علی پیمانی، حمید بخشی،
جلد ۱۰، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۰ )
چکیده
زمینه و هدف: سلامت دهان به نگهداری دندان‌های دائمی احتیاج دارد. خارج کردن دندان همیشه آخرین انتخاب در دندان‌پزشکی می‌‌باشد، با این همه، در کشورهای فقیر یا در کشورهایی که مردم تحت پوشش بیمه‌های درمانی نیستند، آمار بالای خارج کردن دندان به خصوص در مورد دندان‌هایی که قابل درمان هستند، موجب تأسف است. هدف این مطالعه بررسی علل خارج کردن دندان و ارزیابی وضعیت بهداشت دهان در بیماران مراجعه‌کننده به بخش جراحی دانشکده دندان‌پزشکی رفسنجان در زمستان ۱۳۸۷ بوده است.
مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی بر روی ۳۲۰ بیمار انجام شد. اطلاعات عمومی بیمار، وضعیت سلامت دهان بیمار، موقعیت و نیز علل کشیدن دندان بعد از معاینه کلینیکی و رادیوگرافی در یک پرسش‌نامه جمع‌آوری و ثبت گردید. اطلاعات به دست آمده با روش‌های آمار توصیفی و تحلیلی تجزیه و تحلیل گردیدند.
یافته‌ها: در مطالعه حاضر شایع‌ترین علل خارج کردن دندان به ترتیب: پوسیدگی غیرقابل ترمیم (۵/۳۲%)، پوسیدگی قابل ترمیم که دندان به درخواست بیمار خارج شد (۶/۳۰%)، درخواست بیمار (۶/۱۱%)، بیماری پریودنتال غیرقابل درمان (۱۰%)، بیماری پریودنتال قابل درمان که دندان به درخواست بیمار خارج شد (۵%)، نهفتگی(۱/۳%) دندان‌های نابجا (۸/۲%)، دلایل دیگر (۸/۲%) و ارتودنسی (۶/۱%) بود. هیچ دندانی به علت درمان قبل از پروتز خارج نشد.
نتیجه‌گیری: وجود پوسیدگی و درخواست بیمار علل اصلی خارج کردن دندان در مراجعان بود. بنابراین بایستی یک سیستم بهداشت دهان مناسب شامل برنامه‌های کارآمد که بر پیشگیری و درمان پوسیدگی تأکید داشته باشد، ایجاد و گسترش یابد.
واژه‌های کلیدی: خارج کردن دندان، پوسیدگی، بیماری پریودنتال، نهفتگی، دندان نابجا
