مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

چکیده

زمینه و هدف: کیفیت زندگی یکی از عوامل مؤثر بر سلامت به ویژه در دختران نوجوان است که ارتقاء آن با افزایش کارآیی فرد و پیشرفت خانواده و در نهایت توسعه بیشتر جامعه ارتباط دارد. از این رو، این مطالعه با هدف بررسی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت نوجوانان دختر انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 370 دانش‌آموز دختر 19-14 ساله شهر اهواز در سال 1393 انجام شد. دانش‌آموزان با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. داده‌ها به وسیله چک لیست اطلاعات دموگرافیک و پرسش نامه کیفیت زندگی استاندارد نوجوانان (Kidscreen-52) جمع‌آوری و با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون مجذور کای تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمره کل کیفیت زندگی 93/12±27/176 بود و کیفیت زندگی اکثر دانش‌آموزان (1/55%) در محدوده خوب قرار داشت. دانش‌آموزان در بُعد خودمختاری (استقلال) کمترین و در بُعد پذیرش اجتماعی بالاترین نمرات را کسب نمودند. میانگین و انحراف معیار نمره کل کیفیت زندگی در پایه تحصیلی اول تا سوم به ترتیب 10/14±91/179، 40/12±31/178 و 31/12±61/170 بود و با افزایش پایه تحصیلی کیفیت زندگی نوجوانان کاهش یافت (001/0=p). در تمام ابعاد کیفیت زندگی به جز ابعاد حمایت اجتماعی و هم سالان، محیط مدرسه و منابع مالی اختلاف معناداری بین پایه‌های مختلف تحصیلی مشاهده شد (05/0p<).

نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، کیفیت زندگی کلی اکثر دانش‌آموزان در محدوده خوب قرار داشت. از آن جا که داشتن جامعه‌ای سالم مستلزم ارتقاء ابعاد کیفیت زندگی است، پیشنهاد می‌شود سیاست‌گذران حیطه سلامت یک برنامه‌ریزی منظم برای ارتقاء ابعاد کیفیت زندگی نوجوانان دختر در نظر گیرند.

واژه‌های کلیدی: کیفیت زندگی، نوجوانان دختر، دانش‌آموز