مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

  چکیده

  زمینه و هدف: مننژیت باکتریایی خصوصاً مننگوکوک یکی از خطرناک‌ترین بیماری‌‌های عفونی است. هدف از این مطالعه، بررسی شیوع مننژیت کودکان ناشی از مننگوکوک، در کودکان، به روش‌های مولکولی و مقایسه آن با روش‌های مرسوم بود.

  مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه توصیفی، 275 کودک مشکوک به بیماری مننژیت در مرکز پزشکی کودکان تبریز به روش نمونه‌گیری آسان و در دسترس مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونه‌‌ها از طریق انجام پونکسیون نخاعی تحت مطالعه باکتریولوژی و آگلوتینایسیون قرار گرفت. DNA به روش فنل- کلروفرم استخراج و PCR انجام شد.

  یافته‌‌ها : میانگین سنی بیماران 04/2 ± 20/42 ماه و کمترین 11 روز و بیشترین 11 سال بود . مننژیت مننگوکوکی در جنس مذکر بیشتر از دختران بود (به‌ترتیب 60% و 40%) . تعداد 5 مورد در تست آگلوتیناسیون (8/1%) و 3 مورد (1/1%) در کشت و 10 مورد (6/3%) PCR مثبت بودند.

  نتیجه‌گیری : مننگوکوک یکی از عوامل اصلی ایجاد کننده مننژیت باکتریایی کودکان در منطقه آذربایجان به شمار می‌آید. روش PCR برای شناسایی مننژیت مننگوکوکی ارزش بالایی دارد.

  واژه‌های کلیدی : نایسریا مننژیتدیس، مننژیت، PCR