زهرا اخوی ثمرین، شیرین احمدی،
جلد ۱۹، شماره ۵ - ( ۵-۱۳۹۹ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: ضربه عشقی در دانشجویان پدیده‌ای رایج است که باعث مسائل و مشکلات تحصیلی و روان‌شناختی در آن‌ها می‌شود. پژوهش حاضر با هدف تدوین مدلی برای پیشبینی ضربه عشقی بر اساس سبک‌های حل مسأله با میانجیگری انعطاف‌پذیری شناختی در دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی انجام گرفت.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر به روش توصیفی-همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشگاه محقق اردبیلی در نیمسال دوم سالتحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ بودند. تعداد ۲۰۰ نفر از این افراد به شیوه نمونه‌گیری هدف‌مند از بین جامعه آماری فوق انتخاب و به پرسش‌نامه‌های انعطاف‌پذیری شناختی Dennis و همکاران، سبک‌های حل مسأله Cassidy و همکاران و ضربه عشقی Rosse و همکاران پاسخ دادند. دادهها با استفاده از مدلیابی معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که ضربه عشقی با انعطاف‌پذیری شناختی (۵۱/۰-=r، ۰۰۱/۰< p) و سبک‌های حل مسأله (۶۴/۰-=r، ۰۰۱/۰< p) ارتباط منفی معنی‌دار دارد. همچنین، انعطاف‌پذیری شناختی با سبک‌های حل مسأله (۳۲/۰=r، ۰۰۱/۰< p) ارتباط مثبت معنی‌دار دارد. شاخصهای برازش مدل نیز، تأثیر سبک‌های حل مسأله بر ضربه عشقی را با میانجیگری انعطاف‌پذیری شناختی تأیید کرد.
نتیجهگیری: با توجه به نقش سبک‌های حل مسأله و انعطاف‌پذیری شناختی در پیشبینی ضربه عشقی از لحاظ کاربردی برگزاری کارگاههای آموزشی مبتنی بر کاهش نشانگان ضربه عشقی، آموزش راهبردهای حل مسأله و مدیریت هیجانات پیشنهاد میگردد.
واژههای کلیدی: سبک‌های حل مسأله، ضربه عشقی، انعطاف‌پذیری شناختی، دانشجویان، اردبیل
