مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

gte vml 1]> چکیده

زمینه و هدف: جایگاه مهار سلامت، یکی از عمده‌ترین مقیاس‌ها و شاخص‌های اعتقاد بهداشتی برای طرح‌ریزی برنامه‌های آموزش بهداشت محسوب می‌شود که در ارتقاء سلامت و آموزش بهداشت کاربرد بسیار مهمی دارد. هدف از این پژوهش، بررسی جایگاه مهار سلامت در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بوشهر می‌باشد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی در سال 1391 بر روی 267 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بوشهر که به روش تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند، انجام شد. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسش‌نامه‌های اطلاعات دموگرافیک و پرسش‌نامه (ب) مقیاس چند وجهی جایگاه مهار سلامت بود. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی )فراوانی، میانگین و انحراف معیار( و آزمون‌های تحلیلی Mann-Whitney، Kruskal-Wallis و ضریب همبستگی Spearman مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: در خصوص امتیاز مؤلفه‌های سه گانه جایگاه مهار سلامت، امتیاز محور کنترل داخلی 3/5±8/26، امتیاز محور شانس 9/3±9/16 و امتیاز محور دیگران 8/4±9/21 بود. بر اساس آزمون ضریب همبستگی Spearman بین نمره مؤلفه جایگاه مهار داخلی و مؤلفه دیگران ارتباط آماری مثبت و معنی‌دار مشاهده شد (001/0p<، 220/0r_s=). در پژوهش حاضر بین سه محور کنترل سلامت با سن، جنس، تعداد فرزندان خانواده، رتبه تولد، تحصیلات پدر و مادر، شغل پدر و مادر و دانشکده محل تحصیل دانشجویان ارتباط معنی‌دار به دست نیامد.

نتیجه‌گیری: از آن‌جا که بیشترین امتیاز کسب شده در دانشجویان مربوط به مؤلفه محور کنترل داخلی و کمترین امتیاز مربوط به مؤلفه محور شانس بوده است، می‌توان چنین نتیجه گرفت که دانشجویان بیشترین و تأثیرگذارترین عامل را بر سلامتی‌شان عملکرد خود و کمترین عامل را شانس می‌دانند.

واژه‌های کلیدی: جایگاه مهار سلامت، مقیاس چند وجهی جایگاه مهار سلامت، دانشجویان علوم پزشکی