مرجان فتحی، حسن احدی، فرهاد جمهری، مریم کلهرنیا گل کار،
جلد ۱۸، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۳۹۸ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: اعتیاد به الکل هزینههای سنگینی را به سازمانهای بهداشتی تحمیل میکند. مولفهی تاب آوری به عنوان یک عامل محافظ در میزان گرایش به مصرف الکل می‌باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین هیجانخواهی و مصرف الکل با میانجیگری تابآوری در جوانان ۴۰-۲۴ ساله شهر تهران انجام گرفت.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی، در قالب نمونه گیری خوشه‌ای دو مرحله ای انجام شد و به صورت نمونهگیری در دسترس، ۴۱۰ نفر از افراد ۲۴ تا ۴۰ سال مطابق با ملاک‌های ورود و خروج در سال ۱۳۹۶ در شهر تهران انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش‌نامه‌های شناسایی اختلالات مصرف الکل، هیجانخواهی Zuckerman و تابآوری Conner-Davidson بود که شرکت‌کنندگان به صورت تصادفی آن‌ها را تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و مدلیابی معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: یافتهها حاکی از وجود رابطه معکوس بین هیجان خواهی، تاب آوری و تمامی مولفه‌های آن‌ها بود. هم‌چنین بین هیجان خواهی با مصرف الکل رابطه مستقیم و بین تاب آوری با مصرف الکل رابطه معکوس وجود داشت.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج، مولفه‌های هیجان خواهی و تاب آوری، میزان مصرف الکل را در افراد تحت تأثیر قرار می‌دهد. بر این اساس میتوان از طریق مهارت آموزی و افزایش تابآوری، هیجانخواهی بالا را تا میزان زیادی کنترل نمود و از آن طریق تا حد امکان میزان مصرف و سوءمصرف الکل را مدیریت کرد.
واژههای کلیدی: مصرف الکل، تابآوری، هیجانخواهی، جوانان
