چکیده
زمینه و هدف: کانابینوئیدها اثرات متنوع و پیچیده‌ای بر روی اعمال شناختی سطح بالا اعمال می‌کنند. به دلیل همپوشانی بین گیرنده‌های نیکوتینی و کانابینوئیدی در برخی از ساختارهای مغزی نظیر هیپوکامپ پشتی، احتمال وجود برهمکنش بین سیستم کانابینوئیدی و نیکوتینی در زمینه کنترل اعمال شناختی وجود دارد. در این مطالعه، اثر مکامیلامین بر یادگیری وابسته به وضعیت القاء شده با WIN۵۵,۲۱۲-۲ مورد بررسی قرار گرفته است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، از ۲۸۰ سر موش کوچک آزمایشگاهی نر نژاد NMRI استفاده شد. نمونه‌ها پس از بیهوشی در دستگاه استریوتاکسی قرار گرفتند و کانول‌گذاری دوطرفه در ناحیه CA۱ هیپوکامپ پشتی انجام شد. بعد از طی دوره بهبودی هفت روزه، آزمون رفتاری با استفاده از دستگاه یادگیری احترازی غیرفعال مدل Step-down انجام شد و میزان تأخیر حیوان در پایین آمدن از سکو به عنوان معیار حافظه اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: تزریق WIN۵۵, ۲۱۲-۲ و AM۲۵۱ پس از آموزش، باعث تخریب حافظه گردید. حافظه تخریب شده با تزریق WIN۵۵, ۲۱۲-۲ به طور کامل با بکار بردن WIN۵۵, ۲۱۲-۲ یا مکامیلامین در روز آزمون به حالت عادی بر‌گشت.
نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که گیرنده‌های نیکوتینی هیپوکامپ پشتی نقش مهمی در فراموشی ایجاد شده با WIN۵۵, ۲۱۲-۲ و یادگیری وابسته به وضعیت القاء شده با WIN۵۵, ۲۱۲-۲ بازی می‌کنند.
واژه‌های کلیدی: WIN۵۵, ۲۱۲-۲ ، مکامیلامین، یادگیری احترازی غیرفعال، موش کوچک آزمایشگاهی
