مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

  چکیده

  زمینه و هدف: خشونت علیه زنان یک معضل بهداشت عمومی است و این مطالعه با هدف تعیین فراوانی انواع خشونت خانگی در زنان مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی، درمانی شهرستان رفسنجان در سال ۱۳۹۱ انجام گرفته است.

  مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی تعداد 540 نفر از زنان مراجعه‌کننده به 7 مرکز بهداشتی، درمانی با روش نمونه‌گیری چند مرحله‌ای انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسش‌نامه خود ایفا بود که شامل اطلاعات دموگرافیک و سؤالات مربوط به غربالگری انواع خشونت بوده است. داده‌ها با استفاده از آزمون دقیق فیشر و همچنین آزمون مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

  یافته‌ها: محدوده سنی زنان 60-19 سال با میانگین و انحراف ‌معیار 83/7 ± 28/31 سال بود. به طور کلی 9/50% از زنان مورد خشونت قرار گرفته بودند. در زمینه فراوانی انواع خشونت، 1/23% خشونت فیزیکی، 1/38% خشونت کلامی، 3/21% خشونت عاطفی و 9/18% خشونت جنسی را تجربه کرده بودند. خشونت با سن زن ( 001/ 0> p )، سن شوهر ( 001/ 0 = p ) ، تحصیلات زن ( 005/ 0 = p )، شغل شوهر ( 0 10 /0 = p )، سابقه بیماری روانی در زن ( 001/0 > p ) و شوهر ( 001/ 0 = p ) ، تعداد دفعات ازدواج شوهر ( 001/0 > p ) و وجود فرزند معلول در خانواده ( 001/ 0> p ) ارتباط آماری معنی‌داری داشت.

  نتیجه گیری: یافته‌های مطالعه نشان می‌دهد که بیش از نیمی از زنان مورد مطالعه، انواع خشونت را تجربه کرده‌اند. خشونت جنسی کمترین و خشونت کلامی بیشترین فراوانی را دارا می‌باشند. با توجه به شیوع بالای همسرآزاری، تدوین برنامه‌های غربالگری جهت کاهش این مشکل ضروری به نظر می‌رسد.

  واژه‌های کلیدی: خشونت خانگی، همسرآزاری، زنان