جلد 20، شماره 12 - ( 12-1400 )
جلد 20 شماره 12 صفحات 1322-1309 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
mohammadi F. Investigation of the Role of Age and Gender in the Perception of Motor Competence of Children Aged 7-10 Years of Ahvaz City in 2021:
A Descriptive Study. JRUMS 2022; 20 (12) :1309-1322
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-6260-fa.html
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-6260-fa.html
محمدی فرزاد. بررسی نقش سن و جنسیت در ادراک تبحر حرکتی کودکان 7 تا 10 سال شهر اهواز در سال 1400: یک مطالعه توصیفی. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1400; 20 (12) :1309-1322
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد آبادان، دانشگاه آزاد اسلامی، آبادان، ایران.
متن کامل [PDF 360 kb]
(714 دریافت)
| چکیده (HTML) (1532 مشاهده)
مقدمه
در سالهای اخیر با افزایش بیتحرکی کودکان [1] و به موازات آن افزایش چاقی [2]، باعث شده است که ترویج فعالیت بدنی اهمیت زیادی برای سلامتی عمومی داشته باشد. از بین همبستههای مختلف فعالیت بدنی، تبحر حرکتی (Motor competence) به عنوان یکی از مهمترین عوامل مرتبط با فعالیت بدنی شناخته شده است [3]. تبحر حرکتی به عملکرد ماهرانه فرد در طیف وسیعی از مهارتهای حرکتی با حفظ کیفیت، هماهنگی و کنترل حرکتی اطلاق میشود [5-4]. رشد تبحر حرکتی در کودکان با سبک زندگی فعال و شرکت در فعالیت بدنی ارتباط دارد و کودکان دارای تبحر حرکتی بالاتر، فرصت مناسبتری برای تبدیل به یک فرد فعال دارند [7-6].
علاوه بر تبحر حرکتی واقعی، تبحر حرکتی ادراک شده (Perceived motor competence) نیز یک عامل مهم مشارکت در فعالیت بدنی محسوب میشود. تبحر حرکتی ادراک شده، ادراک فرد از تواناییهای حرکتی واقعی خود است [8]. کودکان علاقه به مشارکت در فعالیتهایی دارند که در آنها خودشان را شایسته میدانند. مطالعات ارتباط مثبت بین تبحر حرکتی ادراک شده و مشارکت در فعالیتهای بدنی را گزارش کردهاند [10-9، 3]. بنابراین، تبحر حرکتی ادراک شده، همبسته مهم فعالیت بدنی در کودکان شناخته شده و ارزیابی آن دارای اهمیت است [6].
سطح تبحر حرکتی در دوران کودکی از طریق عملکرد کودک در مهارتهای بنیادی (Fundamental skills) مشخص میشود [10]. مهارتهای بنیادی شامل مهارتهای جابهجایی (مانند دویدن، لیلی کردن و غیره) و مهارتهای کنترل شیء (مانند ضربه با پا و پرتاب کردن و غیره) میباشند [5]. با توجه به اهمیت تبحر حرکتی ادراک شده، تعدادی از مطالعات مؤلفههای اثرگذار بر آن را ارزیابی کردهاند. بر اساس یافتهها، ویژگیهای مختلفی مانند سن و جنسیت کودکان ممکن است باعث تفاوت در خود ادراکی کودکان شود. برخی مطالعات گزارش کردند که کودکان کم سن تمایل به ادراک بالاتر تبحر خود دارند [12-11]. به نظر میرسد با افزایش سن کودکان، درک آنها از مهارتهای حرکتی و توانایی بدنی به توانایی جسمی و مهارتهای حرکتی واقعی آنها شبیهتر میشود. در مورد جنسیت، یافتهها متناقض است. در حالی که برخی مطالعات نشان دادند که دختران تبحر حرکتی خود را بالاتر از پسران ادراک کردند [13]، مطالعات دیگر گزارش دادند که پسران تبحر حرکتی ادراک شده بالاتری در مهارتهای کنترل شیء داشتند [18-14، 12]. برخی مطالعات نیز گزارش کردند که دختران و پسران سطح یک‌سانی از تبحر ادراک شده را نشان میدهند [21-19].
با توجه به نتایج متناقض، شیوع چاقی و بیتحرکی و مشارکت کم‌تر کودکان دارای تبحر حرکتی ادراک شده پایین در فعالیتهای بدنی [3، 9]، نیاز به بررسی تبحر حرکتی ادراک شده و شناسایی عواملی که با تبحر حرکتی ادراک شده کودکان ارتباط دارند، از اهمیت بالایی برخوردار است. بر همین اساس، هدف این مطالعه تعیین نقش سن و جنسیت در ادراک تبحر حرکتی کودکان 7 تا 10 سال شهر اهواز بود.
مواد و روشها
مطالعه حاضر از نوع توصیفی میباشد. جامعه آماری مطالعه کودکان 7 تا 10 سال شهر اهواز در سال 1400 بودند که در باشگاههای ورزشی شهر اهواز فعالیت داشتند. ابتدا شهر اهواز به هشت منطقه تقسیم و سپس از هر منطقه 10 تا 12 باشگاه ورزش کودکان به صورت تصادفی انتخاب شدند. در مرحله بعد، از مدت زمانهای فعالیت هر باشگاه یک ساعت انتخاب شد و در آن ساعت مشخص به باشگاه مراجعه شد و نمونهها مورد ارزیابی قرار گرفتند. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران برای حجم جامعه مشخص محاسبه شد. بر این اساس با توجه به مقادیر 906=N، 96/1=Z، 5/0=q=p و مقدار خطای 01/0=d، حجم نمونه 828 کودک به دست آمد که با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چند مرحلهای از هشت منطقه شهر اهواز انتخاب شدند.
ملاک ورود به مطالعه شامل داشتن سن 7 تا 10 سال، نداشتن هرگونه اختلال ذهنی و اسکلتی-عضلانی آشکار بر اساس گزارش مربیان و والدین آنها در فرم رضایت نامه، عدم آشنایی با ابزار پژوهش و همچنین رضایت آگاهانه بود. ملاک خروج از تحقیق داشتن اختلال ذهنی و اسکلتی-عضلانی آشکار بر اساس گزارش مربیان و والدین و آشنایی با ابزار پژوهش بود.
ابزار ارزیابی تبحر حرکتی ادراک شده، مقیاس تصویری تبحر ادراک شده مهارتهای حرکتی برای کودکان خردسال (Perceived Movement Skills Competence; PMSC) بود که توسط Barnett و همکاران طراحی شده است [22]. نسخه جدید PMSC منطبق با آزمون رشد حرکتی درشت نسخه-سوم (Test of Gross Motor Development-3; TGMD-3)، در این پژوهش استفاده شد [23]. در نسخه جدید برای خرده مقیاس جابهجایی 6 مهارت (دویدن، یورتمه رفتن، لیلی، سکسکه رفتن، پرش جفت و سرخوردن) و خرده مقیاس کنترل شیء 7 مهارت (ضربه دو دستی به توپ ثابت با باتون، فورهند یک دستی، دریبل بسکتبال، دریافت کردن، ضربه با پا، پرتاب از بالای دست و پرتاب از پایین دست) در نظر گرفته شده است [23].
هر مهارت با استفاده از تصویری متناسب با جنسیت کودک، جداگانه برای هر کودک ارائه میشود و از او سؤال میشود که آیا مهارت را میشناسد یا خیر؟ در هر صفحه، دو تصویر در کنار هم نمایش داده میشود: یک تصویر، تصویر کودکی است که تکلیف را با تبحر اجرا میکند و دیگری کودکی را نشان میدهد که در همان تکلیف دارای تبحر نیست. ابتدا، کودک از بین دو تصویر، تصویری را انتخاب میکند که بیش‌تر به او شبیه است. پس از انتخاب اولیه، کودک روی تصویر انتخاب شده تمرکز بیش‌تری میکند و جواب میدهد که آیا او "کمی" یا "بسیار" شبیه به کودک در حال اجرا در تصویر است (شکل 1).
محدوده نمرات برای هر مهارت 4-1 (1="خوب نیست"، 2="کمی خوب"، 3="خوب"و 4="خیلی خوب") میباشد. نمرات تبحر حرکتی ادراک شده برای هر خرده مقیاس از جمع نمرات مهارتهای خرده مقیاس مربوطه بدست میآید. به عبارتی، برای خرده مقیاس جابهجایی 6 مهارت (دامنه امتیاز از 6 تا 24 امتیاز) و کنترل شیء 7 مهارت ( دامنه امتیاز از 7 تا 28 امتیاز) با هم جمع میشوند. نمره کل آزمون از جمع همه 13 مهارت (13 تا 52 امتیاز) حاصل میشود. کسب نمرات بالاتر نشان دهنده تبحر حرکتی ادراک شده بالاتر کودک است [23].
روایی و پایایی PMSC در ایران توسط Arman و همکاران مورد تأیید قرار گرفت. نتایج روایی صوری نشان داد که اغلب کودکان تصاویر را بدرستی تشخیص دادند. پایایی همسانی درونی با استفاده از آلفای کرونباخ برای هر 2 خرده مقیاس و کل آزمون بسیار خوب بود (از 81/0 تا 95/0). پایایی آزمون-بازآزمون نیز با استفاده از ضریب همبستگی درون طبقهای بالای 85/0 و عالی بود [21]. در مطالعه حاضر، ضریب آلفای کرونباخ برای پایایی همسانی درونی در خرده مقیاس جابهجایی 74/0=α، خرده مقیاس مهارتهای کنترل شیء 80/0=α، و برای نمره کلی آزمون 83/0=α بود. تمامی ضرایب از مقدار قابل قبول 70/0 بیش‌تر بودند.
شکل 1- نمونه تصویر اجرای خوب (دارای تبحر) و تصویر اجرای نه چندان خوب (فاقد تبحر) که به کودک نشان داده میشد
References
Investigation of the Role of Age and Gender in the Perception of Motor Competence of Children Aged 7-10 Years of Ahvaz City in 2021:
A Descriptive Study
F. Mohammadi[2]
Received: 27/10/21 Sent for Revision: 07/11/21 Received Revised Manuscript: 12/12/21 Accepted: 15/12/21
Background and Objectives: Perceived motor competence (PMC) is person's perception of its actual motor competence, and characteristics such as age and gender differences may be effective on it. The aim of this study was to determine the role of age and gender in the PMC of children aged 7-10 years in Ahvaz.
Materials and Methods: The current study is descriptive in nature. 828 children aged 7-10 years were selected and evaluated as a cluster random sampling from different regions of Ahvaz in 2021. The research instrument was The Pictorial Scale of Perceived Movement Skill Competence (PMSC). Data were analyzed using independent t-test and Pearson’s correlation coefficient test.
Results: The relationship between the child's age and the PMC of the locomotor (r=0.44, p=0.001), object control (r=0.41, p=0.001), and the total test score (r=0.50, p=0.045) was positive and significant. There was a significant difference between girls and boys in the perceived competence of the object control subscale (p=0.001) and the overall score (p=0.003). Boys in the skills of running (p=0.018), jumping (p= 0.018), sliding (p=0.010), catching (p=0.043), kicking (p=0.003), and underhand throwing (p=0.034) had higher perceived motor competence.
Conclusion: The older children had higher PMC. Girls, compared with boys, had lower PMC in object control skills and some locomotor skills. This indicates that they are at risk of lower PMC. Therefore, it is recommended that interventional programs be planned to increase their perception of their competence.
Key words: Perception, Motor skills, Age group, Gender
Funding: This study was funded by Islamic Azad University, Abadan Branch.
Conflict of interest: None declared.
Ethical approval: The Ethics Committee of Abadan School of Medical Sciences approved the study (IR.ABADANUMS.REC.1400.034).
How to cite this article: Mohammadi F. Investigation of the Role of Age and Gender in the Perception of Motor Competence of Children Aged 7-10 Years of Ahvaz City in 2021: A Descriptive Study. J Rafsanjan Univ Med Sci 2022; 20 (12): 1309-22. [Farsi]
تلفن: 53360112-061، دورنگار: 53360111-061، پست الکترونیکی: Farzad.mohammadi@iauabadan.ac.ir
Tel: (061) 53360112, Fax: (061) 53360111, E-mail: farzad.mohammadi@iauabadan.ac.ir
متن کامل: (993 مشاهده)
مقاله پژوهشی
مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
دوره 20، اسفند 1400، 1322-1309
بررسی نقش سن و جنسیت در ادراک تبحر حرکتی کودکان 7 تا 10 سال شهر اهواز در سال 1400: یک مطالعه توصیفی
فرزاد محمدی[1]
دریافت مقاله: 05/08/1400 ارسال مقاله به نویسنده جهت اصلاح: 16/08/1400 دریافت اصلاحیه از نویسنده: 21/09/1400 پذیرش مقاله: 24/09/1400
چکیده
زمینه و هدف: تبحر حرکتی ادراک شده، ادراک فرد از تبحر حرکتی واقعی خود است و ویژگیهایی مانند سن و تفاوتهای جنسیتی ممکن است بر روی آن اثرگذار باشند. هدف این مطالعه، تعیین نقش سن و جنسیت در ادراک تبحر حرکتی کودکان 10-7 سال شهر اهواز بود.
مواد و روشها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی است. 828 کودک 10-7 سال به صورت نمونهگیری تصادفی خوشهای از مناطق مختلف اهواز در سال 1400 انتخاب و ارزیابی شدند. ابزار تحقیق آزمون مقیاس تصویری تبحر ادراک شده مهارتهای حرکتی (Perceived Movement Skills Competence; PMSC) بود. دادهها با استفاده از آزمونهای t مستقل و ضریب همبستگی Pearson تحلیل شدند.
یافتهها: ارتباط بین سن کودکان با ادراک تبحر حرکتی خرده مقیاس جابهجایی (001/0=p، 44/0=r)، کنترل شیء (001/0=p، 41/0=r) و نمره کل آزمون (045/0=p، 50/0=r) مثبت و معنیدار بود. بین دختران و پسران در ادراک تبحر حرکتی خرده مقیاس کنترل شیء (001/0=p) و نمره کلی (003/0=p) تفاوت معنیدار بود. پسران در مهارتهای دویدن (018/0=p)، پرش (018/0=p)، سرخوردن (010/0=p)، دریافت (043/0=p)، ضربه با پا (003/0=p) و پرتاب زیر دست (034/0=p) ادراک تبحر حرکتی بالاتری داشتند.
نتیجهگیری: کودکان بزرگتر، ادراک تبحر حرکتی بالاتری داشتند. دختران در مقایسه با پسران، ادراک تبحر حرکتی پایینتری در مهارتهای کنترل شیء و برخی از مهارتهای جابهجایی داشتند و بیانگر این است که آنها در خطر ادراک پایین تبحر حرکتی قرار دارند. بنابراین توصیه میشود که برنامههای مداخلهای جهت افزایش ادراک تبحر آنها برنامهریزی شود.
واژههای کلیدی: ادراک، مهارتهای حرکتی، گروه سنی، جنسیت
مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
دوره 20، اسفند 1400، 1322-1309
بررسی نقش سن و جنسیت در ادراک تبحر حرکتی کودکان 7 تا 10 سال شهر اهواز در سال 1400: یک مطالعه توصیفی
فرزاد محمدی[1]
دریافت مقاله: 05/08/1400 ارسال مقاله به نویسنده جهت اصلاح: 16/08/1400 دریافت اصلاحیه از نویسنده: 21/09/1400 پذیرش مقاله: 24/09/1400
زمینه و هدف: تبحر حرکتی ادراک شده، ادراک فرد از تبحر حرکتی واقعی خود است و ویژگیهایی مانند سن و تفاوتهای جنسیتی ممکن است بر روی آن اثرگذار باشند. هدف این مطالعه، تعیین نقش سن و جنسیت در ادراک تبحر حرکتی کودکان 10-7 سال شهر اهواز بود.
مواد و روشها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی است. 828 کودک 10-7 سال به صورت نمونهگیری تصادفی خوشهای از مناطق مختلف اهواز در سال 1400 انتخاب و ارزیابی شدند. ابزار تحقیق آزمون مقیاس تصویری تبحر ادراک شده مهارتهای حرکتی (Perceived Movement Skills Competence; PMSC) بود. دادهها با استفاده از آزمونهای t مستقل و ضریب همبستگی Pearson تحلیل شدند.
یافتهها: ارتباط بین سن کودکان با ادراک تبحر حرکتی خرده مقیاس جابهجایی (001/0=p، 44/0=r)، کنترل شیء (001/0=p، 41/0=r) و نمره کل آزمون (045/0=p، 50/0=r) مثبت و معنیدار بود. بین دختران و پسران در ادراک تبحر حرکتی خرده مقیاس کنترل شیء (001/0=p) و نمره کلی (003/0=p) تفاوت معنیدار بود. پسران در مهارتهای دویدن (018/0=p)، پرش (018/0=p)، سرخوردن (010/0=p)، دریافت (043/0=p)، ضربه با پا (003/0=p) و پرتاب زیر دست (034/0=p) ادراک تبحر حرکتی بالاتری داشتند.
نتیجهگیری: کودکان بزرگتر، ادراک تبحر حرکتی بالاتری داشتند. دختران در مقایسه با پسران، ادراک تبحر حرکتی پایینتری در مهارتهای کنترل شیء و برخی از مهارتهای جابهجایی داشتند و بیانگر این است که آنها در خطر ادراک پایین تبحر حرکتی قرار دارند. بنابراین توصیه میشود که برنامههای مداخلهای جهت افزایش ادراک تبحر آنها برنامهریزی شود.
واژههای کلیدی: ادراک، مهارتهای حرکتی، گروه سنی، جنسیت
مقدمه
در سالهای اخیر با افزایش بیتحرکی کودکان [1] و به موازات آن افزایش چاقی [2]، باعث شده است که ترویج فعالیت بدنی اهمیت زیادی برای سلامتی عمومی داشته باشد. از بین همبستههای مختلف فعالیت بدنی، تبحر حرکتی (Motor competence) به عنوان یکی از مهمترین عوامل مرتبط با فعالیت بدنی شناخته شده است [3]. تبحر حرکتی به عملکرد ماهرانه فرد در طیف وسیعی از مهارتهای حرکتی با حفظ کیفیت، هماهنگی و کنترل حرکتی اطلاق میشود [5-4]. رشد تبحر حرکتی در کودکان با سبک زندگی فعال و شرکت در فعالیت بدنی ارتباط دارد و کودکان دارای تبحر حرکتی بالاتر، فرصت مناسبتری برای تبدیل به یک فرد فعال دارند [7-6].
علاوه بر تبحر حرکتی واقعی، تبحر حرکتی ادراک شده (Perceived motor competence) نیز یک عامل مهم مشارکت در فعالیت بدنی محسوب میشود. تبحر حرکتی ادراک شده، ادراک فرد از تواناییهای حرکتی واقعی خود است [8]. کودکان علاقه به مشارکت در فعالیتهایی دارند که در آنها خودشان را شایسته میدانند. مطالعات ارتباط مثبت بین تبحر حرکتی ادراک شده و مشارکت در فعالیتهای بدنی را گزارش کردهاند [10-9، 3]. بنابراین، تبحر حرکتی ادراک شده، همبسته مهم فعالیت بدنی در کودکان شناخته شده و ارزیابی آن دارای اهمیت است [6].
سطح تبحر حرکتی در دوران کودکی از طریق عملکرد کودک در مهارتهای بنیادی (Fundamental skills) مشخص میشود [10]. مهارتهای بنیادی شامل مهارتهای جابهجایی (مانند دویدن، لیلی کردن و غیره) و مهارتهای کنترل شیء (مانند ضربه با پا و پرتاب کردن و غیره) میباشند [5]. با توجه به اهمیت تبحر حرکتی ادراک شده، تعدادی از مطالعات مؤلفههای اثرگذار بر آن را ارزیابی کردهاند. بر اساس یافتهها، ویژگیهای مختلفی مانند سن و جنسیت کودکان ممکن است باعث تفاوت در خود ادراکی کودکان شود. برخی مطالعات گزارش کردند که کودکان کم سن تمایل به ادراک بالاتر تبحر خود دارند [12-11]. به نظر میرسد با افزایش سن کودکان، درک آنها از مهارتهای حرکتی و توانایی بدنی به توانایی جسمی و مهارتهای حرکتی واقعی آنها شبیهتر میشود. در مورد جنسیت، یافتهها متناقض است. در حالی که برخی مطالعات نشان دادند که دختران تبحر حرکتی خود را بالاتر از پسران ادراک کردند [13]، مطالعات دیگر گزارش دادند که پسران تبحر حرکتی ادراک شده بالاتری در مهارتهای کنترل شیء داشتند [18-14، 12]. برخی مطالعات نیز گزارش کردند که دختران و پسران سطح یک‌سانی از تبحر ادراک شده را نشان میدهند [21-19].
با توجه به نتایج متناقض، شیوع چاقی و بیتحرکی و مشارکت کم‌تر کودکان دارای تبحر حرکتی ادراک شده پایین در فعالیتهای بدنی [3، 9]، نیاز به بررسی تبحر حرکتی ادراک شده و شناسایی عواملی که با تبحر حرکتی ادراک شده کودکان ارتباط دارند، از اهمیت بالایی برخوردار است. بر همین اساس، هدف این مطالعه تعیین نقش سن و جنسیت در ادراک تبحر حرکتی کودکان 7 تا 10 سال شهر اهواز بود.
مواد و روشها
مطالعه حاضر از نوع توصیفی میباشد. جامعه آماری مطالعه کودکان 7 تا 10 سال شهر اهواز در سال 1400 بودند که در باشگاههای ورزشی شهر اهواز فعالیت داشتند. ابتدا شهر اهواز به هشت منطقه تقسیم و سپس از هر منطقه 10 تا 12 باشگاه ورزش کودکان به صورت تصادفی انتخاب شدند. در مرحله بعد، از مدت زمانهای فعالیت هر باشگاه یک ساعت انتخاب شد و در آن ساعت مشخص به باشگاه مراجعه شد و نمونهها مورد ارزیابی قرار گرفتند. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران برای حجم جامعه مشخص محاسبه شد. بر این اساس با توجه به مقادیر 906=N، 96/1=Z، 5/0=q=p و مقدار خطای 01/0=d، حجم نمونه 828 کودک به دست آمد که با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چند مرحلهای از هشت منطقه شهر اهواز انتخاب شدند.
ملاک ورود به مطالعه شامل داشتن سن 7 تا 10 سال، نداشتن هرگونه اختلال ذهنی و اسکلتی-عضلانی آشکار بر اساس گزارش مربیان و والدین آنها در فرم رضایت نامه، عدم آشنایی با ابزار پژوهش و همچنین رضایت آگاهانه بود. ملاک خروج از تحقیق داشتن اختلال ذهنی و اسکلتی-عضلانی آشکار بر اساس گزارش مربیان و والدین و آشنایی با ابزار پژوهش بود.
ابزار ارزیابی تبحر حرکتی ادراک شده، مقیاس تصویری تبحر ادراک شده مهارتهای حرکتی برای کودکان خردسال (Perceived Movement Skills Competence; PMSC) بود که توسط Barnett و همکاران طراحی شده است [22]. نسخه جدید PMSC منطبق با آزمون رشد حرکتی درشت نسخه-سوم (Test of Gross Motor Development-3; TGMD-3)، در این پژوهش استفاده شد [23]. در نسخه جدید برای خرده مقیاس جابهجایی 6 مهارت (دویدن، یورتمه رفتن، لیلی، سکسکه رفتن، پرش جفت و سرخوردن) و خرده مقیاس کنترل شیء 7 مهارت (ضربه دو دستی به توپ ثابت با باتون، فورهند یک دستی، دریبل بسکتبال، دریافت کردن، ضربه با پا، پرتاب از بالای دست و پرتاب از پایین دست) در نظر گرفته شده است [23].
هر مهارت با استفاده از تصویری متناسب با جنسیت کودک، جداگانه برای هر کودک ارائه میشود و از او سؤال میشود که آیا مهارت را میشناسد یا خیر؟ در هر صفحه، دو تصویر در کنار هم نمایش داده میشود: یک تصویر، تصویر کودکی است که تکلیف را با تبحر اجرا میکند و دیگری کودکی را نشان میدهد که در همان تکلیف دارای تبحر نیست. ابتدا، کودک از بین دو تصویر، تصویری را انتخاب میکند که بیش‌تر به او شبیه است. پس از انتخاب اولیه، کودک روی تصویر انتخاب شده تمرکز بیش‌تری میکند و جواب میدهد که آیا او "کمی" یا "بسیار" شبیه به کودک در حال اجرا در تصویر است (شکل 1).
محدوده نمرات برای هر مهارت 4-1 (1="خوب نیست"، 2="کمی خوب"، 3="خوب"و 4="خیلی خوب") میباشد. نمرات تبحر حرکتی ادراک شده برای هر خرده مقیاس از جمع نمرات مهارتهای خرده مقیاس مربوطه بدست میآید. به عبارتی، برای خرده مقیاس جابهجایی 6 مهارت (دامنه امتیاز از 6 تا 24 امتیاز) و کنترل شیء 7 مهارت ( دامنه امتیاز از 7 تا 28 امتیاز) با هم جمع میشوند. نمره کل آزمون از جمع همه 13 مهارت (13 تا 52 امتیاز) حاصل میشود. کسب نمرات بالاتر نشان دهنده تبحر حرکتی ادراک شده بالاتر کودک است [23].
روایی و پایایی PMSC در ایران توسط Arman و همکاران مورد تأیید قرار گرفت. نتایج روایی صوری نشان داد که اغلب کودکان تصاویر را بدرستی تشخیص دادند. پایایی همسانی درونی با استفاده از آلفای کرونباخ برای هر 2 خرده مقیاس و کل آزمون بسیار خوب بود (از 81/0 تا 95/0). پایایی آزمون-بازآزمون نیز با استفاده از ضریب همبستگی درون طبقهای بالای 85/0 و عالی بود [21]. در مطالعه حاضر، ضریب آلفای کرونباخ برای پایایی همسانی درونی در خرده مقیاس جابهجایی 74/0=α، خرده مقیاس مهارتهای کنترل شیء 80/0=α، و برای نمره کلی آزمون 83/0=α بود. تمامی ضرایب از مقدار قابل قبول 70/0 بیش‌تر بودند.
شکل 1- نمونه تصویر اجرای خوب (دارای تبحر) و تصویر اجرای نه چندان خوب (فاقد تبحر) که به کودک نشان داده میشد
بعد از کسب مجوزهای لازم از شورای اخلاق از دانشگاه علوم پزشکی آبادان با کد اخلاق به شماره IR.ABADANUMS.REC.1400.034 کار جمعآوری اطلاعات آغاز شد. در اولین گام رضایت آگاهانه مربیان، معلمان مدرسه، والدین و آزمودنیها اخذ شد. همه ارزیابیها در مدارس و باشگاه های ورزشی کودکان انجام شد. قبل از اجرای PMSC یک مکالمه اولیه بین ارزیاب (نویسنده مسئول پژوهش) و کودک ایجاد شد تا اضطراب آزمون در کودک را کاهش دهد و به کودک گفته میشد که که هر پاسخ بر اساس نظر خود او است. برای آشنایی با گزینههای نمره گذاری، یک‌بار به صورت آزمایشی کودک جهت پاسخ به یک سؤال مشابه آزمون شرکت کرد.
بعد از توجیه کودک، آزمون گرفته میشد. برای هر سؤال، در گام اول از کودک پرسیده شد که آیا او مهارت نشان داده شده در سؤال را میشناسد یا خیر؟ زیرا برخی از نامگذاریها معمولاً در هر زبان استفاده نمیشود (مثل یورتمه و سرخوردن). اگر شرکتکننده با این مهارت آشنا نبود و مهارت را نشناسد، یک نمایش بدنی از مهارت به او نشان داده میشد. تبحر ادراک شده مهارتهای حرکتی همه کودکان در یک اتاق به صورت جداگانه در باشگاههای ورزش کودکان مورد ارزیابی قرار گرفت. قد آزمودنیها از طریق قدسنج مدل سکا با دقت 1/0 سانتیمتر و وزن آزمودنیها با ترازوی دیجیتال مدل سکا با دقت 1/0 کیلوگرم اندازهگیری شد و همراه با سن و جنسیت آزمودنیها در برگه آزمون ثبت شد. شاخص توده بدنی نیز با محاسبه وزن (کیلوگرم) تقسیم بر مجذور قد (متر مربع) به دست آمد [24].
دادههای جمعآوری شده با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از آمار توصیفی برای بررسی شاخصهای گرایش مرکزی و شاخصهای پراکندگی نمرات خام خرده مقیاس جابهجایی، کنترل شیء و کل آزمون PMSC استفاده شد. همچنین از ضریب همبستگی گشتاوری Pearson برای تحلیل ارتباط بین نمرات خرده مقیاسهای تبحر حرکتی ادراک شده با سن کودک استفاده شد. برای بررسی تفاوتهای جنسیتی نمرات خرده مقیاسهای تبحر حرکتی ادراک شده و هر کدام از مهارتهای خرده مقیاسها از آزمون t مستقل استفاده شد. نرمال بودن توزیع فراوانی متغیرهای کمّی نیز با آزمون ناپارامتریک Kolmogorov-Smirnov مورد ارزیابی قرار گرفت و تخطی از این پیشفرض دیده نشد (05/0<p). سطح معنیداری در آزمونها 05/0 در نظر گرفته شد.
نتایج
جدول 1، میانگین و انحراف استاندارد اطلاعات جمعیت شناختی و تنسنجی آزمودنیهای تحقیق شامل فراوانی، سن، قد و وزن برحسب جنسیت را نشان میدهد.
جدول 2، میانگین و انحراف استاندارد نمرات تبحر حرکتی آزمودنیهای تحقیق در هر یک از مهارتهای خرده مقیاسهای جابهجایی، کنترل شیء و کل آزمون را نشان میدهد. همانطور که مشاهده میشود در مهارتهای خرده مقیاس جابهجایی، پسران در مهارتهای دویدن، پرش افقی جفت پا و سرخوردن تبحر حرکتی ادراک شده بالاتری نسبت به دختران داشتند و دختران در مهارتهای لیلی کردن و سکسکه دویدن خود را متبحرتر از پسران میدانستند (05/0>p). در مهارتهای خرده مقیاس کنترل شیء، تبحر حرکتی ادراک شده پسران در مهارتهای دریافت کردن توپ به شکل دو دستی، ضربه با پا به توپ ثابت و پرتاب از زیر دست بالاتر از دختران بود (05/0>p). میانگین نمرات تبحر حرکتی ادراک شده پسران در مهارتهای ضربه دو دستی به توپ ثابت، ضربه فورهند یک دستی، دریبل ایستا و پرتاب از بالای دست بالاتر از دختران بود، اما تفاوت معنیدار نبود (05/0<p) (جدول 2).
بعد از توجیه کودک، آزمون گرفته میشد. برای هر سؤال، در گام اول از کودک پرسیده شد که آیا او مهارت نشان داده شده در سؤال را میشناسد یا خیر؟ زیرا برخی از نامگذاریها معمولاً در هر زبان استفاده نمیشود (مثل یورتمه و سرخوردن). اگر شرکتکننده با این مهارت آشنا نبود و مهارت را نشناسد، یک نمایش بدنی از مهارت به او نشان داده میشد. تبحر ادراک شده مهارتهای حرکتی همه کودکان در یک اتاق به صورت جداگانه در باشگاههای ورزش کودکان مورد ارزیابی قرار گرفت. قد آزمودنیها از طریق قدسنج مدل سکا با دقت 1/0 سانتیمتر و وزن آزمودنیها با ترازوی دیجیتال مدل سکا با دقت 1/0 کیلوگرم اندازهگیری شد و همراه با سن و جنسیت آزمودنیها در برگه آزمون ثبت شد. شاخص توده بدنی نیز با محاسبه وزن (کیلوگرم) تقسیم بر مجذور قد (متر مربع) به دست آمد [24].
دادههای جمعآوری شده با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از آمار توصیفی برای بررسی شاخصهای گرایش مرکزی و شاخصهای پراکندگی نمرات خام خرده مقیاس جابهجایی، کنترل شیء و کل آزمون PMSC استفاده شد. همچنین از ضریب همبستگی گشتاوری Pearson برای تحلیل ارتباط بین نمرات خرده مقیاسهای تبحر حرکتی ادراک شده با سن کودک استفاده شد. برای بررسی تفاوتهای جنسیتی نمرات خرده مقیاسهای تبحر حرکتی ادراک شده و هر کدام از مهارتهای خرده مقیاسها از آزمون t مستقل استفاده شد. نرمال بودن توزیع فراوانی متغیرهای کمّی نیز با آزمون ناپارامتریک Kolmogorov-Smirnov مورد ارزیابی قرار گرفت و تخطی از این پیشفرض دیده نشد (05/0<p). سطح معنیداری در آزمونها 05/0 در نظر گرفته شد.
نتایج
جدول 1، میانگین و انحراف استاندارد اطلاعات جمعیت شناختی و تنسنجی آزمودنیهای تحقیق شامل فراوانی، سن، قد و وزن برحسب جنسیت را نشان میدهد.
جدول 2، میانگین و انحراف استاندارد نمرات تبحر حرکتی آزمودنیهای تحقیق در هر یک از مهارتهای خرده مقیاسهای جابهجایی، کنترل شیء و کل آزمون را نشان میدهد. همانطور که مشاهده میشود در مهارتهای خرده مقیاس جابهجایی، پسران در مهارتهای دویدن، پرش افقی جفت پا و سرخوردن تبحر حرکتی ادراک شده بالاتری نسبت به دختران داشتند و دختران در مهارتهای لیلی کردن و سکسکه دویدن خود را متبحرتر از پسران میدانستند (05/0>p). در مهارتهای خرده مقیاس کنترل شیء، تبحر حرکتی ادراک شده پسران در مهارتهای دریافت کردن توپ به شکل دو دستی، ضربه با پا به توپ ثابت و پرتاب از زیر دست بالاتر از دختران بود (05/0>p). میانگین نمرات تبحر حرکتی ادراک شده پسران در مهارتهای ضربه دو دستی به توپ ثابت، ضربه فورهند یک دستی، دریبل ایستا و پرتاب از بالای دست بالاتر از دختران بود، اما تفاوت معنیدار نبود (05/0<p) (جدول 2).
جدول 1- میانگین و انحراف استاندارد اطلاعات جمعیت شناختی و تنسنجی کودکان 10-7 سال شهر اهواز در سال 1400 (تعداد 828 نفر)
جدول 2- میانگین و انحراف استاندارد نمرات تبحر حرکتی ادراک شده پسران (407 نفر) و دختران (421 دختر) 7 تا 10 سال در هر یک از آیتمها در شهر اهواز در سال 1400
آزمون t مستقل، 05/0>p اختلاف معنیدار
| گروه سنی | جنس | فراوانی | سن (سال) انحراف معیار ± میانگین |
وزن (کیلوگرم) انحراف معیار ± میانگین |
قد (سانتیمتر) انحراف معیار ± میانگین |
شاخص توده بدن (کیلوگرم بر مترمربع) انحراف معیار ± میانگین |
| 7 سال | پسر | 102 | 02/0 ± 06/7 | 28/4 ± 22/24 | 04/0 ± 53/122 | 58/2 ± 09/16 |
| دختر | 105 | 02/0 ± 07/7 | 00/4 ± 44/25 | 03/0 ± 50/122 | 39/2 ± 92/16 | |
| 8 سال | پسر | 101 | 02/0 ± 06/8 | 19/5 ± 60/28 | 06/0 ± 50/128 | 93/2 ± 31/17 |
| دختر | 103 | 03/0 ± 07/8 | 06/5 ± 70/27 | 05/0 ± 49/126 | 85/2 ± 27/17 | |
| 9 سال | پسر | 100 | 02/0 ± 07/9 | 63/5 ± 44/32 | 06/0 ± 32/130 | 24/2 ± 98/18 |
| دختر | 107 | 03/0 ± 06/9 | 32/5 ± 58/32 | 07/0 ± 70/131 | 45/2 ± 73/18 | |
| 10 سال | پسر | 104 | 03/0 ± 05/10 | 90/6 ± 52/35 | 06/0 ± 96/141 | 99/2 ± 60/17 |
| دختر | 106 | 03/0 ± 05/10 | 89/8 ± 03/37 | 07/0 ± 05/144 | 99/3 ± 83/17 | |
| کل | پسر | 407 | 12/1 ± 57/8 | 01/7 ± 22/30 | 09/0 ± 89/130 | 88/2 ± 49/17 |
| دختر | 421 | 11/1 ± 56/8 | 56/7 ± 72/30 | 10/0 ± 24/131 | 06/3 ± 70/17 |
جدول 2- میانگین و انحراف استاندارد نمرات تبحر حرکتی ادراک شده پسران (407 نفر) و دختران (421 دختر) 7 تا 10 سال در هر یک از آیتمها در شهر اهواز در سال 1400
| متغیرها | پسران انحراف معیار ± میانگین |
دختران انحراف معیار ± میانگین |
مقدار t | درجه آزادی | مقدار p |
| دویدن | 81/0 ± 43/3 | 88/0 ± 29/3 | 378/2 | 826 | 018/0 |
| یورتمه رفتن | 83/0 ± 39/3 | 79/0 ± 45/3 | 201/1- | 826 | 230/0 |
| لیلی کردن | 87/0 ± 26/3 | 84/0 ± 38/3 | 995/1- | 826 | 046/0 |
| سکسکه دویدن | 91/0 ± 39/3 | 81/0 ± 55/3 | 670/2- | 826 | 008/0 |
| پرش افقی | 78/0 ± 58/3 | 91/0 ± 44/3 | 370/2 | 826 | 018/0 |
| سر خوردن | 78/0 ± 53/3 | 00/1 ± 37/3 | 593/2 | 826 | 010/0 |
| ضربه دو دستی به توپ ثابت | 15/1 ± 71/2 | 13/1 ± 57/2 | 724/1 | 826 | 085/0 |
| ضربه فورهند به توپ | 95/0 ± 32/3 | 10/1 ± 19/3 | 808/1 | 826 | 071/0 |
| دریبل ایستای یک دستی | 95/0 ± 37/3 | 07/1 ± 24/3 | 850/1 | 826 | 065/0 |
| دریافت کردن دو دستی | 87/0 ± 47/3 | 95/0 ± 34/3 | 030/2 | 826 | 043/0 |
| ضربه با پا به توپ ایستا | 80/0 ± 49/3 | 99/0 ± 33/3 | 593/2 | 826 | 010/0 |
| پرتاب از بالای دست | 85/0 ± 52/3 | 90/0 ± 44/3 | 248/1 | 826 | 212/0 |
| پرتاب از زیر دست | 89/0 ± 46/3 | 98/0 ± 32/3 | 128/2 | 826 | 034/0 |
در جدول 3، نتایج آزمون t مستقل برای مقایسه نمرات تبحر حرکتی ادراک شده خرده مقیاسها و کل آزمون در دختران و پسران گزارش شده است. همانطور که مشاهده میشود در تبحر ادراک شده خرده مقیاس جابهجایی بین دختران و پسران تفاوت معنیداری مشاهده نشد (05/0<p)، اما در تبحر ادراک شده خرده مقیاس کنترل شیء و نمره کلی آزمون تفاوت معنیداری بین دختران و پسران مشاهده شد (05/0>p) و پسران تبحر حرکتی ادراک شده بالاتری داشتند (جدول 3).
جدول 3- مقایسه نمرات تبحر حرکتی ادراک شده پسران (407 نفر) و دختران (421 دختر) 7 تا 10 سال شهر اهواز در سال 1400
آزمون t مستقل، 05/0>p اختلاف معنیدار
| متغیرها | پسران انحراف معیار ± میانگین |
دختران انحراف معیار ± میانگین |
مقدار t | درجه آزادی | مقدار p |
| خرده مقیاس جابهجایی | 34/2 ± 57/20 | 59/2 ± 48/20 | 552/0 | 826 | 581/0 |
| خرده مقیاس کنترل شیء | 90/2 ± 34/23 | 58/3 ± 44/22 | 993/3 | 826 | 001/0 |
| نمره کل | 31/4 ± 92/43 | 29/5 ± 92/42 | 979/2 | 826 | 003/0 |
نتایج آزمون ضریب همبستگی گشتاوری Pearson نشان داد که بین متغیر سن با تبحر حرکتی ادراک شده خردهمقیاس جابهجایی (001/0=p، 44/0-=(828)r)، تبحر حرکتی ادراک شده خرده مقیاس کنترل شیء (001/0=p، 41/0-=(828)r) و تبحر حرکتی ادراک شده کل آزمون (045/0=p، 50/0-=(828)r)، همبستگی متوسط اما معنیداری وجود داشت. به عبارتی، با بالاتر رفتن سن کودکان، میانگین نمرات تبحر حرکتی ادراک شده خرده مقیاس جابهجایی، کنترل شیء و نمره آزمون افزایش نشان شد.
بحث
نتایج مطالعه نشان داد که در ادراک تبحر حرکتی خرده مقیاس جابهجایی بین دختران و پسران تفاوت معنیداری مشاهده نشد، اما در ادراک تبحر حرکتی خرده مقیاس کنترل شیء و نمره کلی آزمون تفاوت معنیداری بین دختران و پسران مشاهده شد و پسران ادراک تبحر حرکتی بالاتری داشتند. این یافته با یافتههای مطالعات متعددی همخوانی داشت [12، 14-18]. یکی از دلایل پایینتر بودن ادراک تبحر حرکتی دختران نسبت به پسران احتمالاً مربوط به باورهای کلیشهای جنسیتی مربوط به نوع ورزش باشد. به نظر میرسد تلاش دیگران در زندگی کودکان برای ارائه تجربیات حرکتی مناسب رشدی، بازخورد مثبت و فرصتهای برابر برای توسعه مهارتهای بنیادی حرکتی در هر دو جنسیت وجود دارد. اغلب مهارتهای کنترل شیء از نوع مهارتهای توپی هستند که در جامعه ما بیش‌تر مناسب پسران هستند. به عنوان مثال، مهارتهایی نظیر دویدن و پرش، بیش‌تر مناسب فعالیتهای پسران میباشد و مهارتهایی نظیر سکسکه و لیلی بیش‌تر در بازیهای دختران کاربرد دارد. پسران بیش‌تر از دختران اجازه شرکت در بازیهای پر برخورد و بیرون از منزل را دارند. در حالی که دختران اغلب از شرکت در چنین بازیهایی منع میشوند و بدین ترتیب فرصت، حمایت اجتماعی، تشویق و انگیزه برابر در مقایسه با پسران برای دختران فراهم نیست [25] و این میتواند بر ادراک تبحر حرکتی دختران اثرگذار باشد. مقایسه جنسیتی بین هر کدام از مهارتهای این مطالعه این توضیح را تأیید میکند. پسران در مهارتهای دویدن، پرش افقی، سرخوردن، دریافت کردن توپ، ضربه با پا، پرتاب از زیر دست ادراک تبحر حرکتی بالاتری نسبت به دختران داشتند و حال آنکه دختران در مهارتهای لیلی کردن و سکسکه رفتن که فعالیتهایی مناسب بازیهای دختران هستند، خود را شایستهتر از پسران ادراک میکردند. یکی دیگر از دلایل توجیحکننده این یافته این است که مهارتهای کنترل شیء موجود در PMSC را میتوان بیش‌تر به عنوان مهارتهای اتوژنیک (یعنی وابسته به محیط) طبقهبندی کرد که به فرصتهای یادگیری و تمرین نیاز دارد. در مقابل، مهارتهای جابهجایی به عنوان مهارتهای فیلوژنتیک و طبیعی طبقهبندی میشوند [26] که تأیید میکند تفاوتهای جنسیتی در تبحر ادراک شده مهارتهای جابهجایی در مقایسه با مهارتهای کنترل شیء وجود ندارد. پایینترین تبحر ادراک شده در بین همه مهارتها، مربوط به مهارت ضربه دو دستی بود. سه عامل بر افزایش تبحر ادراک شده تأثیرگذار هستند. اول، رایج بودن/نبودن یک مهارت یا ورزش در یک فرهنگ، دوم، محبوبیت داشتن/نداشتن یک مهارت یا ورزش و سوم، فرصت داشتن/نداشتن برای تمرین سازمان‌دهی شده یک مهارت/ورزش خاص [27]. بنابراین این یافته که مهارت ضربه دو دستی با باتون به توپ ثابت دارای پایینترین نمره ادراک تبحر حرکتی در بین همه مهارتها باشد، منطقی است. چون مهارت ضربه دو دستی به توپ ثابت در رشته ورزشی بیس بال (Baseball) کاربرد دارد و این رشته ورزشی جزء فرهنگ ورزشی جامعه ایران نیست [25].
یافتههای این مطالعه با یافتههای مطالعات Valentini و همکاران [20] و Arman و همکاران [21] که تفاوتی را در نمره کلی خرده مقیاس جابهجایی و کنترل شیء و نمره کلی آزمون مشاهده نکردند، ناهمخوان است. علت ناهمخوانی میتواند به دلیل سن متفاوت آزمودنیهای مورد مطالعه باشد. در مطالعه Valentini و همکاران دامنه سنی کودکان 4 تا 8 ساله [20] و در مطالعه Arman و همکاران دامنه سنی کودکان 4 تا 6 سال بود [21]. اما در مطالعه حاضر، کودکان از نظر سنی بزرگتر و دامنه سنی آنها 7 تا 10 سال بود. مهارتهای شناختی و پردازشی کودکان در سنین پایین برای تخمین میزان ادراک از تبحر حرکتی کافی نمیباشد [12].
از دیگر نتایج این تحقیق این بود که بین سن کودکان و نمرات تبحر حرکتی ادراک شده خرده مقیاس جابهجایی، خرده مقیاس کنترل شیء و همچنین تبحر حرکتی ادراک شده کل آزمون رابطه معنیداری مشاهده شد. به عبارتی، با افزایش سن کودکان تبحر حرکتی ادراک شده خرده مقیاس جابهجایی، خرده مقیاس کنترل شیء و همچنین تبحر حرکتی ادراک شده کل آزمون افزایش یافت. در سنین پایین از آنجا که مهارتهای شناختی کودکان فعلاً رشد یافته نیست، برای آنها دشوار است که بین تلاش و نتیجه عمل خود تمایز قائل شوند [8]. علاوه بر این، در سنین پایین، کودکان قادر به مقایسه عملکرد خود با همسالان نیستند [11]. با توجه به اینکه تبحر حرکتی واقعی به عنوان یکی از منابع اصلی در ایجاد تبحر حرکتی ادراک شده مطرح است [8]، و با افزایش سن، کودک فرصت زیادتری برای شرکت در فعالیتهای بدنی از طریق تمرین و تجربه خواهد داشت و همچنین قدرت و تواناییهای جسمانی او با افزایش سن و بزرگتر شدن بهبود مییابند که به نوبه خود بر عملکرد حرکتی کودک اثرگذار است، در نتیجه تبحر حرکتی واقعی کودک افزایش خواهد یافت [28]. از نظر شناختی نیز رشد کودک در گذر زمان، باعث بهبود پردازشهای ادراکی و حرکتی در او میشود و بین تبحر حرکتی ادراک شده و تبحر حرکتی واقعی کودکان همگرایی به وجود میآید. به عبارتی، افزایش تبحر حرکتی واقعی همراه با افزایش سن، منجر به افزایش در تبحر حرکتی ادراک شده نیز میشود.
از محدودیتهای مهم این مطالعه این بود که رابطه تبحر حرکتی واقعی کودکان با تبحر حرکتی ادراک شده آنها را بررسی نکردیم. بنابراین، ما نتوانستیم ابعاد تبحر ادراک شده کودکان را با تبحر واقعی آنها و ابعاد دیگر منابع ناشناخته اثرگذار را بررسی کنیم. با این وجود، این مطالعه یافتههای اولیه را ارائه میدهد و تحقیقات آینده بایستی به دنبال این مسئله باشند که سطح تبحر حرکتی واقعی باید کنترل شود تا به درستی درک شود که سهم ادراک را میتوان به عوامل اجتماعی و فرهنگی نسبت داد یا خیر. از آنجا که باورهای کلیشهای جنسیتی ممکن است بر مشارکت کودکان در فعالیتهای خاص تأثیر بگذارد، آگاهی والدین از پیامدهای منفی این باورهای کلیشهای جنسیتی نه تنها در زندگی روزمره کودکان بلکه در مراحل بعدی زندگی بسیار اهمیت دارد. زیرا والدین ممکن است، مستقیماً بر ادراک فرزند خود از تبحر مهارت تأثیر بگذارند. بنابراین با توجه به پایین بودن تبحر حرکتی ادراک شده در دختران در مقایسه با پسران، نیاز به توسعه مداخلات جهت افزایش ادراک تبحر آنها ضروری است. در این زمینه میتوان با برنامهریزی تمرینات مهارتهای بنیادی لذتبخش و/یا مهارتهای کنترل شیء، به عنوان یک راهبرد غیرمستقیم برای مشارکت آنها در یک سبک زندگی فعال، ادراک آنها را از تبحر حرکتی افزایش داد.
نتیجهگیری
بر اساس نتایج، با بالاتر رفتن سن کودکان، تبحر حرکتی ادراک شده آنها بیش‌تر شد که نشان دهنده بهبود پردازش ادراکی و شناختی کودکان با گذشت سن میباشد. نتایج مقایسه جنسیتی نشان داد که در تبحر ادراک شده خرده مقیاس کنترل شیء و نمره کلی آزمون تفاوت معنیداری بین دختران و پسران مشاهده شد و پسران تبحر حرکتی ادراک شده بالاتری داشتند. با توجه به اینکه در نمونههای حاضر دختران در مقایسه با همسالان پسر، تبحر حرکتی ادراک شدهی پایینتری در مهارتهای کنترل شیء و برخی از مهارتهای جابهجایی داشتند، این امر بیانگر این است که آنها در خطر پایینتر تخمین زدن تبحر حرکتیشان قرار دارند که به نوبه خود بر مشارکت کم‌تر آنها در فعالیتهای بدنی تأثیرگذار است. بنابراین نیاز به توسعه مداخلات جهت افزایش ادراک تبحر آنها ضروری است. توصیه میشود که با برنامهریزی تمرینات مهارتهای بنیادی لذتبخش و یا مهارتهای کنترل شیء، به عنوان یک راهبرد غیرمستقیم برای مشارکت آنها در یک سبک زندگی فعال، ادراک آنها را از تبحر حرکتی افزایش داد.
تشکر و قدردانی
از کلیه شرکتکنندگان و والدین آنها به دلیل موافقت با شرکت نمونهها در مطالعه تشکر می‌گردد. همچنین از مربیان کودکان به علت موافقت جمعآوری دادهها در باشگاه آنها و در اختیار گذاشتن یک اتاق برای تکمیل پرسشنامه نمونهها تشکر می‌گردد. از خانم دکتر Barnett از دانشگاه دیاکین کشور استرالیا جهت دادن مجوز استفاده از آزمون و ارسال ابزار مطالعه تشکر میکنیم. لازم به یادآوری است که این مقاله از طرح پژوهشی با کد 4995 و تحت عنوان "ارزیابی تبحر حرکتی واقعی و ادراک شده در کودکان 7 تا 10 سال شهر اهواز " با حمایت مالی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آبادان استخراج شده است که به این وسیله از حمایت آنها تشکر و قدردانی می‌گردد.
بحث
نتایج مطالعه نشان داد که در ادراک تبحر حرکتی خرده مقیاس جابهجایی بین دختران و پسران تفاوت معنیداری مشاهده نشد، اما در ادراک تبحر حرکتی خرده مقیاس کنترل شیء و نمره کلی آزمون تفاوت معنیداری بین دختران و پسران مشاهده شد و پسران ادراک تبحر حرکتی بالاتری داشتند. این یافته با یافتههای مطالعات متعددی همخوانی داشت [12، 14-18]. یکی از دلایل پایینتر بودن ادراک تبحر حرکتی دختران نسبت به پسران احتمالاً مربوط به باورهای کلیشهای جنسیتی مربوط به نوع ورزش باشد. به نظر میرسد تلاش دیگران در زندگی کودکان برای ارائه تجربیات حرکتی مناسب رشدی، بازخورد مثبت و فرصتهای برابر برای توسعه مهارتهای بنیادی حرکتی در هر دو جنسیت وجود دارد. اغلب مهارتهای کنترل شیء از نوع مهارتهای توپی هستند که در جامعه ما بیش‌تر مناسب پسران هستند. به عنوان مثال، مهارتهایی نظیر دویدن و پرش، بیش‌تر مناسب فعالیتهای پسران میباشد و مهارتهایی نظیر سکسکه و لیلی بیش‌تر در بازیهای دختران کاربرد دارد. پسران بیش‌تر از دختران اجازه شرکت در بازیهای پر برخورد و بیرون از منزل را دارند. در حالی که دختران اغلب از شرکت در چنین بازیهایی منع میشوند و بدین ترتیب فرصت، حمایت اجتماعی، تشویق و انگیزه برابر در مقایسه با پسران برای دختران فراهم نیست [25] و این میتواند بر ادراک تبحر حرکتی دختران اثرگذار باشد. مقایسه جنسیتی بین هر کدام از مهارتهای این مطالعه این توضیح را تأیید میکند. پسران در مهارتهای دویدن، پرش افقی، سرخوردن، دریافت کردن توپ، ضربه با پا، پرتاب از زیر دست ادراک تبحر حرکتی بالاتری نسبت به دختران داشتند و حال آنکه دختران در مهارتهای لیلی کردن و سکسکه رفتن که فعالیتهایی مناسب بازیهای دختران هستند، خود را شایستهتر از پسران ادراک میکردند. یکی دیگر از دلایل توجیحکننده این یافته این است که مهارتهای کنترل شیء موجود در PMSC را میتوان بیش‌تر به عنوان مهارتهای اتوژنیک (یعنی وابسته به محیط) طبقهبندی کرد که به فرصتهای یادگیری و تمرین نیاز دارد. در مقابل، مهارتهای جابهجایی به عنوان مهارتهای فیلوژنتیک و طبیعی طبقهبندی میشوند [26] که تأیید میکند تفاوتهای جنسیتی در تبحر ادراک شده مهارتهای جابهجایی در مقایسه با مهارتهای کنترل شیء وجود ندارد. پایینترین تبحر ادراک شده در بین همه مهارتها، مربوط به مهارت ضربه دو دستی بود. سه عامل بر افزایش تبحر ادراک شده تأثیرگذار هستند. اول، رایج بودن/نبودن یک مهارت یا ورزش در یک فرهنگ، دوم، محبوبیت داشتن/نداشتن یک مهارت یا ورزش و سوم، فرصت داشتن/نداشتن برای تمرین سازمان‌دهی شده یک مهارت/ورزش خاص [27]. بنابراین این یافته که مهارت ضربه دو دستی با باتون به توپ ثابت دارای پایینترین نمره ادراک تبحر حرکتی در بین همه مهارتها باشد، منطقی است. چون مهارت ضربه دو دستی به توپ ثابت در رشته ورزشی بیس بال (Baseball) کاربرد دارد و این رشته ورزشی جزء فرهنگ ورزشی جامعه ایران نیست [25].
یافتههای این مطالعه با یافتههای مطالعات Valentini و همکاران [20] و Arman و همکاران [21] که تفاوتی را در نمره کلی خرده مقیاس جابهجایی و کنترل شیء و نمره کلی آزمون مشاهده نکردند، ناهمخوان است. علت ناهمخوانی میتواند به دلیل سن متفاوت آزمودنیهای مورد مطالعه باشد. در مطالعه Valentini و همکاران دامنه سنی کودکان 4 تا 8 ساله [20] و در مطالعه Arman و همکاران دامنه سنی کودکان 4 تا 6 سال بود [21]. اما در مطالعه حاضر، کودکان از نظر سنی بزرگتر و دامنه سنی آنها 7 تا 10 سال بود. مهارتهای شناختی و پردازشی کودکان در سنین پایین برای تخمین میزان ادراک از تبحر حرکتی کافی نمیباشد [12].
از دیگر نتایج این تحقیق این بود که بین سن کودکان و نمرات تبحر حرکتی ادراک شده خرده مقیاس جابهجایی، خرده مقیاس کنترل شیء و همچنین تبحر حرکتی ادراک شده کل آزمون رابطه معنیداری مشاهده شد. به عبارتی، با افزایش سن کودکان تبحر حرکتی ادراک شده خرده مقیاس جابهجایی، خرده مقیاس کنترل شیء و همچنین تبحر حرکتی ادراک شده کل آزمون افزایش یافت. در سنین پایین از آنجا که مهارتهای شناختی کودکان فعلاً رشد یافته نیست، برای آنها دشوار است که بین تلاش و نتیجه عمل خود تمایز قائل شوند [8]. علاوه بر این، در سنین پایین، کودکان قادر به مقایسه عملکرد خود با همسالان نیستند [11]. با توجه به اینکه تبحر حرکتی واقعی به عنوان یکی از منابع اصلی در ایجاد تبحر حرکتی ادراک شده مطرح است [8]، و با افزایش سن، کودک فرصت زیادتری برای شرکت در فعالیتهای بدنی از طریق تمرین و تجربه خواهد داشت و همچنین قدرت و تواناییهای جسمانی او با افزایش سن و بزرگتر شدن بهبود مییابند که به نوبه خود بر عملکرد حرکتی کودک اثرگذار است، در نتیجه تبحر حرکتی واقعی کودک افزایش خواهد یافت [28]. از نظر شناختی نیز رشد کودک در گذر زمان، باعث بهبود پردازشهای ادراکی و حرکتی در او میشود و بین تبحر حرکتی ادراک شده و تبحر حرکتی واقعی کودکان همگرایی به وجود میآید. به عبارتی، افزایش تبحر حرکتی واقعی همراه با افزایش سن، منجر به افزایش در تبحر حرکتی ادراک شده نیز میشود.
از محدودیتهای مهم این مطالعه این بود که رابطه تبحر حرکتی واقعی کودکان با تبحر حرکتی ادراک شده آنها را بررسی نکردیم. بنابراین، ما نتوانستیم ابعاد تبحر ادراک شده کودکان را با تبحر واقعی آنها و ابعاد دیگر منابع ناشناخته اثرگذار را بررسی کنیم. با این وجود، این مطالعه یافتههای اولیه را ارائه میدهد و تحقیقات آینده بایستی به دنبال این مسئله باشند که سطح تبحر حرکتی واقعی باید کنترل شود تا به درستی درک شود که سهم ادراک را میتوان به عوامل اجتماعی و فرهنگی نسبت داد یا خیر. از آنجا که باورهای کلیشهای جنسیتی ممکن است بر مشارکت کودکان در فعالیتهای خاص تأثیر بگذارد، آگاهی والدین از پیامدهای منفی این باورهای کلیشهای جنسیتی نه تنها در زندگی روزمره کودکان بلکه در مراحل بعدی زندگی بسیار اهمیت دارد. زیرا والدین ممکن است، مستقیماً بر ادراک فرزند خود از تبحر مهارت تأثیر بگذارند. بنابراین با توجه به پایین بودن تبحر حرکتی ادراک شده در دختران در مقایسه با پسران، نیاز به توسعه مداخلات جهت افزایش ادراک تبحر آنها ضروری است. در این زمینه میتوان با برنامهریزی تمرینات مهارتهای بنیادی لذتبخش و/یا مهارتهای کنترل شیء، به عنوان یک راهبرد غیرمستقیم برای مشارکت آنها در یک سبک زندگی فعال، ادراک آنها را از تبحر حرکتی افزایش داد.
نتیجهگیری
بر اساس نتایج، با بالاتر رفتن سن کودکان، تبحر حرکتی ادراک شده آنها بیش‌تر شد که نشان دهنده بهبود پردازش ادراکی و شناختی کودکان با گذشت سن میباشد. نتایج مقایسه جنسیتی نشان داد که در تبحر ادراک شده خرده مقیاس کنترل شیء و نمره کلی آزمون تفاوت معنیداری بین دختران و پسران مشاهده شد و پسران تبحر حرکتی ادراک شده بالاتری داشتند. با توجه به اینکه در نمونههای حاضر دختران در مقایسه با همسالان پسر، تبحر حرکتی ادراک شدهی پایینتری در مهارتهای کنترل شیء و برخی از مهارتهای جابهجایی داشتند، این امر بیانگر این است که آنها در خطر پایینتر تخمین زدن تبحر حرکتیشان قرار دارند که به نوبه خود بر مشارکت کم‌تر آنها در فعالیتهای بدنی تأثیرگذار است. بنابراین نیاز به توسعه مداخلات جهت افزایش ادراک تبحر آنها ضروری است. توصیه میشود که با برنامهریزی تمرینات مهارتهای بنیادی لذتبخش و یا مهارتهای کنترل شیء، به عنوان یک راهبرد غیرمستقیم برای مشارکت آنها در یک سبک زندگی فعال، ادراک آنها را از تبحر حرکتی افزایش داد.
تشکر و قدردانی
از کلیه شرکتکنندگان و والدین آنها به دلیل موافقت با شرکت نمونهها در مطالعه تشکر می‌گردد. همچنین از مربیان کودکان به علت موافقت جمعآوری دادهها در باشگاه آنها و در اختیار گذاشتن یک اتاق برای تکمیل پرسشنامه نمونهها تشکر می‌گردد. از خانم دکتر Barnett از دانشگاه دیاکین کشور استرالیا جهت دادن مجوز استفاده از آزمون و ارسال ابزار مطالعه تشکر میکنیم. لازم به یادآوری است که این مقاله از طرح پژوهشی با کد 4995 و تحت عنوان "ارزیابی تبحر حرکتی واقعی و ادراک شده در کودکان 7 تا 10 سال شهر اهواز " با حمایت مالی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آبادان استخراج شده است که به این وسیله از حمایت آنها تشکر و قدردانی می‌گردد.
References
[1] Mitchell J. Physical Inactivity in Childhood from Preschool to adolescence. ACSMs Health Fit J 2019; 23(5): 21.
[2] Browne N, Snethen J, Greenberg C, Frenn M, Kilanowski J, Gance-Cleveland B, et al. When pandemics collide: the impact of COVID-19 on childhood obesity. J Pediatr Nurs 2021; 56-90.
[3] Estevan I, Menescardi C, García‐Massó X, Barnett L, Molina‐García J. Profiling children longitudinally: A three‐year follow‐up study of perceived and actual motor competence and physical fitness. Scand J Med Sci Sports 2021; 31: 35-46.
[4] Utesch T, Bardid F. Motor competence. In Dictionary of Sport Psychology: Sport, Exercise, And Performing Arts; Hackfort D, Schinke R, Strauss B, Eds; Elsevier: Berlin/Heidelberg, Germany 2019; p. 186.
[5] Goodway J, Ozmun J, Gallahue D. Understanding Motor Development: Infants, Children, Adolescents, Adults, 8th ed.; Jones & Barlett Learning: Boston, MA, USA 2019; ISBN 978-443-5000.
[6] Schmutz A, Leeger-Aschmann C, Kakebeeke T, Zysset A, Messerli-Bürgy N, Stülb K, et al. Motor competence and physical activity in early childhood: stability and relationship. Front Public Health 2020; 21; 8: 39.
[7] King-Dowling S, Proudfoot N, Cairney J, Timmons B. Motor competence, physical activity, and fitness across early childhood. Med sci sports Eexerc 2020; 52(11): 2342- 8.
[8] Harter S. The construction of the self: Developmental and sociocultural foundations. 2nd ed. New York, NY: Guilford Press 2012.
[9] Moss S, Lind E, Ferkel R, McGinnis P, True L. Relationships among Actual Motor Competence, Perceived Motor Competence, and Health-Related Fitness in College-Aged Males. Sports 2020; 8(12): 158.
[10] Stodden D, Goodway J, Langendorfer S, Roberton M, Rudisill M, Garcia C, et al. A Developmental Perspective on the Role of Motor Skill Competence in Physical Activity: An Emergent Relationship. Quest 2008; 60: 290–306.
[11] Leahy R. The construction of the self: A developmental perspective. J Cogn Psychother 2001; 15(4): 383.
[12] Slykerman S, Ridgers N, Stevenson C, Barnett L. How important is young children's actual and perceived movement skill competence to their physical activity? J Sci Med Sport 2016; 19(6): 488-92.
[13] LeGear M, Greyling L, Sloan E, Bell R, Williams B, Naylor P, et al. A window of opportunity? Motor skills and perceptions of competence of children in Kindergarten. Int J Behav Nutr Phys Act 2012; 9(1): 1-5.
[14] Barnett L, Ridgers N, Salmon J. Associations between young children's perceived and actual ball skill competence and physical activity. J Sci Med Sport 2015; 18(2): 167-71.
[15] Barnett L, Vazou S, Abbott G, Bowe S, Robinson L, Ridgers N, et al. Construct validity of the pictorial scale of perceived movement skill competence. Psychol sport exerc 2016; 22: 294-302.
[16] Estevan I, Molina-García J, Abbott G, Bowe S, Castillo I, Barnett L. Evidence of reliability and validity for the pictorial scale of perceived movement skill competence in Spanish children. J Mot Learn Dev 2018; 6(2): 205-22.
[17] Liong G, Ridgers N, Barnett L. Associations between skill perceptions and young children's actual fundamental movement skills. Percept Mot Skills 2015; 120(2): 591-603.
[18] Venetsanou F, Kossyva I, Valentini N, Afthentopoulou A, Barnett L. Validity and reliability of the pictorial scale of perceived movement skill competence for young Greek children. J Mot Learn Dev 2018; 6(2): 239-51.
[19] Lopes V, Barnett L, Rodrigues L. Is there an association among actual motor competence, perceived motor competence, physical activity, and sedentary behavior in preschool children? J Mot Learn Dev 2016; 4(2): 129-41.
[20] Valentini N, Barnett L, Bandeira P, Nobre G, Zanella L, Sartori R. The pictorial scale of perceived movement skill competence: Determining content and construct validity for Brazilian children. J Mot Learn Dev 2018; 6(2): 189-204.
[21] Arman M, Bahram A, Kazemnejad A, Parvinpour S. Perceived Movement Skills Competence in Preschool Girls and Boys. J Rehab Med 2021; 9(4): 135-43. [Farsi].
[22] Barnett L, Ridgers N, Zask A, Salmon J. Face validity and reliability of a pictorial instrument for assessing fundamental movement skill perceived competence in young children. J Sci Med Sport 2015; 18(1): 98-102.
[23] Johnson T, Ridgers N, Hulteen R, Mellecker R, Barnett L. Does playing a sports active video game improve young children's ball skill competence? J Sci Med Sport 2016; 19(5): 432-6.
[24] Prentice A, Jebb S. Beyond body mass index. Obes Rev 2001; 2(3): 141–7.
[25] Mohammadi F, Bahram A, Khalaji H, Ghadiri F. Determining Motor Development Status of 3-10 YearOld Children in Ahvaz City Using TGMD-3 Test. Int J Basic Sci Med 2017; 2(3): 139-46.
[26] Haywood K, Getchell N. Life span motor development. Human kinetics 2019: 17.
[27] Feitoza A, dos Santos Henrique R, Barnett L, Ré A, Lopes V, Webster E, et al. Perceived motor competence in childhood: comparative study among countries. J Mot Learn Dev 2018; 1; 6(2): 337-50.
[28] Yang S, Lin S, Tsai C. Comparison of fundamental movement skills among young children with different gender, age, and BMI. Sports Exerc Res 2014; 16(3): 287-96.
[2] Browne N, Snethen J, Greenberg C, Frenn M, Kilanowski J, Gance-Cleveland B, et al. When pandemics collide: the impact of COVID-19 on childhood obesity. J Pediatr Nurs 2021; 56-90.
[3] Estevan I, Menescardi C, García‐Massó X, Barnett L, Molina‐García J. Profiling children longitudinally: A three‐year follow‐up study of perceived and actual motor competence and physical fitness. Scand J Med Sci Sports 2021; 31: 35-46.
[4] Utesch T, Bardid F. Motor competence. In Dictionary of Sport Psychology: Sport, Exercise, And Performing Arts; Hackfort D, Schinke R, Strauss B, Eds; Elsevier: Berlin/Heidelberg, Germany 2019; p. 186.
[5] Goodway J, Ozmun J, Gallahue D. Understanding Motor Development: Infants, Children, Adolescents, Adults, 8th ed.; Jones & Barlett Learning: Boston, MA, USA 2019; ISBN 978-443-5000.
[6] Schmutz A, Leeger-Aschmann C, Kakebeeke T, Zysset A, Messerli-Bürgy N, Stülb K, et al. Motor competence and physical activity in early childhood: stability and relationship. Front Public Health 2020; 21; 8: 39.
[7] King-Dowling S, Proudfoot N, Cairney J, Timmons B. Motor competence, physical activity, and fitness across early childhood. Med sci sports Eexerc 2020; 52(11): 2342- 8.
[8] Harter S. The construction of the self: Developmental and sociocultural foundations. 2nd ed. New York, NY: Guilford Press 2012.
[9] Moss S, Lind E, Ferkel R, McGinnis P, True L. Relationships among Actual Motor Competence, Perceived Motor Competence, and Health-Related Fitness in College-Aged Males. Sports 2020; 8(12): 158.
[10] Stodden D, Goodway J, Langendorfer S, Roberton M, Rudisill M, Garcia C, et al. A Developmental Perspective on the Role of Motor Skill Competence in Physical Activity: An Emergent Relationship. Quest 2008; 60: 290–306.
[11] Leahy R. The construction of the self: A developmental perspective. J Cogn Psychother 2001; 15(4): 383.
[12] Slykerman S, Ridgers N, Stevenson C, Barnett L. How important is young children's actual and perceived movement skill competence to their physical activity? J Sci Med Sport 2016; 19(6): 488-92.
[13] LeGear M, Greyling L, Sloan E, Bell R, Williams B, Naylor P, et al. A window of opportunity? Motor skills and perceptions of competence of children in Kindergarten. Int J Behav Nutr Phys Act 2012; 9(1): 1-5.
[14] Barnett L, Ridgers N, Salmon J. Associations between young children's perceived and actual ball skill competence and physical activity. J Sci Med Sport 2015; 18(2): 167-71.
[15] Barnett L, Vazou S, Abbott G, Bowe S, Robinson L, Ridgers N, et al. Construct validity of the pictorial scale of perceived movement skill competence. Psychol sport exerc 2016; 22: 294-302.
[16] Estevan I, Molina-García J, Abbott G, Bowe S, Castillo I, Barnett L. Evidence of reliability and validity for the pictorial scale of perceived movement skill competence in Spanish children. J Mot Learn Dev 2018; 6(2): 205-22.
[17] Liong G, Ridgers N, Barnett L. Associations between skill perceptions and young children's actual fundamental movement skills. Percept Mot Skills 2015; 120(2): 591-603.
[18] Venetsanou F, Kossyva I, Valentini N, Afthentopoulou A, Barnett L. Validity and reliability of the pictorial scale of perceived movement skill competence for young Greek children. J Mot Learn Dev 2018; 6(2): 239-51.
[19] Lopes V, Barnett L, Rodrigues L. Is there an association among actual motor competence, perceived motor competence, physical activity, and sedentary behavior in preschool children? J Mot Learn Dev 2016; 4(2): 129-41.
[20] Valentini N, Barnett L, Bandeira P, Nobre G, Zanella L, Sartori R. The pictorial scale of perceived movement skill competence: Determining content and construct validity for Brazilian children. J Mot Learn Dev 2018; 6(2): 189-204.
[21] Arman M, Bahram A, Kazemnejad A, Parvinpour S. Perceived Movement Skills Competence in Preschool Girls and Boys. J Rehab Med 2021; 9(4): 135-43. [Farsi].
[22] Barnett L, Ridgers N, Zask A, Salmon J. Face validity and reliability of a pictorial instrument for assessing fundamental movement skill perceived competence in young children. J Sci Med Sport 2015; 18(1): 98-102.
[23] Johnson T, Ridgers N, Hulteen R, Mellecker R, Barnett L. Does playing a sports active video game improve young children's ball skill competence? J Sci Med Sport 2016; 19(5): 432-6.
[24] Prentice A, Jebb S. Beyond body mass index. Obes Rev 2001; 2(3): 141–7.
[25] Mohammadi F, Bahram A, Khalaji H, Ghadiri F. Determining Motor Development Status of 3-10 YearOld Children in Ahvaz City Using TGMD-3 Test. Int J Basic Sci Med 2017; 2(3): 139-46.
[26] Haywood K, Getchell N. Life span motor development. Human kinetics 2019: 17.
[27] Feitoza A, dos Santos Henrique R, Barnett L, Ré A, Lopes V, Webster E, et al. Perceived motor competence in childhood: comparative study among countries. J Mot Learn Dev 2018; 1; 6(2): 337-50.
[28] Yang S, Lin S, Tsai C. Comparison of fundamental movement skills among young children with different gender, age, and BMI. Sports Exerc Res 2014; 16(3): 287-96.
Investigation of the Role of Age and Gender in the Perception of Motor Competence of Children Aged 7-10 Years of Ahvaz City in 2021:
A Descriptive Study
F. Mohammadi[2]
Received: 27/10/21 Sent for Revision: 07/11/21 Received Revised Manuscript: 12/12/21 Accepted: 15/12/21
Background and Objectives: Perceived motor competence (PMC) is person's perception of its actual motor competence, and characteristics such as age and gender differences may be effective on it. The aim of this study was to determine the role of age and gender in the PMC of children aged 7-10 years in Ahvaz.
Materials and Methods: The current study is descriptive in nature. 828 children aged 7-10 years were selected and evaluated as a cluster random sampling from different regions of Ahvaz in 2021. The research instrument was The Pictorial Scale of Perceived Movement Skill Competence (PMSC). Data were analyzed using independent t-test and Pearson’s correlation coefficient test.
Results: The relationship between the child's age and the PMC of the locomotor (r=0.44, p=0.001), object control (r=0.41, p=0.001), and the total test score (r=0.50, p=0.045) was positive and significant. There was a significant difference between girls and boys in the perceived competence of the object control subscale (p=0.001) and the overall score (p=0.003). Boys in the skills of running (p=0.018), jumping (p= 0.018), sliding (p=0.010), catching (p=0.043), kicking (p=0.003), and underhand throwing (p=0.034) had higher perceived motor competence.
Conclusion: The older children had higher PMC. Girls, compared with boys, had lower PMC in object control skills and some locomotor skills. This indicates that they are at risk of lower PMC. Therefore, it is recommended that interventional programs be planned to increase their perception of their competence.
Key words: Perception, Motor skills, Age group, Gender
Funding: This study was funded by Islamic Azad University, Abadan Branch.
Conflict of interest: None declared.
Ethical approval: The Ethics Committee of Abadan School of Medical Sciences approved the study (IR.ABADANUMS.REC.1400.034).
How to cite this article: Mohammadi F. Investigation of the Role of Age and Gender in the Perception of Motor Competence of Children Aged 7-10 Years of Ahvaz City in 2021: A Descriptive Study. J Rafsanjan Univ Med Sci 2022; 20 (12): 1309-22. [Farsi]
[1]- استادیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد آبادان، دانشگاه آزاد اسلامی، آبادان، ایران.
تلفن: 53360112-061، دورنگار: 53360111-061، پست الکترونیکی: Farzad.mohammadi@iauabadan.ac.ir
[2]- Assistant Prof., Dept. of Physical Education & Sport Sciences, Abadan Branch, Islamic Azad University, Abadan, Iran, ORCID: 0000-0002-1645-3587
Tel: (061) 53360112, Fax: (061) 53360111, E-mail: farzad.mohammadi@iauabadan.ac.ir
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تربيت بدني
دریافت: 1400/8/5 | پذیرش: 1400/9/24 | انتشار: 1400/12/28
دریافت: 1400/8/5 | پذیرش: 1400/9/24 | انتشار: 1400/12/28
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
