مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

زمینه و هدف: مراقبان بیماران مبتلا به دمانس با چالشها و پیامدهای منفی ناشی از استرس مواجه می‌باشند. تأَثیر موقعیت‌های تنش زا بر سلامت روان وابسته به عواملی مانند نحوه سازگاری با استرس معرفی شده و سازگاری مذهبی به عنوان یکی از جنبه‌های مهم حمایتی در مراقبان مطرح گردیده است. هدف این مطالعه تعیین وضعیت استرس درک شده و سازگاری مذهبی در زنان مراقبت‌کننده از سالمندان مبتلا به دمانس بود.

مواد و روش‌ها: در این پژوهش مقطعی 100 نفر از زنان مراقب سالمندان مبتلا به دمانس مراجعه‌کننده به انجمن آلزایمر ایران و یک کلینیک مغز و اعصاب با استفاده از نمونه‌گیری متوالی در سال 1392 انتخاب شدند. داده‌ها با پرسش‌نامه‌های استرس درک شده و سازگاری مذهبی جمع‌آوری و با استفاده از آزمون‌های آماری t مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه، ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز رگرسیون خطی چندگانه تحلیل گردید.

یافته‌ها: میانگین استرس درک شده 86/5±00/30 (محدوده نمرات 45-10) بود. مراقبانی که هیچ کمکی دریافت نمی‌کردند استرس بالاتری را درک نمودند (040/0=p). میانگین سازگاری مذهبی مثبت 96/4±57/23 (دامنه 28-7) و در مقیاس سازگاری مذهبی منفی 29/2±82/8 (دامنه 19-7) بدست آمد. ارتباط معنی‌دار بین سازگاری مذهبی مثبت با تحصیلات (023/0=p) و نیز سازگاری مذهبی منفی با وضعیت اقتصادی (050/0=p) مشاهده گردید. بین استرس درک شده با سازگاری مذهبی مثبت (398/0=p، 085/0=r) و منفی (432/0=p، 079/0-=r) همبستگی معنی‌دار مشاهده نشد.

نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش مبنی بر استرس درک شده در حد متوسط و سازگاری مذهبی مثبت نسبتاً مطلوب در افراد مورد مطالعه، پیشنهاد می‌گردد برنامه‌های مداخله‌ای حمایتی و آموزشی جهت مدیریت استرس و ارتقای سازگاری مذهبی در زنان مراقبت‌کننده از سالمندان مبتلا به دمانس طراحی گردد.

واژه‌های کلیدی: مراقبان عضو خانواده، دمانس، استرس درک شده، سازگاری مذهبی، سلامت زنان، سالمندان