مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

  چکیده

  زمینه و هدف: تغییرات فیزیولو‍ژیکی کبد در طی دوران بارداری به طور عمده موقت وگذرا بوده و به ندرت پایدار هستند. از سوی دیگر فاکتور القایی هیپوکسی در درمان آسیب‌ها، التهاب‌ها و نیز پاسخ به هایپوکسی از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف این پژوهش، تعیین تأثیر مسمومیت کادمیوم و تمرین استقامتی شنا بر زیست نشانگر فاکتور القای هیپوکسی در بافتکبد موش‌های باردار بود.

  مواد و روش‌ها: در پژوهش تجربی حاضر 32 سر موش ماده نژاد ویستار به چهار گروه کنترل، کادمیوم، شنا و شنا-کادمیوم تقسیم شدند. برنامه تمرینی شنا پنج روز در هفته و روزانه 60 دقیقه انجام شد. گروه باردارکادمیوم را به صورت کادمیوم کلراید محلول در آب به میزان 400 میلی‌گرم در لیتر از طریق آب آشامیدنی به طور آزاد دریافت کردند. غلظت HIF-1alpha کبد با استفاده از روش الایزا ( ELISA ) تعیین گردید. تجزیه تحلیل یافته‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی شفه انجام شد.

  یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد وزن و وزن کبد مادران باردار در معرض کادمیوم در مقایسه با گروه کنترل به میزان معنی‌داری پایین‌تر بود (001/0 p< ). سطوح HIF-1alpha در گروه شنا و شنا-کادمیوم نسبت به کادمیوم به طور معنی‌داری افزایش داشت (001/0 p< ). در حالی که سطوح گروه کادمیوم نسبت به کنترل به طور معنی‌داری (001/0 p< ) کاهش یافته بود.

  نتیجه‌گیری: تمرین استقامتی شنای زیر بیشینه موجب بهبود سطوح فاکتور القای هیپوکسی در مقابل اثر کاهشی کادمیوم بر سطوح آن در کبد موش های باردار می‌شود.

  کلمات کلیدی: شنا، فاکتور القایی هایپوکسی، بارداری، کادمیوم