۱ نتیجه برای سبک‌های دلبستگی
زهرا ظفر طلب، سمیه تکلوی،
جلد ۲۲، شماره ۱۱ - ( ۱۱-۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف: شیوع کووید-۱۹، باعث شیوع بالای اختلال استرس پس از سانحه و پریشانی روانشناختی شده است. با این حال، مطالعات نشان می‌دهد این شرایط ممکن است به فرد در رشد پس از آسیب کمک کند. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش مکانیزم‌های دفاعی و سبک‌های دلبستگی در پیش‌بینی رشد پس از سانحه در افراد درگیر در سوگ ناشی از کرونا انجام شد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی است. جامعه آماری این پژوهش شامل بازماندگان (۲۷ تا ۵۵ سال) (از تاریخ بهمن‌ماه سال ۱۳۹۸ تا مهر ماه ۱۴۰۰) در شهر تهران بود. از بین این جامعه آماری، ۱۳۰ نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس به‌عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای جمع‌آوری دادههای پژوهش حاضر از پرسش‌نامه‌های سبک‌های دفاعی، سبک‌های دلبستگی و رشد پس از سانحه استفاده شد. برای تحلیل دادههای پژوهش حاضر از روش رگرسیون خطی چندگانه استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد مکانیزم‌های دفاعی رشد یافته (۴۸۹/۰=Beta) و سبک دلبستگی ایمن (۲۵۶/۰=Beta) رشد پس از سانحه را در افراد درگیر در سوگ ناشی از کرونا به شکل معناداری (۰۰۱/۰>P) پیش‌بینی می‌کنند. اما سبک دلبستگی‌های ناایمن و مکانیز دفاعی رشد نایافته و روان‌آزرده قدرت کافی برای پیش‌بینی رشد پس از آسیب را نداشتند (۰۵/۰<P).
نتیجه‌گیری: سبک دلبستگی ایمن و مکانیزم دفاعی رشدیافته می‌تواند منجر به رشد پس از آسیب شود. به روانپزشکان و روانشناسان که در زمینه سوگ به فعالیت درمانی می‌پردازند، پیشنهاد می‌شود به مکانیزم‌های دفاعی و سبک‌های دلبستگی افراد درگیر در سوگ توجه بیشتری داشته باشند.
واژه‌های کلیدی: مکانیزم‌های دفاعی، سبک‌های دلبستگی، رشد پس از سانحه، بیماری کرونا
