جستجو در مقالات منتشر شده


۳ نتیجه برای میردار

شادمهر میردار، سارا معماریان، مهدی هدایتی، اکبر حاجی زاده،
جلد ۱۲، شماره ۱۱ - ( ۱۱-۱۳۹۲ )
چکیده

  چکیده

  زمینه و هدف: تغییرات فیزیولو‍ژیکی کبد در طی دوران بارداری به طور عمده موقت وگذرا بوده و به ندرت پایدار هستند. از سوی دیگر فاکتور القایی هیپوکسی در درمان آسیب‌ها، التهاب‌ها و نیز پاسخ به هایپوکسی از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف این پژوهش، تعیین تأثیر مسمومیت کادمیوم و تمرین استقامتی شنا بر زیست نشانگر فاکتور القای هیپوکسی در بافتکبد موش‌های باردار بود.

  مواد و روش‌ها: در پژوهش تجربی حاضر ۳۲ سر موش ماده نژاد ویستار به چهار گروه کنترل، کادمیوم، شنا و شنا-کادمیوم تقسیم شدند. برنامه تمرینی شنا پنج روز در هفته و روزانه ۶۰ دقیقه انجام شد. گروه باردارکادمیوم را به صورت کادمیوم کلراید محلول در آب به میزان ۴۰۰ میلی‌گرم در لیتر از طریق آب آشامیدنی به طور آزاد دریافت کردند. غلظت HIF-۱alpha کبد با استفاده از روش الایزا ( ELISA ) تعیین گردید. تجزیه تحلیل یافته‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی شفه انجام شد.

  یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد وزن و وزن کبد مادران باردار در معرض کادمیوم در مقایسه با گروه کنترل به میزان معنی‌داری پایین‌تر بود (۰۰۱/۰ p< ). سطوح HIF-۱alpha در گروه شنا و شنا-کادمیوم نسبت به کادمیوم به طور معنی‌داری افزایش داشت (۰۰۱/۰ p< ). در حالی که سطوح گروه کادمیوم نسبت به کنترل به طور معنی‌داری (۰۰۱/۰ p< ) کاهش یافته بود.

  نتیجه‌گیری: تمرین استقامتی شنای زیر بیشینه موجب بهبود سطوح فاکتور القای هیپوکسی در مقابل اثر کاهشی کادمیوم بر سطوح آن در کبد موش های باردار می‌شود.

  کلمات کلیدی: شنا، فاکتور القایی هایپوکسی، بارداری، کادمیوم


شادمهر میردار هریجانی، نرگس موسوی، غلامرضا حمیدیان، حسین علی اصغرزاده اولیایی،
جلد ۱۳، شماره ۸ - ( ۱۰-۱۳۹۳ )
چکیده

gte vml ۱]> AWT IMAGEچکیده 

زمینه و هدف: تنظیم نا بهنجار مرگ برنامه‌ریزی شده سلول (آپوپتوز)، باعث پیشروی فرایندهای آسیب‌شناختی در جفت زنان باردار شده و بر فرایند رشد جنین تأثیر می‏گذارد. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین شنای استقامتی و مصرف سیلیمارین بر تغییرات شاخص آپوپتوزی کبد ناشی از مسمومیت با کادمیوم در موش‏های صحرایی باردار بود.

مواد و روش‏ها: این مطالعه تجربی روی ۷۲ سر موش صحرایی ماده در ۹ گروه قرار انجام شد. برنامه تمرین شامل شنای استقامتی از روز اول بارداری تا روز زایمان بود. کادمیوم کلراید به میزان ۴۰۰ میلی‏گرم بر کیلوگرم وزن بدن در لیتر به صورت محلول در آب خوراکی داده شد و سیلیمارین نیز به میزان ۱۰۰ میلی‏گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت زیرپوستی ۳ بار در هفته تزریق شد. برای تعیین شاخص آپوپتوزی کبد از روش ایمونوهیستوشیمی TUNEL به روش غیر رادیواکتیو نشاندار کردن انتهایی در جای خود استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل یافته‏ها از آزمون‌های آنالیز واریانس یک طرفه و تعقیبی LSD)) گردید.

یافته‏ها: کادمیوم به طور معنی‏داری شاخص آپوپتوزی کبد موش‏های مادر را افزایش داد (۰۰۱/۰=p)، اما تمرین شنا تغییر معنی‏داری ایجاد نکرد (۴۲۴/۰=p). تمرین شنا و تزریق سیلیمارین شاخص آپوپتوزی کبد را نسبت به گروه کادمیوم به طور معنی‏داری کاهش دادند (۰۰۱/۰=p).

نتیجه‏گیری: تمرین شنا و مکمل سیلیمارین در ترکیب باهم می‏تواند به میزان قابل توجهی با آپوپتوز القا شده توسط کادمیوم در بافت کبد موش‏های باردار مقابله کنند.

واژه‏های کلیدی: شاخص آپوپتوزی، موش صحرایی باردار، سیلیمارین، کادمیوم، تمرین شنا


علی برزگری، شادمهر میردار،
جلد ۱۷، شماره ۵ - ( ۴-۱۳۹۷ )
چکیده

چکیده
زمینه و هدف: دود سیگار حاوی ترکیبات سرطان زا (شامل NNK Nicotine-derived nitrosamine ketone;) است که با فعال سازی VEGF Vascular endothelial growth factor; در افزایش التهاب ریه مؤثر است. از آن­جایی که سیاه دانه نقش مهمی‌در درمان سرطان از طریق تعدیل مسیرهای سیگنالی سلولی دارد، هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر یک دوره مصرف نانوکپسول سیاه دانه بر ساختار هیستوپاتولوژیک و سطوح فاکتور رشد اندوتلیال عروق بافت ریه موش‌های صحرایی در معرض نیتروز آمین‌کتون مشتق از تنباکو، می­باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، ۴۵ سر موش صحرایی نر و ماده بالغ نژاد ویستار با میانگین وزنی و انحراف معیار ۴۸/۲۳±۸۳/۱۰۳ گرم به صورت تصادفی به پنج گروه کنترل، حلال، NNK، مکمل و مکمل+NNK تقسیم شدند. گروه­های تحت القاء NNK، میزان ۵/۱۲ میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن NNK را به­صورت زیر جلدی، ۱ بار در هفته طی ۱۲ هفته دریافت کردند. گروه‌های مکمل نیز به مدت ۱۲ هفته نانوکپسول سیاه دانه را دریافت کردند. سطوح VEGF بافت هموژنیزه شده ریه با روش الایزا اندازه‌گیری شد. تحلیل داده­ها توسط آنالیز واریانس یک­طرفه و آزمون تعقیبی Tukey انجام شد.
یافته‌ها: تزریق NNK موجب افزایش معنی­دار سطوح VEGF در مقایسه با گروه حلال شد (۰۰۱/۰=P). هم‌چنین یک دوره مصرف نانوکپسول سیاه دانه موجب کاهش معنی­دار سطوح VEGF گروه مکمل + NNK در مقایسه با گروه NNK شد (۰۰۱/۰=P).
نتیجه‌گیری: با توجه با یافته‌ها، به نظر می‌رسد مصرف نانوکپسول سیاه دانه از طریق کاهش سطوح VEGF، بتواند در کاهش التهاب ریوی ناشی از دود سیگار مفید باشد.
واژه‌های کلیدی: نانوکپسول سیاه دانه، فاکتور رشد اندوتلیال عروق، نیتروز آمین کتون، تنباکو، ساختار هیستولوژیک، موش صحرایی
 

 

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Rafsanjan University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb