح شهرستانهای ایالت متحده آمریکا و مطالعه Cheung در استرالیا و Mirahmadizadehدر استان فارس فراوانی خودکشی در مناطق روستایی را بیشتر گزارش کرده بودند [51-49 ،47] ولی همسو با این پژوهش، مطالعه Gorgi در استان فارس و Faria از برزیل میزان خودکشی را در مناطق شهری بیشتر گزارش شده بود [52 ،32].
در مطالعه حاضر، در بررسی از نظر تأهل بیشترین فراوانی خودکشی در افراد متأهل مشاهده شده بود که نتایج این مطالعه با مطالعات انجام شده توسط Havassi در شهرستان ایوان و نتایج مطالعه Hajebi در ایران در سال 2016 شانس اقدام به خودکشی در افراد متأهل را بیشتر از مجردها بیان کرده بود، مطابقت داشت [53 ،44] اما نتایج مطالعه Nazarzadeh در ایلام، Moradiاز شهرستان بهار همدان و مطالعه Mirahmadizadeh در استان فارس خودکشی در مجردین را بیشتر گزارش کرده بودند [51 ،40 ،24]. علت بالاتر بودن خودکشی در متأهلین میتواند ناشی از مسایلی نظیر بیکاری و مشکلات اجتماعی-اقتصادی و خانوادگی باشد.
در نتایج مطالعه حاضر از نظرالگوی فصلی خودکشی، در فصل بهار و فصل تابستان وقوع موارد خودکشی بیشتر گزارش شده بود، همچنین از نظر روند گزارش، انجام خودکشی از فصل بهار تا زمستان روند کاهشی داشت که با پژوهش حاضر، نتایج مطالعه Khorshidi در ایلام و نتایج مطالعه Jafari در رابطه الگوی فصلی خودکشی در ایران، نتایج مطالعه shokri در شهرستان دیواندره کردستان مطابقت داشت [55-54 ،48].
جامعهشناسان معتقدند به دلیل اینکه در ماههای بهار و تابستان فعالیتهای اجتماعی بیشتر میشود احتمال افزایش تنش در جامعه بیشتر میشود و در نتیجه به دنبال آن گزارش موارد خودکشی در فصل بهار و تابستان همچنین افزایش می‌‌یابد [55-54]. در مطالعه Kalkstein از کره جنوبی عنوان شد که خودکشی با فصل سرما رابطه خطی دارد ولی با فصل گرما ارتباط کمتری دارد [56].
با توجه به پژوهش حاضر از نظر شغل، بیشترین موارد خودکشی در بین زنان خانهدار و افرادی که شغل آزاد داشتند رخ داده بود و کمترین موارد خودکشی در شغل کارمندی گزارش شده بود که با توجه به این یافته، داشتن شغل مناسب نقش بازدارندهای در انجام خودکشی ایفا می‌کند. همسو با پژوهش حاضر، در نتایج مطالعه Gorgi از استان فارس، Khadem Rezaiyan از خراسان رضوی، Moradiاز شهرستان بهار همدان بیشترین خودکشی در زنان خانهدار و شغل آزاد گزارش شده بودند [40-39].
بر اساس نتایج مطالعه حاضر از نظر تحصیلات، بیشترین گزارش خودکشی در مقطع تحصیلی دبیرستان مشاهده شده بود و کمترین گزارش خودکشی در بین افراد بیسواد مشاهده شد. بر خلاف نتایج مطالعه حاضر، نتایج مطالعه Havassi در شهرستان ایوان شانس مرگ ناشی از خودکشی را در افراد بیسواد، 80 درصد بیشتر از افراد باسواد گزارش کرده بود [53] و در مطالعه Nazarzadeh در ایلام بروز خودکشی در افراد دارای سطح تحصیلات دیپلم و بالاتر، بیشتر گزارش شده بود [24].
براساس یافتههای این مطالعه 4/59 درصد از دلایل انجام خودکشی سابقه مشکلات خانوادگی ذکر شده بود که داشتن این سابقه یکی از علل اصلی در انجام خودکشی میباشد و یکی از علل پیشبینی کننده خودکشی در آینده میباشد. همسو با مطالعه حاضر نتایج مطالعه Khade Rezaiyan در استان خراسان رضوی شایعترین علل خودکشی را اختلاف خانوادگی عنوان کرده بودند [39].
نتایج مطالعه Shen در آمریکا پیشرفت و توسعه زندگی، سلامتروان و شرایط استرسزای زندگی را به عنوان عوامل خطر افزایش میزان مرگ و میر ناشی از خودکشی ذکر کرده بود [57] و همچنین نتایج مطالعه Parra-Uribe در اسپانیا اختلال مصرف الکل را از عوامل خطر اقدام به خودکشی عنوان کرده بود [58]. همچنین نتایج مطالعه Bantjes در آفریقای جنوبی مهمترین عامل خطر خودکشی را اختلالات افسردگی بیان کرد [33] . افزایش آگاهی در مورد خطر خودکشی برای دانشآموزان، والدین و گروههای در معرض خطر در کاهش و شناسایی نوجوانان و افراد در معرضخطر کمککننده است.
برای انجام خودکشی روشهای متفاوتی وجود دارد که با توجه به در دسترس بودن و استفاده آسان از آن در بین اقوام و جوامع مختلف جهان مورد استفاده قرار میگیرد [50 ،47]. با توجه به نتایج این پژوهش رایجترین روش در انجام خودکشیکامل مصرف قرص برنج 17/61 درصد و در اقدام به خودکشی استفاده از داروهای اعصاب و روان 96/35 درصد نسبت به سایر روشها، بیشتر استفاده شده بود. در شمال کشور نسبت به سایر استانها قرص برنج به فراوانی یافت میشود که یکی از روشهای متداول خودکشی در شمال میباشد. برخلاف پژوهش حاضر، نتایج مطالعه Nguiدر کانادا روش خودکشی در مناطق روستایی را استفاده از سلاح گرم و در مناطق شهری را مسمومیت و حلقآویز کردن عنوان کرده بود و همچنین نتایج مطالعه Cheung در استرالیا مسمومیت با آفتکشها را در نقاط روستایی بیشتر از سایر روشها گزارش شده بود [50،47].
برخلاف پژوهش حاضر در مطالعه Hajebiکه در طی سالهای 2012-2009 در ایران انجام شده بود بیشترین روش در خودکشی کامل به دارآویحتن و مصرف بیش از حد دارو عنوان شده بود [44].
از محدودیتهای این مطالعه، به دلیل انگ اجتماعی ناشی از خودکشی، امکان گردآوری اطلاعات از برخی اقدامکنندگان به خودکشی و نیز برخی مسائل از جمله علت انجام خودکشی وجود نداشت که این موضوع به دلیل لزوم رعایت موازین اخلاقی اجتناب پذیر بود.
انجام مطالعات بیشتر در زمینه علل و انگیزه افراد جهت خودکشی و برنامهریزی جهت مناطق با خطر بالای خودکشی در شهرهای پر جمعیت استان توصیه میشود.
نتیجهگیری
با توجه به نتایج این مطالعه، مهمترین انگیزه و دلیل جهت خودکشی کامل در استان مازندران، مشکلات خانوادگی و مشکلات اقتصادی عنوان شده بود. از این رو توجه و رسیدگی به وضعیت خانوادگی و حالات روحی و روانی بیماران از سوی متولیان امر سلامت و بهداشت، لازم و ضروری میباشد و همچنین بیشترین روش در خودکشیکامل در این پژوهش استفاده از قرص برنج بود که لازم است توجه خاصی در فروش و نگهداری قرص برنج در استان به عمل آید.
تشکر و قدردانی
به این وسیله برخود لازم میدانم مراتب تشکر صمیمانه خود را از اساتید و مسئولان پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان که ما را در انجام و ارتقاء کیفی این پژوهش یاری دادند و حمایت مالی لازم را در انجام این پژوهش داشتند، اعلام نمایم. از مدیران و کارشناسان واحد بهداشت روان شبکههای بهداشتی و درمانی و کارشناسان حراست دانشگاه علوم پزشکی مازندران که در جمعآوری اطلاعات، مساعدت و همکاری لازم نمودند از طرف نویسندهگان این مقاله تشکر و قدردانی به عمل میآید.
در طی سالهای مورد بررسی، 22465 نفر در جمعیت 20 شهرستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران خودکشی کرده بودند که از این تعداد 376 نفر (67/1 درصد) خودکشی آنها به مرگ منجر شده بود. در مطالعاتی که توسط Dantas درکشور برزیل، Gorgi در استان فارس و Han درکشور آمریکا، Haghparast در مطالعهای که در 28 استان ایران انجام داده بودند، خودکشی منجر به مرگ را بیشتر از 2 درصد گزارش کرده بودند که این مقدار بیشتر از میزان خودکشی در مطالعه حاضر بیان شده بود و مطابقت نداشت [38-37 ،32 ،5].
نتایج این مطالعه نشان داد که نزدیک به نیمی از افرادی که خودکشی (اقدام-کامل) کرده بودند در گروه سنی 15 تا 24 سال و در رتبه بعدی گروه سنی 34-25 قرار داشتند که در مطالعه صورت گرفته Khadem Rezaiyan در استان خراسان رضوی و Moradi از شهرستان بهار همدان، نیمی از افرادی که خودکشی (اقدام -کامل) کردند در گروه سنی 24- 15 سال گزارش شده بود [39-40] و همچنین در مطالعه Mobaraki دراستان همدان و Rafiei در استان مرکزی و Zarenezhad و همکاران در استان فارس، و مطالعه Boas از ریو برانکوی کشور برزیل بیشترین خودکشی در گروه سنی 29-20 سال گزارش شده بود [41 ،31 ،20 ،6]. نتایج مطالعهای توسط Andriessen در جنوب ولز منتشر شده بود که 6/4 درصد از نوجوانان هر ساله در معرض مرگ ناشی از خودکشی هستند که نیاز به محافظت دارند [42]. در سن زیر 30 سال افراد درمعرض هیجانات کنترل نشدهای هستند و همچنین در این مقطع سنی بیشتر تغییر وضعیت در زندگی افراد از قبیل تحصیلات، شغل، ازدواج و غیره رخ میدهند و همچنین افراد تجربه کافی در مدیریت خود در برخورد با شرایط بحرانی را ندارند، بنابراین این گروه همواره در معرض ریسک اقدام به خودکشی قرار دارند [43].
در مطالعه حاضر60 درصد از افرادی که خودکشی کامل کرده بودند مرد بودند که نتایج این مطالعه همانند اکثر پژوهشهای انجام شده در داخل و خارج کشور همانند Mobaraki در استان همدان، Gorgi در استان فارس، Hajebi در ایران، مطالعه Santos در برزیل و Saman DM در سطح ایالت کنتاکی آمریکا و همچنین مطالعه Ngui درکشور کانادا همسو بوده است که میزان مرگ ناشی از خودکشی، در جنس مردان بیشتر از جنس زنان گزارش شده
بود [47-44 ،32 ،6]. مردان در تصمیمگیری جهت از بین بردن خود از قاطعیت و جدیت بسیار بالایی برخوردار بوده و برای پایان دادن به زندگی خود از روشهایی با میزان کشندگی بالا استفاده می‌کنند و همچنین مردان بیشتر با مشکلات اقتصادی و اجتماعی که منجر به خودکشی میشود مواجه میگردند [44 ،32 ،6].
با توجه به مطالعه حاضر 8/66 درصد از افراد اقدام کننده به خودکشی در زنان رخ داده بود، همچنین میزان خودکشی در زنان بیشتر از مردان بود. در نتایج مطالعه Gorgi در استان فارس، مطالعه Boasاز ریو برانکوی کشور برزیل و مطالعه Khorshidi در استان ایلام فراوانی اقدام به خودکشی در بین زنان بیش از مردان بیان شده بود، نتایج مطالعات ذکر شده نشان دهنده این است که زنان به دلایل عدیدهای نظیر مسائل فرهنگی، عاطفی و جسمی، آسیبپذیری بیشتری در مواجهه با سختیها و مشکلات، جلب توجه دیگران به خود، استرس و بحرانهای بعداز ازدواج، خانهدار بودن و در نتیجه فقدان استقلال مالی و اجتماعی بیش از مردان در معرض خطر اقدام به خودکشی قرار دارند [48 ،41 ،17].
با توجه به نتایج پژوهش حاضر براساس محل سکونت، فراوانی موارد اقدام به خودکشی در ساکنین مناطق شهری بیشتر از مناطق روستایی بوده که برخلاف پژوهش حاضر نتایج مطالعه Ngui در کانادا، نتایج مطالعه Rossen در سطح شهرستانهای ایالت متحده آمریکا و مطالعه Cheung در استرالیا و Mirahmadizadehدر استان فارس فراوانی خودکشی در مناطق روستایی را بیشتر گزارش کرده بودند [51-49 ،47] ولی همسو با این پژوهش، مطالعه Gorgi در استان فارس و Faria از برزیل میزان خودکشی را در مناطق شهری بیشتر گزارش شده بود [52 ،32].
در مطالعه حاضر، در بررسی از نظر تأهل بیشترین فراوانی خودکشی در افراد متأهل مشاهده شده بود که نتایج این مطالعه با مطالعات انجام شده توسط Havassi در شهرستان ایوان و نتایج مطالعه Hajebi در ایران در سال 2016 شانس اقدام به خودکشی در افراد متأهل را بیشتر از مجردها بیان کرده بود، مطابقت داشت [53 ،44] اما نتایج مطالعه Nazarzadeh در ایلام، Moradiاز شهرستان بهار همدان و مطالعه Mirahmadizadeh در استان فارس خودکشی در مجردین را بیشتر گزارش کرده بودند [51 ،40 ،24]. علت بالاتر بودن خودکشی در متأهلین میتواند ناشی از مسایلی نظیر بیکاری و مشکلات اجتماعی-اقتصادی و خانوادگی باشد.
در نتایج مطالعه حاضر از نظرالگوی فصلی خودکشی، در فصل بهار و فصل تابستان وقوع موارد خودکشی بیشتر گزارش شده بود، همچنین از نظر روند گزارش، انجام خودکشی از فصل بهار تا زمستان روند کاهشی داشت که با پژوهش حاضر، نتایج مطالعه Khorshidi در ایلام و نتایج مطالعه Jafari در رابطه الگوی فصلی خودکشی در ایران، نتایج مطالعه shokri در شهرستان دیواندره کردستان مطابقت داشت [55-54 ،48].
جامعهشناسان معتقدند به دلیل اینکه در ماههای بهار و تابستان فعالیتهای اجتماعی بیشتر میشود احتمال افزایش تنش در جامعه بیشتر میشود و در نتیجه به دنبال آن گزارش موارد خودکشی در فصل بهار و تابستان همچنین افزایش می‌‌یابد [55-54]. در مطالعه Kalkstein از کره جنوبی عنوان شد که خودکشی با فصل سرما رابطه خطی دارد ولی با فصل گرما ارتباط کمتری دارد [56].
با توجه به پژوهش حاضر از نظر شغل، بیشترین موارد خودکشی در بین زنان خانهدار و افرادی که شغل آزاد داشتند رخ داده بود و کمترین موارد خودکشی در شغل کارمندی گزارش شده بود که با توجه به این یافته، داشتن شغل مناسب نقش بازدارندهای در انجام خودکشی ایفا می‌کند. همسو با پژوهش حاضر، در نتایج مطالعه Gorgi از استان فارس، Khadem Rezaiyan از خراسان رضوی، Moradiاز شهرستان بهار همدان بیشترین خودکشی در زنان خانهدار و شغل آزاد گزارش شده بودند [40-39].
بر اساس نتایج مطالعه حاضر از نظر تحصیلات، بیشترین گزارش خودکشی در مقطع تحصیلی دبیرستان مشاهده شده بود و کمترین گزارش خودکشی در بین افراد بیسواد مشاهده شد. بر خلاف نتایج مطالعه حاضر، نتایج مطالعه Havassi در شهرستان ایوان شانس مرگ ناشی از خودکشی را در افراد بیسواد، 80 درصد بیشتر از افراد باسواد گزارش کرده بود [53] و در مطالعه Nazarzadeh در ایلام بروز خودکشی در افراد دارای سطح تحصیلات دیپلم و بالاتر، بیشتر گزارش شده بود [24].
براساس یافتههای این مطالعه 4/59 درصد از دلایل انجام خودکشی سابقه مشکلات خانوادگی ذکر شده بود که داشتن این سابقه یکی از علل اصلی در انجام خودکشی میباشد و یکی از علل پیشبینی کننده خودکشی در آینده میباشد. همسو با مطالعه حاضر نتایج مطالعه Khade Rezaiyan در استان خراسان رضوی شایعترین علل خودکشی را اختلاف خانوادگی عنوان کرده بودند [39].
نتایج مطالعه Shen در آمریکا پیشرفت و توسعه زندگی، سلامتروان و شرایط استرسزای زندگی را به عنوان عوامل خطر افزایش میزان مرگ و میر ناشی از خودکشی ذکر کرده بود [57] و همچنین نتایج مطالعه Parra-Uribe در اسپانیا اختلال مصرف الکل را از عوامل خطر اقدام به خودکشی عنوان کرده بود [58]. همچنین نتایج مطالعه Bantjes در آفریقای جنوبی مهمترین عامل خطر خودکشی را اختلالات افسردگی بیان کرد [33] . افزایش آگاهی در مورد خطر خودکشی برای دانشآموزان، والدین و گروههای در معرض خطر در کاهش و شناسایی نوجوانان و افراد در معرضخطر کمککننده است.
برای انجام خودکشی روشهای متفاوتی وجود دارد که با توجه به در دسترس بودن و استفاده آسان از آن در بین اقوام و جوامع مختلف جهان مورد استفاده قرار میگیرد [50 ،47]. با توجه به نتایج این پژوهش رایجترین روش در انجام خودکشیکامل مصرف قرص برنج 17/61 درصد و در اقدام به خودکشی استفاده از داروهای اعصاب و روان 96/35 درصد نسبت به سایر روشها، بیشتر استفاده شده بود. در شمال کشور نسبت به سایر استانها قرص برنج به فراوانی یافت میشود که یکی از روشهای متداول خودکشی در شمال میباشد. برخلاف پژوهش حاضر، نتایج مطالعه Nguiدر کانادا روش خودکشی در مناطق روستایی را استفاده از سلاح گرم و در مناطق شهری را مسمومیت و حلقآویز کردن عنوان کرده بود و همچنین نتایج مطالعه Cheung در استرالیا مسمومیت با آفتکشها را در نقاط روستایی بیشتر از سایر روشها گزارش شده بود [50،47].
برخلاف پژوهش حاضر در مطالعه Hajebiکه در طی سالهای 2012-2009 در ایران انجام شده بود بیشترین روش در خودکشی کامل به دارآویحتن و مصرف بیش از حد دارو عنوان شده بود [44].
از محدودیتهای این مطالعه، به دلیل انگ اجتماعی ناشی از خودکشی، امکان گردآوری اطلاعات از برخی اقدامکنندگان به خودکشی و نیز برخی مسائل از جمله علت انجام خودکشی وجود نداشت که این موضوع به دلیل لزوم رعایت موازین اخلاقی اجتناب پذیر بود.
انجام مطالعات بیشتر در زمینه علل و انگیزه افراد جهت خودکشی و برنامهریزی جهت مناطق با خطر بالای خودکشی در شهرهای پر جمعیت استان توصیه میشود.
نتیجهگیری
با توجه به نتایج این مطالعه، مهمترین انگیزه و دلیل جهت خودکشی کامل در استان مازندران، مشکلات خانوادگی و مشکلات اقتصادی عنوان شده بود. از این رو توجه و رسیدگی به وضعیت خانوادگی و حالات روحی و روانی بیماران از سوی متولیان امر سلامت و بهداشت، لازم و ضروری میباشد و همچنین بیشترین روش در خودکشیکامل در این پژوهش استفاده از قرص برنج بود که لازم است توجه خاصی در فروش و نگهداری قرص برنج در استان به عمل آید.
تشکر و قدردانی
به این وسیله برخود لازم میدانم مراتب تشکر صمیمانه خود را از اساتید و مسئولان پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان که ما را در انجام و ارتقاء کیفی این پژوهش یاری دادند و حمایت مالی لازم را در انجام این پژوهش داشتند، اعلام نمایم. از مدیران و کارشناسان واحد بهداشت روان شبکههای بهداشتی و درمانی و کارشناسان حراست دانشگاه علوم پزشکی مازندران که در جمعآوری اطلاعات، مساعدت و همکاری لازم نمودند از طرف نویسندهگان این مقاله تشکر و قدردانی به عمل میآید.
References
]1[ Kaplan HI, Sadock VA. Pocket handbook of clinical psychiatry. 5th Edition, in the United States 2015; 505-23.
[2] Daliri S, Bazyar J, Sayehmiri K, Delpisheh A, Sayehmiri F. The incidence rates of suicide attempts and successful suicides in seven climatic conditions in Iran from 2001 to 2014. J Kurdistan Univ Med Sci 2017; 21(6): 1-5. [Farsi]
]3[ Amos T, Appleby L. Suicide and deliberate self-harm. Postgraduate psychiatry: Clinical and Scientific Foundations 2001; London: Arnold, 2001. 347-57.
[4] Rozanov V.Stress and Epigenetics in Suicide. London, U.K: Elsevier/Academic Press 2017; 236.
]5 [Dantas AP, Azevedo UN, Nunes AD, Amador AE, Marques MV, Barbosa IR. Spatial distribution and socioeconomic context: Analysis of suicide mortality in Brazil. Braz J Psychiatry 2018; 40(1): 12-8.
]6] Mobaraki K, Ahmadzadeh J. The comparison trend of suicide in Hamadan province in 2006 to 2010: a death registry system-based study. J Urmia Univ Med Sci 2019; 30(1): 41-8.
[7] Colombo-Souza P, Tranchitella FB, Ribeiro AP, Juliano Y, Novo NF. Suicide mortality in the city of São Paulo: epidemiological characteristics and their social factors in a temporal trend between 2000 and 2017. Retrospective study. Sao Paulo Med J 2020; 138(3): 253-8.
[8] Wang Z, Yu G, Tian X. Exploring behavior of people with suicidal ideation in a Chinese online suicidal community. Inte J Envir Res Public Health 2019; 16(1): 54.
[9] Levi-belz Y, Beautrais A. Serious Suicide Attempts toward an Integration of Terms and Definitions.crisis. Pubmed 2016; 37(4): 299-309. Pmid: 27245812.
]10 [World Health Organization. Mental health: suicide prevention 2017. Availablefrom: http: www.WHO.int/ mental_health/prevention/suicide/suicideprvent/en. (lastaccesedNov2019).
[11] Bachmann S. Epidemiology of suicide and the psychiatric perspective. Inte J Envir Res Public Health 2018; 15(7): 1425.
[12] Pitman A, De Souza T, Khrisna Putri A, Stevenson F, King M, Osborn D, et al. Support needs and experiences of people bereaved by suicide: qualitative findings from a cross-sectional British study of bereaved young adults. Inte J Envir Res Public Health 2018; 15(4): 666.
]13 [Bertolote JM, Fleischmann A. A global perspective in the epidemiology of suicide. Suicidologi. 2002; 7(2).
[14] Winer ES, Drapeau CW, Veilleux JC, Nadorff MR.The association between anhedonia, suicidal ideation, and suicide attempts in a large student sample. Archives of suicide research 2016; 20(2): 265-72.
[15] Bailey E, Alvarez-Jimenez M, Robinson J, D’Alfonso S, Nedeljkovic M, Davey CG, et al. An enhanced social networking intervention for young people with active suicidal ideation: Safety, feasibility and acceptability outcomes .Inte J Envir Res Public Health 2020; 17(7): 2435.
[16] Armstrong G, Vijayakumar L, Niederkrotenthaler T, Jayaseelan M, Kannan R, Pirkis J, et al. Assessing the quality of media reporting of suicide news in India against World Health Organization guidelines: A content analysis study of nine major newspapers in Tamil Nadu. Australian & New Zealand J Psychiatry 2018; 52(9): 856-63.
[17] Gorgi Z, Sheikh Fathollahi M, Vazirinejad R, Rezaeian M. A comprehensive spatial epidemiology of suicide and suicide attempts in Fars Province. J Sui Prevention 2019; 1(1): 14-23.
]18 [Chen YY,Chien Chang Wu K, Yousuf S,Yip PS. Suicide in Asia: Opportunities and challenges. Epidemiologic reviews. 2012; 34(1): 129-44.
]19] Hoven CW, Mandell DJ, Bertolote JM. Prevention of mental ill-health and suicide: Public health perspectives. European Psychiatry 2010; 25(5): 252-6.
[20] Rafiee M, Seifi A. Epidemiological study of suicide attempters referred to hospitals affiliated to Markazi University of Medical Sciences since 2005 to 2007. SID 2008; 4(3): 59-69.
]21 [https://fa.wikipedia.org/w/index.php.title. Suicide in Iran.
[22] Karamouzian M, Rostami M. Suicide statistics in Iran: let’s get specific American J Men's Health 2019; 13(1): 1557988318807079.
]23 [Azizpour Y, Asadollahi K, Sayehmiri K, Kaikhavani S, Abangah G. Epidemiological survey of intentional poisoning suicide during 1993-2013 in Ilam Province, Iran. BMC Public Health 2016; 16(1):1-2.
[24 [Nazarzadeh M, Bidel Z, Ranjbaran M, Hemmati R, Pejhan A, Asadollahi K, et al. Fatal Suicide and Modelling its Risk Factors in a Prevalent Area of Iran. Archives of Iranian medicine 2016; 19(8): 571–6.
]25 [Kangavari HN, Shojaei A, Nazari SS. Suicide mortality trends in four provinces of Iran with the highest mortality, from 2006-2016. SID 2017; 17(2): 382.
]26 [Soltani S, Aghakhani K, Barzegar A, Ghadirzadeharani M, Fallah F. Epidemiology of Completed Suicides Referred to Forensic Pathology Organization of Tehran, Iran, During March 2011 to March 2016. Inte J Med Toxi Forensic Med 2017; 7(3): 151-8.
[27 [Shakeri A, Jafarizadeh F. The reasons for successful suicides in Fars province. J Mazandaran Univ Med Sci 2013; 22(97): 271- 5. [Farsi]
]28 [Ahmadi M, Ranjbaran H, Azadbakht M, Gorji MH, Gorji AH. A survey of characteristics of self-immolation in the northern Iran. Annals of Medical and Health Sciences Research 2014; 4(3): 228-32.
] 29 [Jafari F, Ahmadi A, Moosazadeh M. Seasonality pattern of suicide in Iran: A systematic review. J Sch Publ Health and Institute of Public Health Research 2015; 12(3): 23-35. [Farsi]
]30 [Ahmadi A.M, Haji Ahmadi M. Report epidemiology of suicide in mazandaran province in yeears1992-1993. J Mazandaran Univ Med Sci 2001; 28. [Farsi]
]31 [Zarenezhad M, Gorgi Z, Sheikh Fathollahi M, Gholamzadeh S, Ghadipasha M, Rezaeian M. Epidemiological Survey of Suicide in Fars Province in the south of Iran during 2003 to 2011. JOHE 2015; 13(12): 1129-40. [Farsi]
]32 [Gorgi Z, Sheikh FM, Vazirinejad R, Rezaelan M. Geographical epidemiology of suicide and suicide attempts during the years 2010-2013 in Fars Province, Iran. SID 2017; 3(4): 224-32
[33] Bantjes J, Tomlinson M, Weiss RE, Yen PK, Goldstone D, Stewart J, et al. Non-fatal suicidal behaviour, depression and poverty among young men living in low-resource communities in South Africa. BMC Public Health 2018; 18(1): 1195.
]34 [Naghavi M, Abolhassani F, Pourmalek F, Jafari N, Moradi Lakeh M, Eshrate B, et al. National burden of disease and injury of I.R. Iran in 2003. SID 2008; 4(1): 1-19. [Farsi]
[35] www.mazums.ac.ir.
[36] Mazandaran.mporg.ir (last accesed April 2019).
]37 [Han B, Kott PH, Hughes A, McKeon R, Blanco C,et al. Estimating the rates of deaths by suicide among adults who attempt suicide in the United States. J Psychiatric Research 2016; 77: 125-33.
]38] Haghparast-Bidgoli H, Rinaldi G, Shahnavazi H, Bouraghi H, Kiadaliri AA. Socio-demographic and economics factors associated with suicide mortality in Iran, 2001–2010: application of a decomposition model. Inter J Equity Health 2018; 17(1): 77.
]39] Khadem Rezaiyan M, Jarahi L, Moharreri F, Afshari R, Motamedalshariati SM, Okhravi N, et al. Epidemiology of suicide attempts in Khorasan Razavi province 2014-2015. SID 2017; 13(2): 128-35.
]40 [Moradi AR, Moradi R, Mostafavie. A survey of the rate and effective factors on suicide in Bahar 2007-2008. SID 2012; 10(1): 50-8.
[41] Boas AC, Monteiro QR, Silva RP, Meneguetti DU. Profile of suicide attempts treated in a Public Hospital of Rio Branco, Acre State from 2007 to 2016. J Hum Grow Dev 2019; 29(1): 57-64.
]42 [Andriessen K. Understanding and measuring the grief experiences of adolescents - with a focus on bereavement by suicide. UNSW 2018; 88: 113-20.
]43 [Shaker S.H, Hosseini Kasnaviyyeh S.M, BasirGhafouri H, Tavakkoli N, Yasinzadeh M. Epidemiological survey of attempted suicide among patients admitted to Hazrat Rasoul Hospital in Tehran 2007-2011. 23(1). [Farsi]
]44] Hajebi A, Ahmadzad-Asl M, Davoudi F, Ghayyomi R. Trend of suicide in Iran during 2009 to 2012: Epidemiological evidences from national suicide registration. Iran J Psychiatry Behav Sci 2016; 10(4).
]45 [Santos EG, Oliveira YO, Azevedo UN, Nunes AD, Amador AE, Barbosa IR. Spatial temporal analysis of mortality by suicide among the elderly in Brazil. Revista Brazileira de Geriatria e Gerontologia 2017; 20(6): 845-55.
]46 [Saman DM, Walsh S, Borówko A. Does place of residence affect risk of suicide? A spatial epidemiologic investigation in Kentucky from 1999 to 2008. BMC Public Health 2012; 12(1): 108.
]47 [Ngui AN, Apparicio P, Moltchanova E, Vasiliadis HM. Spatial analysis of suicide mortality in Québec: spatial clustering and area factor correlates. Psychiatry research 2014; 220(1-2): 20-30.
]48 [Khorshidi A, Sayehmiri K, Babanejad M. Seasonality of suicide occurrence in Ilam. SID 2014; 9(3): 17-23.
]49] Rossen LM, Hedegaard H, Khan D, Warner M. County-level trends in suicide rates in the US, 2005–2015. American J of Preven Med 2018; 55(1): 72-9.
]50 [Cheung YT, Spittal MJ, Pirkis J, Yip PS. Spatial analysis of suicide mortality in Australia: investigation of metropolitan-rural-remote differentials of suicide risk across states/territories. Social Science & Medicine 2012; 75(8): 1460-8.
[51] Mirahmadizadeh A, Rezaei F, Mokhtari AM, Gholamzadeh S, Baseri A. Epidemiology of suicide attempts and deaths: a populationbased study in Fars, Iran 2011–2016. J Public Health 2019; 42(1): 1–11.
[52] Faria G, de Carvalho AA, Romanha LM, Lima AC. Epidemiological Study of Suicide Cases between Youth and Adults from 2010 to 2018 in Cacoal City, Rondonia, Brazil. Inte J Adv Eng Res Science 2019; 6(10).
]53 [Havassi N, Khorshidi A, Khorshidi A, Jafari A, Havassi F. Evaluating the Predictors of Suicide Deaths.2016. J Mazandaran Univ Med Sci 2017; 27(147): 217-27. [Farsi]
]54 [Jafari F, Ahmadi A, Moosazadeh M. Seasonality pattern of suicide in Iran: A systematic review. J Sch Pub Health Inst Pub Health Research 2015; 12(3): 23-35. [Farsi]
[55] Shokri P, Hosseini SM, Mirzaei M, Ghazaei SP, Karimi C, Mohamadjani H. Frequency of Suicide and Attempted Suicide in Divandareh City During 2009 to 2018. Zanko J Med Scie 2019; 20(66): 67-79.
[56] Kalkstein AJ, Belorid M, Dixon PJ, Kim KR, Bremer KA. Seasonal Variations in Temperature Suicide Associations across South Korea. Weather, Climate, And Society 2019; 11(4): 731-9.
]57 [Shen YC, Cunha JM, Williams TV. Time-varying associations of suicide with deployments, mental health conditions, and stressful life events among current and former US military personnel: a retrospective multivariate analysis. The Lancet Psychiatry 2016; 3(11): 1039-48.
]58 [Parra-Uribe I, Blasco-Fontecilla H, Garcia-Parés G, Martínez-Naval L, Valero-Coppin O, Cebrià-Meca A, et al. Risk of re-attempts and suicide death after a suicide attempt: a survival analysis. BMC Psychiatry 2017; 17(1): 1-1.
[2] Daliri S, Bazyar J, Sayehmiri K, Delpisheh A, Sayehmiri F. The incidence rates of suicide attempts and successful suicides in seven climatic conditions in Iran from 2001 to 2014. J Kurdistan Univ Med Sci 2017; 21(6): 1-5. [Farsi]
]3[ Amos T, Appleby L. Suicide and deliberate self-harm. Postgraduate psychiatry: Clinical and Scientific Foundations 2001; London: Arnold, 2001. 347-57.
[4] Rozanov V.Stress and Epigenetics in Suicide. London, U.K: Elsevier/Academic Press 2017; 236.
]5 [Dantas AP, Azevedo UN, Nunes AD, Amador AE, Marques MV, Barbosa IR. Spatial distribution and socioeconomic context: Analysis of suicide mortality in Brazil. Braz J Psychiatry 2018; 40(1): 12-8.
]6] Mobaraki K, Ahmadzadeh J. The comparison trend of suicide in Hamadan province in 2006 to 2010: a death registry system-based study. J Urmia Univ Med Sci 2019; 30(1): 41-8.
[7] Colombo-Souza P, Tranchitella FB, Ribeiro AP, Juliano Y, Novo NF. Suicide mortality in the city of São Paulo: epidemiological characteristics and their social factors in a temporal trend between 2000 and 2017. Retrospective study. Sao Paulo Med J 2020; 138(3): 253-8.
[8] Wang Z, Yu G, Tian X. Exploring behavior of people with suicidal ideation in a Chinese online suicidal community. Inte J Envir Res Public Health 2019; 16(1): 54.
[9] Levi-belz Y, Beautrais A. Serious Suicide Attempts toward an Integration of Terms and Definitions.crisis. Pubmed 2016; 37(4): 299-309. Pmid: 27245812.
]10 [World Health Organization. Mental health: suicide prevention 2017. Availablefrom: http: www.WHO.int/ mental_health/prevention/suicide/suicideprvent/en. (lastaccesedNov2019).
[11] Bachmann S. Epidemiology of suicide and the psychiatric perspective. Inte J Envir Res Public Health 2018; 15(7): 1425.
[12] Pitman A, De Souza T, Khrisna Putri A, Stevenson F, King M, Osborn D, et al. Support needs and experiences of people bereaved by suicide: qualitative findings from a cross-sectional British study of bereaved young adults. Inte J Envir Res Public Health 2018; 15(4): 666.
]13 [Bertolote JM, Fleischmann A. A global perspective in the epidemiology of suicide. Suicidologi. 2002; 7(2).
[14] Winer ES, Drapeau CW, Veilleux JC, Nadorff MR.The association between anhedonia, suicidal ideation, and suicide attempts in a large student sample. Archives of suicide research 2016; 20(2): 265-72.
[15] Bailey E, Alvarez-Jimenez M, Robinson J, D’Alfonso S, Nedeljkovic M, Davey CG, et al. An enhanced social networking intervention for young people with active suicidal ideation: Safety, feasibility and acceptability outcomes .Inte J Envir Res Public Health 2020; 17(7): 2435.
[16] Armstrong G, Vijayakumar L, Niederkrotenthaler T, Jayaseelan M, Kannan R, Pirkis J, et al. Assessing the quality of media reporting of suicide news in India against World Health Organization guidelines: A content analysis study of nine major newspapers in Tamil Nadu. Australian & New Zealand J Psychiatry 2018; 52(9): 856-63.
[17] Gorgi Z, Sheikh Fathollahi M, Vazirinejad R, Rezaeian M. A comprehensive spatial epidemiology of suicide and suicide attempts in Fars Province. J Sui Prevention 2019; 1(1): 14-23.
]18 [Chen YY,Chien Chang Wu K, Yousuf S,Yip PS. Suicide in Asia: Opportunities and challenges. Epidemiologic reviews. 2012; 34(1): 129-44.
]19] Hoven CW, Mandell DJ, Bertolote JM. Prevention of mental ill-health and suicide: Public health perspectives. European Psychiatry 2010; 25(5): 252-6.
[20] Rafiee M, Seifi A. Epidemiological study of suicide attempters referred to hospitals affiliated to Markazi University of Medical Sciences since 2005 to 2007. SID 2008; 4(3): 59-69.
]21 [https://fa.wikipedia.org/w/index.php.title. Suicide in Iran.
[22] Karamouzian M, Rostami M. Suicide statistics in Iran: let’s get specific American J Men's Health 2019; 13(1): 1557988318807079.
]23 [Azizpour Y, Asadollahi K, Sayehmiri K, Kaikhavani S, Abangah G. Epidemiological survey of intentional poisoning suicide during 1993-2013 in Ilam Province, Iran. BMC Public Health 2016; 16(1):1-2.
[24 [Nazarzadeh M, Bidel Z, Ranjbaran M, Hemmati R, Pejhan A, Asadollahi K, et al. Fatal Suicide and Modelling its Risk Factors in a Prevalent Area of Iran. Archives of Iranian medicine 2016; 19(8): 571–6.
]25 [Kangavari HN, Shojaei A, Nazari SS. Suicide mortality trends in four provinces of Iran with the highest mortality, from 2006-2016. SID 2017; 17(2): 382.
]26 [Soltani S, Aghakhani K, Barzegar A, Ghadirzadeharani M, Fallah F. Epidemiology of Completed Suicides Referred to Forensic Pathology Organization of Tehran, Iran, During March 2011 to March 2016. Inte J Med Toxi Forensic Med 2017; 7(3): 151-8.
[27 [Shakeri A, Jafarizadeh F. The reasons for successful suicides in Fars province. J Mazandaran Univ Med Sci 2013; 22(97): 271- 5. [Farsi]
]28 [Ahmadi M, Ranjbaran H, Azadbakht M, Gorji MH, Gorji AH. A survey of characteristics of self-immolation in the northern Iran. Annals of Medical and Health Sciences Research 2014; 4(3): 228-32.
] 29 [Jafari F, Ahmadi A, Moosazadeh M. Seasonality pattern of suicide in Iran: A systematic review. J Sch Publ Health and Institute of Public Health Research 2015; 12(3): 23-35. [Farsi]
]30 [Ahmadi A.M, Haji Ahmadi M. Report epidemiology of suicide in mazandaran province in yeears1992-1993. J Mazandaran Univ Med Sci 2001; 28. [Farsi]
]31 [Zarenezhad M, Gorgi Z, Sheikh Fathollahi M, Gholamzadeh S, Ghadipasha M, Rezaeian M. Epidemiological Survey of Suicide in Fars Province in the south of Iran during 2003 to 2011. JOHE 2015; 13(12): 1129-40. [Farsi]
]32 [Gorgi Z, Sheikh FM, Vazirinejad R, Rezaelan M. Geographical epidemiology of suicide and suicide attempts during the years 2010-2013 in Fars Province, Iran. SID 2017; 3(4): 224-32
[33] Bantjes J, Tomlinson M, Weiss RE, Yen PK, Goldstone D, Stewart J, et al. Non-fatal suicidal behaviour, depression and poverty among young men living in low-resource communities in South Africa. BMC Public Health 2018; 18(1): 1195.
]34 [Naghavi M, Abolhassani F, Pourmalek F, Jafari N, Moradi Lakeh M, Eshrate B, et al. National burden of disease and injury of I.R. Iran in 2003. SID 2008; 4(1): 1-19. [Farsi]
[35] www.mazums.ac.ir.
[36] Mazandaran.mporg.ir (last accesed April 2019).
]37 [Han B, Kott PH, Hughes A, McKeon R, Blanco C,et al. Estimating the rates of deaths by suicide among adults who attempt suicide in the United States. J Psychiatric Research 2016; 77: 125-33.
]38] Haghparast-Bidgoli H, Rinaldi G, Shahnavazi H, Bouraghi H, Kiadaliri AA. Socio-demographic and economics factors associated with suicide mortality in Iran, 2001–2010: application of a decomposition model. Inter J Equity Health 2018; 17(1): 77.
]39] Khadem Rezaiyan M, Jarahi L, Moharreri F, Afshari R, Motamedalshariati SM, Okhravi N, et al. Epidemiology of suicide attempts in Khorasan Razavi province 2014-2015. SID 2017; 13(2): 128-35.
]40 [Moradi AR, Moradi R, Mostafavie. A survey of the rate and effective factors on suicide in Bahar 2007-2008. SID 2012; 10(1): 50-8.
[41] Boas AC, Monteiro QR, Silva RP, Meneguetti DU. Profile of suicide attempts treated in a Public Hospital of Rio Branco, Acre State from 2007 to 2016. J Hum Grow Dev 2019; 29(1): 57-64.
]42 [Andriessen K. Understanding and measuring the grief experiences of adolescents - with a focus on bereavement by suicide. UNSW 2018; 88: 113-20.
]43 [Shaker S.H, Hosseini Kasnaviyyeh S.M, BasirGhafouri H, Tavakkoli N, Yasinzadeh M. Epidemiological survey of attempted suicide among patients admitted to Hazrat Rasoul Hospital in Tehran 2007-2011. 23(1). [Farsi]
]44] Hajebi A, Ahmadzad-Asl M, Davoudi F, Ghayyomi R. Trend of suicide in Iran during 2009 to 2012: Epidemiological evidences from national suicide registration. Iran J Psychiatry Behav Sci 2016; 10(4).
]45 [Santos EG, Oliveira YO, Azevedo UN, Nunes AD, Amador AE, Barbosa IR. Spatial temporal analysis of mortality by suicide among the elderly in Brazil. Revista Brazileira de Geriatria e Gerontologia 2017; 20(6): 845-55.
]46 [Saman DM, Walsh S, Borówko A. Does place of residence affect risk of suicide? A spatial epidemiologic investigation in Kentucky from 1999 to 2008. BMC Public Health 2012; 12(1): 108.
]47 [Ngui AN, Apparicio P, Moltchanova E, Vasiliadis HM. Spatial analysis of suicide mortality in Québec: spatial clustering and area factor correlates. Psychiatry research 2014; 220(1-2): 20-30.
]48 [Khorshidi A, Sayehmiri K, Babanejad M. Seasonality of suicide occurrence in Ilam. SID 2014; 9(3): 17-23.
]49] Rossen LM, Hedegaard H, Khan D, Warner M. County-level trends in suicide rates in the US, 2005–2015. American J of Preven Med 2018; 55(1): 72-9.
]50 [Cheung YT, Spittal MJ, Pirkis J, Yip PS. Spatial analysis of suicide mortality in Australia: investigation of metropolitan-rural-remote differentials of suicide risk across states/territories. Social Science & Medicine 2012; 75(8): 1460-8.
[51] Mirahmadizadeh A, Rezaei F, Mokhtari AM, Gholamzadeh S, Baseri A. Epidemiology of suicide attempts and deaths: a populationbased study in Fars, Iran 2011–2016. J Public Health 2019; 42(1): 1–11.
[52] Faria G, de Carvalho AA, Romanha LM, Lima AC. Epidemiological Study of Suicide Cases between Youth and Adults from 2010 to 2018 in Cacoal City, Rondonia, Brazil. Inte J Adv Eng Res Science 2019; 6(10).
]53 [Havassi N, Khorshidi A, Khorshidi A, Jafari A, Havassi F. Evaluating the Predictors of Suicide Deaths.2016. J Mazandaran Univ Med Sci 2017; 27(147): 217-27. [Farsi]
]54 [Jafari F, Ahmadi A, Moosazadeh M. Seasonality pattern of suicide in Iran: A systematic review. J Sch Pub Health Inst Pub Health Research 2015; 12(3): 23-35. [Farsi]
[55] Shokri P, Hosseini SM, Mirzaei M, Ghazaei SP, Karimi C, Mohamadjani H. Frequency of Suicide and Attempted Suicide in Divandareh City During 2009 to 2018. Zanko J Med Scie 2019; 20(66): 67-79.
[56] Kalkstein AJ, Belorid M, Dixon PJ, Kim KR, Bremer KA. Seasonal Variations in Temperature Suicide Associations across South Korea. Weather, Climate, And Society 2019; 11(4): 731-9.
]57 [Shen YC, Cunha JM, Williams TV. Time-varying associations of suicide with deployments, mental health conditions, and stressful life events among current and former US military personnel: a retrospective multivariate analysis. The Lancet Psychiatry 2016; 3(11): 1039-48.
]58 [Parra-Uribe I, Blasco-Fontecilla H, Garcia-Parés G, Martínez-Naval L, Valero-Coppin O, Cebrià-Meca A, et al. Risk of re-attempts and suicide death after a suicide attempt: a survival analysis. BMC Psychiatry 2017; 17(1): 1-1.
Epidemiology of Complete Suicide and Suicide Attempt in the Townships Covered by Mazandaran University of Medical Sciences during the Years 2012 to 2016: A Cross- Sectional Study
S. Pishbin[8], R. Vaziri Nejad[9], P. Khalili[10], H. Ahmadinia[11], M. Arabi[12], A. K. Ahmadi[13], M. Rezaian[14]
Received:15/06/2020 Sent for Revision: 18/07/2020 Received Revised Manuscript:21/10/2020 Accepted: 24/10/2020
Background and Objectives: Suicide is a conscious act or behavior that a person does to die. Suicide is one of the most important health issues in the world. The present study was designed to investigate the epidemiology of suicide (complete-attempt) in the townships covered by Mazandaran University of Medical Sciences during the years 2012 - 2016.
Materials and Methods: The present cross-sectional study was performed on 22465 people who suicided (complete-attempt) during the years 2012 to 2016. The information was extracted from the checklist of the monthly report of the Suicide Prevention Program of the hospitals of Mazandaran University of Medical Sciences. After summarizing, it was reported as the number and percentage and analyzed using Chi-square test.
Results: 376 people (1.67) had completed suicide and 22089 people (98.33%) had attempted suicide. The mean age and standard deviation of those who suicided was 27.07±10.30 years. The highest number of completed suicides occurred in the age group of 25 to 34 years (114 people (30.32%), married people 256 people (68%), and men 226 people (60%). The highest number of suicides was in the age group of 15 to 24 years (10163 people (46%), married people 12703 people (58%), women 14748 people (67%) and housewives 8614 people (39%).
Conclusion: In general, various demographic factors, family and economic problems can increase the risk of suicide. Also, the chance of suicide in married people, housewives and the age group of 15 to 34 years is high. More serious decisions need to be made to prevent suicide in vulnerable groups.
Key words: Completed Suicide, Attempt, Epidemiology, Mazandaran
Funding: This study was funded by Research Committee of Rafsanjan University of Medical Sciences.
Conflict of interest: None declared.
Ethical approval: The Ethics Committee of Rafsanjan University of Medical Sciences approved the study (IR.RUMS.REC.1397.064).
How to cite this article: Pishbin S, Vaziri Nejad R, Khalili P, Ahmadinia H, Arabi M, Ahmadi A K, Rezaian M. Epidemiology of Complete Suicide and Suicide Attempt in the Townships Covered by Mazandaran University of Medical Sciences During the Years 2012 to 2016: A Cross- Sectional Study. J Rafsanjan Univ Med Sci 2021; 19 (10): 1105-22.[Farsi]
[2]- استاد گروه آموزشی پزشکی اجتماعی و مرکز تحقیقات محیط کار، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران
[3]- دانشجوی دکتری گروه آموزشی پزشکی اجتماعی و مرکز تحقیقات محیط کار، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران
[7]- (نویسنده مسئول) استاد گروه آموزشی پزشکی اجتماعی و مرکز تحقیقات محیط کار، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران
تلفن: 34264003-034، دورنگار: 34255209-034، پست الکترونیکی : moeygmr2@yahoo.co.uk
تلفن: 34264003-034، دورنگار: 34255209-034، پست الکترونیکی : moeygmr2@yahoo.co.uk
[9]- Prof., Dept. of Social Medicine, Occupational Environmental Research Center, Medical School, Rafsanjan University of Medical Sciences, Rafsanjan, Iran, ORCID: 0000-0002-1967-7631
[10]- PhD Student, Dept. of Social Medicine, Occupational Environmental Research Center, Medical School, Rafsanjan University of Medical Sciences, Rafsanjan, Iran, ORCID: 0000-0002-0486-934X
[11]- PhD Student, Dept. of Biostatistics, School of Public Health, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran, ORCID: 0000-0002-7010-1726
[12]- Assistant Prof., Faculty Member, Mazandaran University of Medical Sciences, ORCID: 0000-0003-3811-8306
[13]- Psychiatrist, Head of the Dept. of Mental and Social Health of Addiction, Health Deputy, Mazandaran University of Medical Sciences, ORCID: 0000-0001-7186-3127
[14]- Prof., Dept. of Social Medicine , Occupational Environmental Research Center, School of Medicine, Rafsanjan University of Medical Sciences, Rafsanjan, Iran, ORCID: 0000-0003-3070-0166.
(Corresponding Author) Tel: (034) 34264003, Fax: (034) 34255209, E-mail: moeygmr2@yahoo.co.uk
(Corresponding Author) Tel: (034) 34264003, Fax: (034) 34255209, E-mail: moeygmr2@yahoo.co.uk
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
آمار و اپيدميولوژي
دریافت: 1399/3/17 | پذیرش: 1399/8/3 | انتشار: 1399/11/2
دریافت: 1399/3/17 | پذیرش: 1399/8/3 | انتشار: 1399/11/2
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
