چکیده: (52091 مشاهده)
مقاله پژوهشی مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان دوره ششم، شماره دوم، تابستان 1386، 150-143 مقایسه اثر درمان جراحی اسفنکتروتومی داخلی و درمان طبی با ژل دیلتیازم در شقاق مزمن مقعد دکتر محمدعلی رجبی دریافت مقاله: 24/5/85 ارسال مقاله به نویسنده جهت اصلاح: 26/7/85 دریافت اصلاحیه از نویسنده:25/2/86 پذیرش مقاله: 8/3/86 چکیده زمینه و هدف: در حال حاضر درمان انتخابی شقاق مزمن مقعد عمل جراحی است. با شناخت بهتر پاتوژنز بیماری و با هدف درمان سالمتر و اقتصادیتر گرایش زیادی به درمان غیر جراحی معطوف شده است. نیتروگلیسیرین، ایزوسورباید، بتانکول، ال- آرژنین، نیفیدیپین و دیلتیازم، آنتاگونیستهای آدرنرژیک بصورت خوراکی یا موضعی و تزریق توکسین بوتولینوم از درمان هستند که در شقاق مزمن مقعد بکار رفتهاند. در این مطالعه اسفنکتروتومی جراحی با ژل دیلتیازم موضعی در درمان شقاق مقعد مورد مقایسه قرار گرفت. مواد و روشها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی دو گروه 35 نفری مورد بررسی قرار گرفتند، که گروه اول با روش اسفنکتروتومی جراحی و گروه دوم با ژل دیلتیازم موضعی تحت درمان قرار گرفتند. پس از شروع درمان در هفتههای 2، 4 و 6، معاینه و ثبت یافتهها انجام شد. یافتهها: دو هفته پس از شروع درمان، تسکین درد در گروه اسفنکتروتومی شده 75% و در گروه دیلتیازم 45% بود که اختلاف معنیداری (005/0p<) را نشان داد اما پس از چهار هفته، تسکین درد در دو گروه مشابه بود. در چهار هفته اول اسفنکترتومی باعث 85% التیام زخم در مقابل 40% در بیماران دریافتکننده دیلتیازم گردید (0001/0 < p) ولی در هفته ششم التیام در هر دو گروه مشابه بود (351/0= p). نتیجهگیری: اسفنکتروتومی جراحی و ژل دیلتیازم به طور مساوی در درمان شقاق مزمن مقعد مؤثرند ولی حسن ژل دیلتیازم در کم عارضه بودن، خوب تحمل شدن و عدم نیاز به بستری، میباشد و باید به عنوان اولین قدم درمانی در شقاق مزمن مقعد مورد نظر باشد و جراحی برای موارد خاص مد نظر قرار گیرد. واژههای کلیدی: شقاق مزمن مقعد، اسفنکتروتومی، ژل دیلتیازم
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
جراحي دریافت: 1386/11/21 | انتشار: 1386/6/24