جلد 18، شماره 7 - ( 6-1398 )
جلد 18 شماره 7 صفحات 656-637 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Pourrahim Ghouroghchi A, Pahlevani M. The Effect of Resistance Training with Two Maximum and Sub-maximal Intensities on Leukocytes and Blood Coagulation Factors in Non-Athlete Men: A Clinical Trial Study. JRUMS 2019; 18 (7) :637-656
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-4557-fa.html
URL: http://journal.rums.ac.ir/article-1-4557-fa.html
پوررحیم قورقچی آمنه، پهلوانی مهدی. اثر تمرین مقاومتی با دو شدت بیشینه و زیر بیشینه بر سلولهای سفید و فاکتورهای انعقادی خون در مردان غیر ورزشکار: یک مطالعه کارآزمایی بالینی. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 1398; 18 (7) :637-656
دانشگاه محقق اردبیلی
چکیده: (2289 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: از آن‌جایی که اثر تمرین مقاومتی با شدت بیشینه و زیر بیشینه بر گلبولهای سفید، پلاکتها و فاکتور هشت مشخص نیست، لذا هدف از مطاله حاضر تعیین اثر تمرین مقاومتی با شدتهای بیشینه و زیربیشینه بر سلولهای سفید و فاکتورهای انعقادی مردان غیرفعال بود.
مواد و روشها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 19دانشجو با سن 21/1±16/20 سال و وزن 37/1±74/65 کیلوگرم، تمرین مقاومتی بیشینه (یک تکرار بیشینه: One Maximum Repetition)1RM %85) با دست راست و یک هفته بعد، تمرین مقاومتی زیربیشینه (1RM60 درصد،) با دست چپ را با سه ست 15 تکراری و استراحت سه دقیقه‌ای اجرا کردند. 5 میلی‌لیتر خون، قبل، بلافاصله، 2، 24، 48 و 72 ساعت بعد اخذ و گلبول سفید با دستگاه سلول‌شمار و پلاکتها و هم‌چنین فاکتورهشت با اتوآنالایزر اندازهگیری شد. دادهها توسط Repeated measures، Bonferroni آنالیز و میانگین بین دو تمرین با tزوجی بررسی شدند.
یافتهها: گلبولهای سفید و فاکتورهای انعقادی بلافاصله، 2 و 24 ساعت بعد از هر دو تمرین بهطور معنیداری افزایش یافت (042/0=P) و 48 و 72 ساعت بعد به سطوح استراحتی بازگشت. بین نوتروفیلها، لنفوسیتها و مونوسیتها در فواصل زمانی مختلف پس از هر دو تمرین بیشینه و زیربیشینه تفاوت معنیداری وجود نداشت، اما پلاکتها و فاکتورهشت پس از تمرین بیشینه در مقایسه با تمرین زیربیشینه بهطورمعنیداری بیشتر بودند (045/0=P).
نتیجهگیری: با توجه به افزایش بیشتر سطح پلاکتها و فاکتور هشت پس از تمرین بیشینه و خطر تشکیل لخته، پیشنهاد میشود افراد غیرفعال برای حفظ سلامتی خود، برنامه تمرین مقاومتی را با شدت زیربیشینه شروع کنند.
واژههای کلیدی: تمرین مقاومتی، سلولهای سفید خون، فاکتورهای انعقادی، مردان غیرفعال
زمینه و هدف: از آن‌جایی که اثر تمرین مقاومتی با شدت بیشینه و زیر بیشینه بر گلبولهای سفید، پلاکتها و فاکتور هشت مشخص نیست، لذا هدف از مطاله حاضر تعیین اثر تمرین مقاومتی با شدتهای بیشینه و زیربیشینه بر سلولهای سفید و فاکتورهای انعقادی مردان غیرفعال بود.
مواد و روشها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 19دانشجو با سن 21/1±16/20 سال و وزن 37/1±74/65 کیلوگرم، تمرین مقاومتی بیشینه (یک تکرار بیشینه: One Maximum Repetition)1RM %85) با دست راست و یک هفته بعد، تمرین مقاومتی زیربیشینه (1RM60 درصد،) با دست چپ را با سه ست 15 تکراری و استراحت سه دقیقه‌ای اجرا کردند. 5 میلی‌لیتر خون، قبل، بلافاصله، 2، 24، 48 و 72 ساعت بعد اخذ و گلبول سفید با دستگاه سلول‌شمار و پلاکتها و هم‌چنین فاکتورهشت با اتوآنالایزر اندازهگیری شد. دادهها توسط Repeated measures، Bonferroni آنالیز و میانگین بین دو تمرین با tزوجی بررسی شدند.
یافتهها: گلبولهای سفید و فاکتورهای انعقادی بلافاصله، 2 و 24 ساعت بعد از هر دو تمرین بهطور معنیداری افزایش یافت (042/0=P) و 48 و 72 ساعت بعد به سطوح استراحتی بازگشت. بین نوتروفیلها، لنفوسیتها و مونوسیتها در فواصل زمانی مختلف پس از هر دو تمرین بیشینه و زیربیشینه تفاوت معنیداری وجود نداشت، اما پلاکتها و فاکتورهشت پس از تمرین بیشینه در مقایسه با تمرین زیربیشینه بهطورمعنیداری بیشتر بودند (045/0=P).
نتیجهگیری: با توجه به افزایش بیشتر سطح پلاکتها و فاکتور هشت پس از تمرین بیشینه و خطر تشکیل لخته، پیشنهاد میشود افراد غیرفعال برای حفظ سلامتی خود، برنامه تمرین مقاومتی را با شدت زیربیشینه شروع کنند.
واژههای کلیدی: تمرین مقاومتی، سلولهای سفید خون، فاکتورهای انعقادی، مردان غیرفعال
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تربيت بدني
دریافت: 1397/10/3 | پذیرش: 1398/1/28 | انتشار: 1398/6/28
دریافت: 1397/10/3 | پذیرش: 1398/1/28 | انتشار: 1398/6/28
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
