مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

  زمینه و هدف: تشخیص درست و به موقع خونریزی‌های گوارشی تحتانی، جهت پیشگیری از عوارض از اهمیت وی‍ژه‌ای برخوردار است. هدف این بررسی پیدا کردن علل خونریزی‌های گوارشی در کودکان کرمانی جهت اداره بهتر آنان بود.

  مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی – آینده‌نگر، ۱۳۸ کودک مبتلا به خونریزی گوارشی تحتانی بدون درد، طی مدت دو سال از ابتدای مهر ۱۳۸۴ لغایت مهر ۱۳۸۶ در بیمارستان افضلی‌پور شهر کرمان، مورد اندوسکپی تحتانی تا خم طحالی قرار گرفتند. در صورت وجود پولیپ، پولیپکتومی انجام می‌شد و در سایر موارد، از یافته‌های غیرطبیعی و یا مخاط طبیعی کولون نزولی و رکتوسیگموئید دو عدد بیوپسی تهیه و به بخش پاتولوژی بیمارستان فوق ارسال می‌گردید.

  یافته‌ها: علل خونریزی در ۷/۸۷% موارد مشخص گردید. اکثر کودکان مبتلا (۳/۶۲%) پسر بودند، شایع‌ترین شکایت (۶۳%) دفع خون روشن از مقعد بود. شایع‌ترین یافته کولونوسکپی (۳/۴۱%) و پاتولوژی (۷/۵۰%)، کولیت بود. سه علت عمده خونریزی به ترتیب فراوانی عبارت بودند از: کولیت آلرژیک (۶/۲۴%) پولیپ (۲/۲۳%) و بیماری‌های التهابی روده (۴/۱۷%). کولیت‌آلرژیک (۸/۱ برابر) و پولیپ (۵/۳ برابر) بیشتر در پسران و بیماری‌های التهابی (۴/۱ برابر) بیشتر در دختران دیده ‌شد.

  نتیجه‌گیری: کولیت آلرژیک و بیماری التهابی روده در این مطالعه نسبت به سایر مطالعات شایع‌تر بود.

  واژه‌های کلیدی: کولیت آلرژیک، خونریزی گوارشی تحتانی، پولیپ، بیماری التهابی روده، کودکان

چکیده

زمینه و هدف: بیماری التهابی روده با شکایت از درد مزمن شکم و اسهال مورد شک قرار می‌گیرد و با اندوسکوپی و نمونه‌برداری بافتی پیگیری می‌شود. هدف از این مطالعه، بررسی کالپروتکتین مدفوع در ارزیابی بیماران مبتلا به بیماری التهابی روده بود.

مواد و روش‌ها: این مطالعه به‌صورت مقطعی در بیمارستان شهید محمدی هرمزگان در فاصله زمانی ۱۳۹۳-۱۳۹۲ انجام گردید. ۶۰ نفر مبتلا به سندرم و التهاب روده (IBD) و ۶۰ نفر مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) وارد مطالعه شدند. متغیرهای کالپروتکتین مدفوع (FCP)، سرعت سدیمانتاسیون اریتروسیت‌ها (ESR)، هماتوکریت (Hct) و(CRP) C-reactive protein  در تمامی بیماران مورد اندازه‌گیری قرار گرفت. جهت مقایسه FCP در دو گروه مورد مطالعه و گروه‌های چندگانه از آزمون‌های Mann-Whitney و Kruskal-wallis استفاده گردید و جهت مقایسه سایر شاخص‌ها از آزمون t یک نمونه‌ای و آنالیز واریانس یک‌طرفه استفاده گردید.

یافته‌ها: در این مطالعه میانگین  FCP (۰۵/۰p<)، ESR (۰۵/۰p<) و CPR (۰۵/۰p<) در گروه IBD بیشتر از گروه IBS بود (۰۵/۰p<)؛ اما میانگین Hct در گروه IBS بیشتر بود (۰۵/۰p<). در بررسی سطح پیش‌بینی‌کننده فاکتور FCP جهت تشخیص بیماری IBD، بهترین نقطه جداکنندگی (Cut- off point) میزان FCP برابر با ۰۵/۷۷ واحد با حساسیت ۷/۹۶% و ویژگی ۷/۹۱% می‌باشد.

نتیجه‌گیری: در حال حاضر برای ارزیابی فعالیت بیماری، از اندوسکوپی و نمونه‌برداری استفاده می‌شود، اما به نظر می‌رسد که سنجش کالپروتکتین مدفوع نیز به‌خوبی با فعالیت بیماری مرتبط باشد و می‌تواند به‌عنوان یک مارکر تشخیصی غیرتهاجمی مفید در افتراق دو بیماری IBD و IBS استفاده شود.

واژه‌های کلیدی: بیماری التهابی روده، سندرم روده تحریک‌پذیر، کالپروتکتین مدفوع، هرمزگان