مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

  چکیده

  زمینه و هدف: انگل‌های لیشمانیا، در صورت فعال شدن ماکروفاژها قابل فاگوسیت شدن می‌باشند، این سازوکار با تولید رادیکال‌های فعال اکسیژن و نیتریک‌اکساید قابل انجام است، که از طریق ایمونومدولاتور‌ها صورت می‌گیرد. دراین مطالعه، تأثیر عصاره آبی سیر بر سلول‌های J۷۷۴ آلوده به انگل لیشمانیا ماژور و بیان ژن‌های iNOS و IFN γ مورد بررسی قرار گرفته است.

  مواد و روش‌ها: در این مطالعه آزمایشگاهی سلول‌های J۷۷۴ با پروماستیگوت‌های انگل لیشمانیا ماژور (MRHO/IR/۷۵/ER) مجاور شدند. پس از ۷۲ ساعت، به سلول‌های آلوده شده، عصاره سیر در ۵ غلظت، ۲۵/۹، ۵/۱۸، ۳۷، ۷۴ و ۱۴۸ میلی‌گرم بر میلی‌لیتر اضافه شد، سپس پرولیفراسیون سلولی با آزمون MTT بررسی شد. پس از ۷۲ ساعت از مجاورت سلول‌های J۷۷۴ آلوده به انگل با IC_۵۰ سیر، سوپ سلولی جمع‌آوری شد. RNA توتال این سلول‌ها استخراج و توسط آزمایش Reverse transcription polymerase chain reaction بیان ژن‌های IFN γ و iNOS بررسی گردید. از نمونه تیمار نشده با عصاره سیر به عنوان کنترل استفاده شد. تمامی نتایج طی ۳ مرحله با آزمون آماری t-student تجزیه و تحلیل شدند.

  یافته‌ها: غلظت IC۵۰ عصاره سیر ۳۷ میلی‌گرم بر میلی‌لیتر بود. بیان ژن‌های IFN γ و iNOS با روش RT-PCR نشان داد عصاره سیر با IC۵۰ موجب افزایش بیان ژن‌های iNOS و IFN γ در سلول‌های J۷۷۴ آلوده به لیشمانیا ماژور می‌شود.

  نتیجه‌گیری: با توجه به اهمیت سایتوکاین‌های ایمنی سلولی در توسعه و ایجاد پاسخ‌های ایمنی سلولی و با توجه به یافته‌های فوق، این فرضیه که احتمالاً اثر سیر بر ایمنی سلولی ناشی از افزایش سیتوکاین INF γ و فعال شدن ژن iNOS است، تأیید می‌شود.

  واژه‌های کلیدی: عصاره آبی سیر، ژن‌های iNOS و IFN γ ، لیشمانیا ماژور، رده سلولی J۷۷۴ ‏‏

  چکیده

  زمینه و هدف: دیابت نوع دو، بیماری متابولیک مزمنی است که با احساس شکست و ناامیدی به دلیل جدال با بیماری و برنامه‌ریزی درمان آن همراه بوده و احساس خوب بودن روحی و اجتماعی مبتلایان به دیابت را تحت تأثیر قرار می‌دهد. هدف مطالعه حاضر تعیین سطح کیفیت زندگی و ارتباط آن با عزت نفس در مبتلایان به دیابت نوع دو بوده است.

  مواد و روش‌ها: در این پژوهش توصیفی- مقطعی، ۲۸۰ بیمار مبتلا به دیابت نوع دو به روش تصادفی بررسی شده‌اند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل : پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک ، پرسش‌نامه عزت نف س Rosenberg و پرسش‌نامه کیفیت زندگی بیماری‌های مزمن Farrel and Grant بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید.

  یافته‌ها: اکثریت مبتلایان به دیابت نوع دو، ۱۰۶ نفر (۴/۳۷%) سطح عزت نفس و ۱۲۳ نفر (۹/۴۳%) سطح کیفیت زندگی پایین داشتند. نتایج حاصل از آزمون مجذور کای نشان داد که بین کیفیت زندگی و عزت نفس ارتباط آماری مثبتی وجود داشته است (۰۰۱/۰= p ).

  نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که کیفیت زندگی و عزت نفس ارتباط مثبت و مستقیمی با هم دارند. پیشنهاد می‌شود با ارائه برنامه‌های آموزشی و ارتقاء کیفیت زندگی، عزت نفس این بیماران افزایش داده شود تا از عوارض ناشی از کیفیت زندگی و عزت نفس پایین از جمله عدم پی‌گیری درمان، عدم کنترل قند خون و مراقبت ناکافی از خود پیش‌گیری شود.

  واژه‌های کلیدی: کیفیت زندگی، عزت نفس، دیابت نوع دو

چکیده

زمینه و هدف: ارزیابی مستمر مقاطع تحصیلی به‌خصوص در دانشگاه‌های علوم پزشکی، از اهمیت بسزایی برخوردار است. یکی از مهم‌ترین آزمون‌ها که می‌تواند نشان‌‌دهنده پیشرفت تحصیلی دانشجویان باشد، آزمون جامع علوم پایه پزشکی است. مطالعه حاضر به‌ منظور ارزیابی نتایج آزمون جامع علوم پایه در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان صورت گرفته است.

مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی است که در سال ۱۳۹۳ انجام گردید. جامعه آماری آن شامل کلیه دانشجویان پزشکی ورودی سال‌های ۱۳۸۳ لغایت ۱۳۸۸ شرکت‌کننده در آزمون‌های جامع علوم پایه بود. اطلاعات مورد نیاز به روش سرشماری و با استفاده از پرونده‌های الکترونیکی و یا پوشه‌های مربوط به نتایج آزمون جامع و چک‌لیست جمع‌آوری گردید. داده‌های جمع‌آوری‌شده با کمک نرم‌افزار آماری SPSS نسخه ۱۵ مورد تحلیل قرار گرفت. برای تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل، آنالیز واریانس یک‌طرفه و از مدل رگرسیون خطی چندگانه استفاده گردید. سطح معنی‌داری در آزمون‌ها ۰۵/۰ در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: در طول ۶ سال مورد بررسی، ۱۹۹ دانشجوی پزشکی در آزمون‌های جامعه علوم پایه شرکت کرده بودند. بیشترین میانگین نمره امتحان جامع مربوط به ورودی سال ۱۳۸۳ (۶۳/۲۰±۷۱/۱۲۹) بوده است و دانشجویان کم‌سن (کمتر یا مساوی ۲۰ سال)، دختر، با طول دوره علوم پایه ۵/۲ سال و دانشجویان با تعداد ورودی کمتر از ۴۰ نفر به ترتیب با مقادیر ۰۲۹/۰=p، ۰۳۶/۰=p، ۰۱۷/۰=p و ۰۰۱/۰=p در امتحان جامع عملکرد مطلوب‌تری داشتند.

نتیجه‌گیری: با توجه به میانگین نمره کسب ‌شده توسط دانشجویان پزشکی و مقایسه آن با سایر دانشگاه‌ها بر لزوم تقویت هر چه بیشتر بنیه علمی دانشجویان در این زمینه تأکید می‌گردد.

واژه‌های کلیدی: علوم پایه، امتحان جامع، دانشجویان پزشکی

زمینه و هدف: کروم شش‌ظرفیتی (Cr(VI))، یک آلاینده بسیار سمی است که به‌عنوان عاملی سرطان‌زا و جهش‌زا برای انسان شناخته شده است. احیای فتوکاتالیستی یکی از روش‌های مطرح جهت حذف این آلاینده است. بنابراین، هدف این مطالعه بررسی اثر کاتالیزوری نانوذرات سبز آهن، به‌عنوان موادی دوستدار محیط زیست، جهت احیای فتوکاتالیستی (VI)Cr از فاضلاب سنتتیک بوده است.

مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع آزمایشگاهی است که با استفاده از یک راکتور ناپیوسته با حجم مفید ml ۴۰۰ به همراه لامپ UVC فشار متوسط انجام‌شده است. نانوذرات آهن به کمک عصاره برگ درخت زرشک و کلرید آهن سنتز گردید؛ سپس کارایی آنها در فرایند احیای فتوکاتالیستی (Cr(VI بررسی گردید. در این مطالعه اثر متغیرهای pH (۱۰-۲)، دوز کاتالیست (g/l ۳۷۵/۰-۰)، زمان واکنش (۱۵-۲ دقیقه) و غلظت (VI)Cr اولیه (mg/l۲۰۰-۱۰)، مورد بررسی قرار گرفت. اندازه نانوذرات، توسط آنالیز Transmission Electron Microscope (TEM) مشخص گردید. تجزیه و تحلیل نتایج توسط نرم‌افزار اکسل انجام گرفت.

یافته‌ها: آنالیز TEM نشان داد که تولید نانوذرات سبز آهن موفقیت‌آمیز بوده است و اندازه آنها بین۲۰ تا ۴۰ نانومتر است. pH بهینه فرایند، ۲ به دست آمد. بهترین شرایط برای فرایند، در غلظت کروم (VI) ۵۰ میلی‌گرم بر لیتر، با دوز کاتالیست ۳۷۵/۰ گرم بر لیتر و زمان ۱۵ دقیقه به دست آمد و راندمان حذف در این شرایط ۱۰۰% گزارش گردید. سینتیک واکنش فتوکاتالیستی از معادله سینتیک درجه دوم پیروی می‌کرد.

نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد نانوذرات سبز آهن، کاتالیستی کارآمد در فرایند احیای فتوکاتالیستی (VI)Cr از فاضلاب سنتتیک است.

واژه‌های کلیدی: احیای فتوکاتالیستی، کروم شش‌ظرفیتی، نانو ذرات سبز آهن، محلول‌های آبی