مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

چکیده

زمینه و هدف: هوش هیجانی مجموعه ای از هیجانات، عواطف، دانش اجتماعی و توانمندی‌هایی است که فرد را جهت تطابق با محیط آماده می‌کند. با توجه به اهمیت هوش هیجانی و عدم اطلاعات کافی از میزان آن در میان دانشجویان، این مطالعه با هدف بررسی هوش هیجانی در دانشجویان انجام شد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی بر روی 303 دانشجو در دانشگاه‌های جندی شاپور، آزاد و چمران اهواز در سال 1393 انجام شد. داده بوسیله فرم مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه هوش هیجانی Bradbry-Graves جمع‌آوری و با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 19 و روش‌های آماری توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (t-test, ANOVA, TUKEY) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: هوش هیجانی اکثر دانشجویان (23/77%) در سطح متوسط قرار داشت. میانگین نمره کلی هوش هیجانی 26/9±02/77 و میانگین نمرات مقیاس‌های خود آگاهی، خود مدیریتی، آگاهی اجتماعی و مدیریت رابطه به ترتیب 58/5±81/82، 93/13±47/70، 30/7±36/81 و 26/10±44/73 بود. بین هوش هیجانی کلی و متغیر‌های سن، جنس، وضعیت اشتغال، وضعیت تأهل، مقطع تحصیلی، معدل کل و دانشگاه محل تحصیل ارتباط معنی‌دار وجود نداشت، در حالی که بین متغیرهای ذکر شده و برخی از مقیاس‌های هوش هیجانی ارتباط معنی‌دار مشاهده شد (05/0>p).

نتیجه‌گیری: نظر به متوسط بودن هوش هیجانی دانشجویان و عنایت به اهمیت هوش هیجانی در ارتقاء سلامت و موفقیت تحصیلی دانشجویان، پیشنهاد می‌گردد در برنامه آموزشی دانشگاه‌ها به هوش هیجانی و لزوم ارتقاء آن توجه لازم شود.

واژه‌های کلیدی: هوش هیجانی، موفقیت تحصیلی، دانشجو