مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

  چکیده

  زمینه و هدف: یکی از نیازهای اصلی بیماران دریافت اطلاعات روشن و کافی است و معمولاً پرستاران اولین آموزش‌دهنده به بیماران می‌باشند. مطالعه حاضر به منظور بررسی موانع آموزش بیمار از دیدگاه کارکنان و مدیران پرستاری بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال 1387 طراحی شده است.

  مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، 253 نفر از پرستاران و مدیران پرستاری دانشگاه علوم‌پزشکی رفسنجان مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسشنامه‌ای دو قسمتی جهت بررسی مشخصات دموگرافیک و موانع آموزش به بیمار (شامل 27 عبارت) بود. اطلاعات با استفاده از آزمون‌های توصیفی (توزیع فراوانی، میانگین، انحراف معیار) و آزمون‌ t مستقل تجزیه و تحلیل شدند.

  یافته‌ها: بررسی نتایج، اختلاف معنی‌داری بین میانگین کل نمره محاسبه شده از موانع آموزش به بیمار اعم از عوامل محیطی، عوامل مرتبط با بیمار و عوامل مرتبط با پرستار از دیدگاه مدیران پرستاری (به ترتیب 54/0±98/3، 75/0±50/3 و 98/0±35/3) و از دیدگاه پرستاران (به ترتیب 56/0±82/3، 69/0±40/3 و 89/0±10/3) نشان نداد. اختلاف دیدگاه افراد مورد بررسی در مورد "عدم برنامه‌ریزی وظیفه آموزش به بیمار به عنوان یک وظیفه رو تین " (006/0= p ) ، " عدم وجود بسته‌های آموزشی " (013/0= p ) و " عدم آگاهی بیماران از آموزش به عنوان یکی از حقوق خود " (037/0= p ) معنی‌دار بود.

  نتیجه‌گیری: با توجه به اعتقاد پرستاران و مدیران پرستاری مورد بررسی نسبت به نقش آموزشی خود، ضروری است مسئولین امر با اتخاذ تدابیری همچون جذب تعداد کافی نیروی پرستاری، تهیه بروشور و جزوات آموزشی برای بیمار، اختصاص بودجه کافی به امر آموزش و نظارت و تشویق مناسب پرستاران در جهت رفع موانع آموزش به بیمار اقدام کنند.

  واژه‌های کلیدی: آموزش بیمار، موانع، پرستاران، مدیران پرستاری