چکیده
زمینه و هدف: فیلد عمل در جراحی‌هایی چون اندوسکوپی سینوس‌ها، رینوپلاستی، ماستوئیدکتومی و تمپانوپلاستی محدود و به‌سختی قابل‌دستیابی است. خونریزی در فیلد عمل این جراحی‌ها می‌تواند بر نتیجه عمل مؤثر باشد. با هدف تعیین ارتباط کنترل عمق بیهوشی و میزان شفافیت فیلد عمل در اعمال جراحی با فیلد محدود (گوش، بینی و سینوس‌ها) در ساعت‌های اول و دوم عمل، رابطه این دو ارزیابی شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی از دستگاه سنجش عمق بیهوشی استفاده گردید. عمق بیهوشی به‌صورت لحظه‌ای در مانیتور دستگاه برای هر بیمار مشخص بود. میانگین عمق بیهوشی ساعت اول و دوم برای ۹۱ بیمار با اعمال جراحی مذکور تعیین شد. شفافیت فیلد از طریق دید با چشم مسلح (میکروسکوپ) و میزان خونریزی در فیلد (خون موجود در ساکشن و تعداد گاز خونی کوچک برای هر بیمار) به‌صورت فیلد شفاف، فیلد نیمه شفاف و فیلد کدر در ساعت اول و دوم عمل جراحی تعریف گردید. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و آزمون مجذور کای تجزیه و تحلیل شد.
یافتهها: در این مطالعه ارتباطی بین عمق بیهوشی ساعت اول عمل جراحی با شفافیت فیلد عمل مشاهده نشد (۴۰۴/۰=P). ولی در ساعت دوم عمل جراحی، شفافیت فیلد عمل با عمق بیهوشی ارتباط آماری معنی‌داری نشان داد (۰۲۴/۰=P). همچنین، بیشترین فراوانی عمق بیهوشی در ساعت اول و دوم عمل جهت دستیابی به حداکثر شفافیت فیلد عمق بیهوشی ۴۰ تا ۵۰ درصد بود که با معیار Index bispectral به دست آمد.
نتیجهگیری: تنظیم عمق بیهوشی در محدوده ۴۰ تا ۵۰ درصد می‌تواند به شفافیت فیلد کمک نماید. در این حالت جهت ایجاد فیلد شفاف در اعمال جراحی که فیلد محدود است، نیاز به داروهای پایین‌آورنده فشارخون (که بیمار را با خطراتی مواجه می‌کند) کاهش می‌یابد.
واژه‌های کلیدی: عمق بیهوشی، تمپانوپلاستی، ماستوئیدکتومی، رینوپلاستی، اندوسکوپی سینوس‌ها، شفافیت فیلد، رفسنجان
