BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-2153-fa.html
gte vml 1]>
چکیده
زمینه و هدف: هر چند اندازه‌گیری فشار داخل جمجمه جزء درمان استاندارد آسیب‌های
تروماتیک مغزی است ولی هنوز از آن به صورت متداول در
ایران استفاده
نمی‌‌شود. هدف از این مطالعه اندازه‌گیری فشار داخل جمجمه در بیماران دچار صدمات
تروماتیک مغزی در بیمارستان باهنر کرمان می‌‌باشد.
مواد
و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی طی یکسال تمام بیمارانی که
به علت آسیب تروماتیک مغزی به این مرکز مراجعه کرده بودند و تحت اندازه‌گیری فشار
داخل جمجمه قرار گرفته بودند بررسی شدند. یافته‌های بالینی
و رادیولوژیک زمان بستری و مرگ و میر بیماران و عوارض مرتبط با کاتتر اندازه‌گیری
فشار داخل جمجمه مورد بررسی قرار گرفتند. پیامد ۶ ماهه بیماران طبق نمره Glascow Outcome Scale (GOS)ارزیابی شد. برای
بررسی تأثیر عوامل بالینی بر پیامد بیماران از آزمون t مستقل برای متغیرهای کمی و
آزمون مجذور کای برای متغیرهای کیفی استفاده شد.
یافته‌ها: در این مدت ۱٨
بیمار ضربه مغزی تحت اندازه‌گیری فشار داخل جمجمه قرار گرفتند. هشت بیمارتحت درمان
با کومای باربیتورات قرار گرفتند و ٨ عمل جراحی روی ٦ بیمار بر
اساس فشار داخل جمجمه انجام شد. هر سه بیماری که فشار داخل جمجمه در آنها قابل
کنترل نبود در حین بستری فوت شدند.GCS (نمره کما بر اساس معیار گلاسکو) بالا
در هنگام بستری، فشار داخل جمجمه قابل کنترل و واکنش مردمک به نور با GOS بهتری در ٦ ماه بعد از تروما همراه بود.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد
انجام مانیتورینگ فشار داخل جمجمه یک اقدام مفید و کم خطر در درمان بیماران ضربه
مغزی باشد ولی لازم است مطالعاتی با گروه شاهد و حجم
نمونه بیشتر
انجام شود.
واژه‌های
کلیدی: آسیب تروماتیک مغز، پیش آگهی، فشار داخل جمجمه
دریافت: 1393/2/14 | پذیرش: 1393/12/17 | انتشار: 1394/2/6
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
