BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-1426-fa.html
gte vml 1]>
چکیده
زمینه
و هدف: تعداد و نسبت افراد سالخورده در تمام کشورها در حال افزایش
است. دغدغه قرن حاضر زنده ماندن نیست، بلکه افزایش کیفیت
زندگی و رفاه روانی است. مهمترین شاخص رفاه روانی در سالمندی روحیه می‌باشد. یکی
از شاخص‌های مؤثر بر سازگاری با فرآیند پیر شدن و مشکلات و پیامدهای حاصل از
سالمندی و استرس‌های آن و پیش بینی کننده میزان روحیه، حمایت اجتماعی است. حمایت
اجتماعی با بهبود و توسعه مکانیسم‌های سازگاری و تطابق روانشناختی در ارتباط است.
توجه به انواع حمایت اجتماعی و تقویت آن‌ها میتواند به عنوان یک سرمایه اجتماعی در
راستای بهبود کیفیت زندگی و روحیه سالمندان مورد توجه قرار گیرد. این پژوهش به
منظور تعیین رابطه حمایت اجتماعی با روحیه سالمندان شهر مشهد انجام شده است.
مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی
بر روی 350 نفر سالمند شهر مشهد در سال 1391 انجام گرفته است. ابزارهای پژوهش شامل
پرسشنامه اطلاعات فردی، مقیاس حمایت اجتماعی Duke و مقیاس سنجش روحیه مرکز سالمند
شناسی Philadelphia بودند. داده‌های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی و آزمون آماری
ضریب همبستگی Spearman مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد از کل سالمندان
مورد بررسی 247 نفر (61/70%) مرد و بقیه زن بودند. میانگین سنی سالمندان
61/5±42/66 سال و میانگین نمره روحیه 58/4±19/10 بود.
همچنین، نتایج نشان داد میانگین نمره حمایت خانوادگی (73/21±34/47) از
حمایت غیر خانوادگی (74/26±58/38) بیشتر است. بین نمره ابعاد حمایت
اجتماعی خانوادگی (39/0=rs) و غیر خانوادگی (22/0=rs) با نمره
روحیه ارتباط مستقیم و معناداری وجود داشت (001/0p<).
نتیجه‌گیری: حمایت اجتماعی عاملی مهم در ارتقای روحیه سالمندان بوده و
نقش پیش بینی کننده‌ای در میزان روحیه سالمندان دارد.
واژه‌های کلیدی: سالمند، روحیه، حمایت اجتماعی
دریافت: 1391/5/11 | پذیرش: 1392/7/8 | انتشار: 1393/2/20
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
