مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

چکیده
زمینه و هدف: بافت چربی تنظیم واکنش‌های متابولیسمی را به‌واسطه ترشحات شبه هورمونی به‌ویژه آدیپوکاین‌ها به انجام می‌رساند. کنترل بافت چربی می‌تواند از بیماری‌های مرتبط با این بافت جلوگیری کند. هدف از پژوهش حاضر تأثیر تمرین تناوبی و مصرف کورکومین بر مقادیر آدیپونکتین و کمرین در موش‌های صحرایی چاق یائسه بود.
 مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی‌، 28 سر موش صحرایی چاق یائسه نژاد ویستار 24 ماهه به‌طور تصادفی به 4 گروه (کنترل، مکمل، تمرین‌، تمرین+مکمل) تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل 8 هفته، 3 جلسه در هفته‌، هر جلسه 10 ست فعالیت 1 دقیقه‌ای با شدت 50% و 2 دقیقه استراحت بین ست‌ها بود که در هفته اول با 14 متر در دقیقه شروع شد و در هفته هشتم به 28 متر در دقیقه رسید. 30 میلی‌گرم محلول کورکومین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن 3 روز در هفته به مدت 8 هفته به گروه‌های دریافت‌کننده مکمل تزریق شد. پس از پایان آخرین جلسه تمرین نمونه خونی از آزمودنی‌ها گرفته شد‌. سطوح آدپیونکتین، کمرین، گلوکز، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین (HOMA-IR) محاسبه شد. آنـالیز واریـانس یک‌طرفه و ضریب همبستگی پیرسون مورد استفاده قرار گرفت.
نتایج: در گروه‌های تجربی غلظت آدیپونکتین افزایش (015/.P=)‌، غلظت کمرین کاهش (020/0p=) و مقاومت انسولینی کاهش یافت (008/0p=). رابطه منفی معناداری بین آدیپونکتین و کمرین در موش‌های گروه تمرین وجود داشت (030/0P=، 803/0-r=).
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تمرین تناوبی با تأثیر بر آدیپونکتین‌، کمرین و مقاومت انسولینی، می‌تواند در کاهش پاسخ‌های التهابی ناشی از چاقی و اضافه وزن نقش مهمی ایفا کند.
واژه‌های کلیدی: تمرین تناوبی‌، آدیپوکاین، کورکومین‌، چاقی‌، موش صحرایی